Iets over ezels en stenen..
28 feb
We zitten hier midden tussen de heuvels en hebben een ruim uitzicht rondom.
Vandaag stond een wandeling gepland door dit afwisselende landschap. Eerst heel goed op google maps gekeken en beslist dat we aan de onderkant van de weg op de kaart de heenweg zouden lopen tot vlak voor het dorp, ongeveer 4 km verderop, en dan de weg oversteken en aan de overkant de terugtocht. Het zag er allemaal heel logisch uit. Maar ja, als je dan loopt ziet het er toch weer anders uit. Moesten we nu wel of niet naar rechts… om kort te gaan, er bestaat zoiets als een spreekwoord over ezels en stenen …..we hebben een prachtige tocht gelopen tussen allerlei boomgaarden door, langs de rivier met prachtige uitzichten.
Na een uur hadden we de weg wel moeten bereiken, dat was dus niet zo. Na twee uur stonden we op een helling en aan de overkant van een diepe kloof zagen we een dorp liggen. Oef, lastig. We zijn dus maar langs allerlei geitenpaadjes de kloof ingelopen en aan de andere kant weer omhoog geklauterd en jawel, na nog eens drie kwartier kwamen we in het dorp aan.
Alleen was dit niet het dorp wat wij voor ogen hadden gehad, maar een dorp verder, Polop , waar wij van de week met Yolande en Carel waren geweest en de middeleeuwse graven hadden bekeken. Toch wel fijn dat wij dit al wisten, want nu hadden we tenminste enig idee waar we waren uitgekomen. Het dorp naar wij naar toe hadden gewild, Callosa d’en Sarria waren wij ruimschoots voorbij gelopen.
We zijn eerst op het plein van het dorp maar eens een kop koffie gaan halen en besloten om voorlopig over de weg terug te lopen, omdat we er al een paar uur hadden opzitten en de vermoeidheid wel voelbaar werd. Toen we bijna bij onze camperplaats liepen kwam er een auto toeterend voorbij rijden. Ja hoor, dat waren Yolande en Carel. Ze konden daar niet stoppen, maar wat een stom toeval dat we elkaar weer zagen. Na vijf en een half uur zagen we onze vertrouwde camper weer staan. Toe aan een lekkere kop thee. Weer een prachtige dag gehad.
1 maart
Terwijl Nederland ijzig koud is zijn wij ons ervan bewust in wat voor een luxe positie wij ons bevinden. De temperaturen lopen hier weer omhoog naar 18 en van de week naar 20 graden. Wat een heerlijkheid!!
Van de week met Yolande stonden wij bij een boomgaard te kijken en kwamen er maar niet uit wat voor bomen het waren.
Ze droegen kleine groene vruchtjes met een iets harig velletje, dus er zijn heel wat mogelijke vruchten de revue gepasseerd. Wij dachten uiteindelijk met perziken te maken te hebben. Dat was dus niet het geval. Het zijn mispels, de groene vruchtjes worden geel als ze rijpen en schijnen hier veel gebruikt te worden om jam te maken. Volgens Yolande is het een speciaal product van de Costa Blanca. Je ziet veel van deze bomen staan en we hoorden ook dat de takjes met vruchten “ gekrent” worden, net zoals bij de druiven. Dat betekent dus dat alle takken met vruchten onderhanden genomen worden en er uiteindelijk maar drie vruchtjes per uiteinde overblijven om een optimale groei te garanderen.
Heel arbeidsintensief. Wij zagen een hele groep boeren in en aan de bomen hangen om dit klusje te klaren.
Vanmiddag het tweede deel van de geplande wandeling van gisteren gemaakt, maar dan nu in omgekeerde volgorde. Zo goed als volgens plan gelopen, we hoefden maar 1 boomgaard door te steken voor we weer op een normaal pad kwamen. Keurig in anderhalf uur weer terug bij de camper.
Het is zo mooi als je die heuvels inloopt, achter elk bochtje weer een ander uitzichtje, prachtige huizen met zwembaden, afgewisseld met kleine huisjes met een hoop troep er omheen.
Het blijft spannend hoe de weg gaat lopen en wat je gaat zien.
Onderweg nog een mooi kristal gevonden en ook die is mee naar de camper gegaan. Ik mag wel gaan oppassen dat ik niet teveel gewicht aan stenen in de camper laadt…. 
2 maart2 maart
We werden vanochtend wakker van het getik van de regen op het dak. Lekker lang blijven liggen, maar uiteindelijk toch maar een was in de machine gedaan. Op hoop van zegen. Nou, er was precies genoeg zegen om deze was droog te laten waaien, daarna regende het weer. Vanmiddag even naar het dorp gefietst, helling op. Een aardig dorp. Het hoogste gedeelte was echt oud, goed te zien aan de smalle straatjes en kleine huizen.
Vlak daaraan grenzend de moderne bouw met flats. Ik denk dat het daar ’s zomers erg warm kan worden.
Weer terug heb ik me maar op het culinaire gedeelte gestort. Heerlijk gegeten.
Verder het prachtige museum van moderne kunsten bezocht. MACA. Een collectie om te watertanden en zelfs te ontroeren. Vandaag in het gebergte
Montgo gelopen in de buurt van Xavia en Denia. Heel heerlijk. Maar geen 5 uur zoals jullie hoor. Twee uur is onze max. Vrijdag gaan we voor twee dagen naar Valencia. Ook weer zo'n mooie stad. Wat zijn we gelukkig he? Zo reizen in een andere wereld.....geweldig Arnout een hug en jij ook!
Wat heerlijk dat jullie zo fijn gewandeld hebben, de omgeving van Xativa is prachtig, daar waren wij in het begin van onze reis in de buurt. We genieten nog steeds volop. Liefs aan jullie.
Liefs Wil