Elche

6 maart
We zijn de nacht goed doorgekomen en zijn vanochtend begonnen met rondbellen naar andere camperplaatsen voor een plekje. Dat valt momenteel niet mee. Zowel in het noorden als het zuiden van Spanje is het weer matig tot slecht, dus veel overwinteraars en rondzwervers zoals wij komen naar het enige deel van Spanje waar het weer nog aardig is. Dit deel dus. Langs de kust zitten de campings erg vol, maar nu is dat ook al het geval bij de plekjes die meer in het binnenland liggen. Wij zitten nu wat verder landinwaarts, bij Sax. Daar waren we in november ook al een keer, dus we wisten waar we terecht zouden komen.
Op weg hierheen hebben we de stad Elche bezocht. Wat een prachtige stad!

Je komt binnenrijden over een brede boulevard met in het midden een mooie promenade, omzoomd met palmbomen. Deze boulevard loopt van west naar oost door de stad.
Van noord naar zuid is er een hele brede strook van palmen, een echt bos met middenin een rivier. Het water van die rivier wordt door een bescheiden betonnen bak geleid, daarnaast een promenade, beschilderd met kunstwerken. Langs  de rivier zijn prachtige wandelpaden gemaakt.

   
Elche is echt bekend vanwege dit enorme palmenbos, het schijnt één van de grootste palmenbossen ter wereld te zijn. Volgens de verhalen staan er al 2000 jaar palmen in dit gebied en moeten het er een miljoen zijn. Hele delen van dit bos zijn omgezet in prachtige parken met overal bankjes en zitjes, waterpartijen, speel- en trimtoestellen en mooi gekleurde perken.

Alles met prima verzorgde grindpaden er doorheen. We hebben eerst een tijd door die parken rondgedwaald en zijn later op de fiets gestapt om de stad nog wat verder te verkennen. In het centrum staan mooie historische gebouwen. We zijn een toren opgeklommen en hadden vandaar een uitzicht over de stad en de grote groen strook door het midden.

In het zuidelijke deel van het bos zijn op zeer ruime percelen prachtige villa’s opgetrokken. Sommige met grote poorten ervoor en helemaal ommuurd. Wie zouden daar wonen? Aan het eind van de middag doorgereden naar Sax. Het landschap onderweg was heuvelachtig  en wat kaal, al staan er wel aardig wat amandelboompjes te bloeien

7 maart Sax

  
We staan hier een 50 a 60 km uit de kust op een hoogvlakte van ongeveer 500m hoogte. Dat merk je ook aan de temperaturen, maar vooral aan de koude wind die vanaf het hogere gebergte hier soms over de vlakte raast. In de zon en uit de wind is het fantastisch, gewoon zo in je shirtje, maar vanmiddag fietsten wij naar het dorp en toen had ik toch echt een trui en een dik fleecevest aan. Was niet teveel…
Sax is een redelijk klein stadje, er was ook niet veel te beleven, zeker ook niet omdat het siëstatijd was. De hele handel zit dan dicht. Best saai. We zijn vanaf het moderne gedeelte de berg opgefietst naar het oude dorp. Dat ligt helemaal onder en tegen de rotswand aangebouwd. Dat heeft te maken met de bescherming tegen de koude noordenwinden. Het was leuk om te zien hoe al die woningen dicht tegen elkaar aan zijn gebouwd, allemaal met oude pannendaken. Er staan wel aardig wat huizen leeg, is toch jammer van zo’n stadje.

 
Bovenop de rots staat een gigantisch  kasteel. Dat is prachtig gerestaureerd en staat daar in volle glorie boven op een onneembare rots. Eén keer per week is er de gelegenheid om binnen een kijkje te nemen en te luisteren naar de verhalen over roerige tijden. Helaas was dit niet vandaag. We zijn toch de rots opgeklommen tot bij de poort om te kunnen genieten van het fantastische uitzicht rondom.

We konden kilometers ver kijken en op de bergkammen in de omgeving staan ook torens waardoor er waarschuwingen doorgegeven konden worden door grote vuren te branden. 
Na een kopje koffie op een doodstil plein zijn we terug gefietst tussen de olijvenboomgaarden door. Daar werd druk gesnoeid. Ik heb aan zo’n snoeier in gebarentaal om een plakje hout van de olijvenboom gevraagd en dat ook gekregen. Ben dus nu de trotse bezitter van olijvenhout 