Kerken

24 mei
De zon schijnt! Vanochtend eerst alle rekken met wasgoed snel buitengezet. In de hoop dat het allemaal zou drogen. En na het ontbijt maar weer eens aan de wandel gegaan. We hadden een kaartje gekregen met een route daarop aangetekend.

Deze leidde ons naar een klein dorpje waar je nog wel met een auto kunt komen, maar in het dorpje lagen alleen wat betonplaten in de supersmalle straatjes. Het is een bergdorpje zoals ik dat in mijn jeugd wel in Zwitserland heb gezien. Veel natuursteen en leiplaten op het dak.Wat rommelig, onder de huizen bergruimte of stallen en bij een aantal huizen een moestuintje.

Een aantal huizen niet bewoond, wat niet zo vreemd is, want ik denk dat de jonge mensen andere plekjes zoeken om te wonen. Naast een kerkje een pleintje met bankjes. Daar hebben we onze lunch opgegeten, de koffiekroeg waar wij op hoopten was er niet.

Daarna weer terug, de weersverwachting had regen aangegeven in de loop van de middag. Die kwam wat later dan verwacht, dus terug bij de camper hebben we er maar een grote stof-sop-was-klusmiddag van gemaakt. Ook heel nuttig. De regen kwam in de avond. Wij zaten binnen in het restaurant en Evi hadden we aan de lijn bij de camper laten zitten. Daar kwamen we pas na enige tijd achter, dus hadden we een heel zielig nat hondje…
Vanavond weer op de kaart en naar het weer gekeken. Het gebied is hier prachtig met vol groen begroeide heuvels, maar het regent ook heel veel. Deze week ziet er wat droevig uit, dus trekken  we morgen toch maar verder..

25 mei
Gelukkig was het vanochtend bij het inpakken nog droog en konden we zelfs nog even in een waterig zonnetje een kop koffie drinken. Onderweg begon het al vrij snel te spetteren en dat ontaardde in een enorme hoeveelheid regen waar wij de rest van de dag doorheen reden. Wij rijden hier langs de route naar Santiago en zien regelmatig mensen alleen of in groepjes door de weilanden stappen. Ook moeten ze regelmatig langs de gewone weg lopen, wat mij wat minder lijkt. Ik heb wel respect voor al die mensen die elke dag maar weer op pad gaan op weg naar de volgende herberg. Ze treffen het deze week niet met het weer. Wij reden richting Burgos en hebben een camping gevonden in Castrojeriz.

Ook hier loopt de route langs. In wat van een afstandje een tamelijk oud, wat vervallen en stil dorpje leek , is bij nader inzien redelijk levendig. Er zijn diverse herbergen te vinden en er staan regelmatig groepjes mensen op straat verhalen uit te wisselen. Ook op de camping zijn wandelaars. Er is hier een grote zaal en er zijn wat trekkershutjes.

26 mei
Vanochtend wat met Evi gewandeld, even te voet de boodschappen gedaan in een kleine supermarkt waarde prijzen behoorlijk hoog liggen. Wel logisch als je de enige supermarkt in de omgeving bent en er tientallen wandelaars per dag langslopen. Dat is gemakkelijk verdiend. Net voor een enorme bui zijn we weer bij de camper. Daar lekker aan de koffie en een poos zitten wachten op beter weer. Dat kwam aan het eind van de middag. Toen de fietsen gepakt en nog een paar uur een mooie tocht gemaakt.

We kwamen door een paar kleine dorpjes. Elk dorpje, hoe klein ook heeft een eigen kerk. Het zijn vaak stoere gebouwen, opgetrokken uit enorme klompen steen. Vrij weinig ramen en vaak een vierkante wat plompe toren. In verhouding tot het geringe aantal huizen in de dorpen zijn die kerken enorm groot. Die krijgen ze nooit vol met gelovigen. De gebouwen in de dorpjes zijn lang niet allemaal bewoond. Soms zijn ze mooi opgeknapt, maar even vaak staat alleen de buitenmuur nog en is het dak ingestort.

Deze bouwvallen worden niet opgeruimd, omdat het goedkoper schijnt te zijn om een stukje verderop een nieuw huis te bouwen. Veel dorpen doen wat rommelig aan, al worden de straten wel keurig schoongemaakt. Geen papiertje te ontdekken. Over een kilometers lange weg rijden we terug naar het dorp.

37 km gedaan. Niet slecht voor een achternamiddag.

27 mei
We zitten hier op een groene hoogvlakte waar regelmatig rijen heuvels uit opdoemen. Van boven zijn die heuvelrijen helemaal plat, soms een paar honderd meter breed.  

De wegen lopen of over de hellingen heen en anders vaak kilometers lang evenwijdig aan de hellingen. Omdat het vandaag lekker weer is hebben we een mooie fietsroute uitgezocht. Het is prachtig om te rijden. Weidse uitzichten over de velden . De weiden en vooral de bermen lijken wel bloementuintjes. Klaprozen, kamille, korenbloemen, wilde lupine, monnikskap, vogelwikke…..echt erg mooi.

Er is vrij veel grond in cultuur gebracht en we rijden vandaag veel tussen de korenvelden. Omhoog rijdend spotten wij zelfs een ree midden in een veld. Op het moment dat ik denk hem op de foto te zetten heeft ie me door en rent weg. We rijden door de kleinste dorpjes waarvan je denkt, daar woont echt niemand. Tot je door een openstaande deur kunt kijken en daar een werkplaats ziet met mensen die aan de slag zijn. Er rijden zelfs auto’s rond over de modderige wegen. Na een kleine twee uur rijden komen we in een wat groter dorp. Als we daar naar het centrum rijden komen we op een plein waar een paar terrassen zijn.

Het blijkt markt geweest te zijn en het is er erg druk. Langslopers knopen een praatje aan met de zittende mensen, kinderen spelen op het plein, een jong stel met een pasgeboren baby komt aanlopen en krijgt meteen het halve terras om de kinderwagen heen. Heel levendig allemaal, zo in tegenstelling tot de vaak doodstille straatjes. Het plein en de terrasjes vormen duidelijk een ontmoetingsplek. In de tabakszaak probeer ik een ansichtkaart voor mijn moeder te scoren, maar helaas doet hij daar niet aan. Een andere meneer staat erbij en luistert naar mijn vraag. Als we even later op het terras zitten komt hij aan met een ansicht waarop de oude apotheek staat afgebeeld. Hij blijkt de apotheker te zijn en ik krijg de kaart van hem. Hoe vriendelijk!!
In veel van de dorpjes staan nog heel oude gebouwen. Hier op het plein zit het café in een overdekte gang, gestut door eeuwenoude stenen palen. Ze staan een beetje scheef.

   
Na de koffie fietsen we verder. We moeten over zo’n eindeloos lange weg richting ons dorp.   We zien een groot veld met zonnepanelen. Samen met de windmolens zal er een hoop energie geleverd worden hier. 

Halverwege komen we in een dorpje nog een café tegen en een biertje is snel besteld. Hier zien we ook een huis waarvan de bewoner een duidelijke aanhanger van de uitspraak “ my home is my castle” is.

Uiteindelijk komen we aan het eind van de middag na 60 km fietsen weer terug bij de camper. We zijn de 1000km op de teller gepasseerd.
Prachtige  dag gehad. Morgen het weer maar weer afwachten.