Paella

14 maart

  
Vanochtend na de koffie op ons gemakje de camper rijklaar gemaakt en vertrokken naar ons volgende stekje. Het is een sport om de wegen zo uit te zoeken dat we geen snelweg hoeven te rijden. Je komt dan langs allerlei kleine dorpjes en kilometers aan boomgaarden en akkers. Toen wij een paar dagen geleden in La Marina aankwamen waren de boompjes nog kaal, toen wij vanochtend wegreden zat er overal beginnend blad aan de boompjes. Zo leuk om te zien zo snel als dat gaat met een paar mooie dagen. 
We kwamen in de middag aan in La Romana, een klein dorpje te noordwesten van Elche. Het was weer even zoeken, want natuurlijk hadden we weer een kleine camping uitgezocht, even buiten het dorp. Ook hier is het weer een prima plekje om te staan. Er kunnen maximaal  vijf campers staan, er staat een klein huisje voor de verhuur en er is een zwembadje en prima sanitair.

En hoe we het doen weet ik niet, maar ook hier vielen we weer met ons neus in de boter. Er werd vandaag door de gastvrouw in een enorme pan paella gemaakt en we werden vriendelijk uitgenodigd om daar met de andere gasten van te komen eten.

Natuurlijk maakten we graag gebruik van deze uitnodiging, dus de rest van de middag en het begin van de avond hebben we gezellig aan tafel gezeten en daar verhalen uitgewisseld met zo’n tien andere gasten. Was supergezellig. Vanavond plannen maken voor de dag van morgen…

15 maart
Vandaag op de fiets het dorpje La Romana onveilig gemaakt. Een schattig dorpje met 1500 inwoners. In het midden een kerkje met mooie kerkklokken met een hele heldere klank. Je hoort ze kilometers ver weg nog steeds. 

Het dorp is opgebouwd in een ruitjespatroon. Steeds de ene weg heen en de andere terug, allemaal éénrichtingsverkeer, de straten zijn te smal voor twee richtingen. Wel heel overzichtelijk. 

In een kroegje hebben we lekker wat gegeten met een kop koffie. De kroeg was helemaal ingericht in de sfeer van route 66, voor mijn koor dames wel heel herkenbaar. Allemaal foto’s van route 66, attributen,  cowboylaarzen aan de muur en als barman inderdaad een  ietwat verlopen kop en muziek uit de jaren 60. Heel leuk om daar te zitten.

Halverwege het dorp kwamen we de oude overdekte wasplaats tegen. Vroeger was dit dé ontmoetingsplek voor de vrouwen. Op de schuine kanten zitten de wasribbels, het beekje wordt door de wastrog heengeleid. Tegenwoordig schijnen alleen de oude mannen zich hier in de zomer te verzamelen, het is natuurlijk een lekker koel plekje...
Na wat navraag hebben we een kapper gevonden en voor morgen een afspraak gemaakt. Benieuwd hoe we daar uit komen.
Na de lunch een weggetje naar boven genomen. We kregen daar uitzicht over een stuwmeer en kwamen uiteindelijk uit bij een grotwoning met een fantastisch uitzicht.

Die Grotwoningen zie je hier wel meer. Je ziet dan alleen de voorpui en de rest van de woning zit dus in de berg. Wel zie je dan nog ergens een schoorsteen uit die berg steken en een tvschotel ernaast. Het zal best toeven zijn daar.

 
Op de terugweg kwamen we langs een marmerfabriek. Daar worden uit enorme rotsblokken platen marmer gezaagd en glad geschuurd. Er lagen veel stapels van verschillende afmetingen en kleur. Prachtig om te zien. De slechte blokken worden gewoon in de bouw gebruikt als metselstenen.
De enorme bergen slijpsel die overblijven worden samengeperst gebruikt voor bv. beelden of in de wegenbouw.

16 maart
De kapper heeft ons prima geknipt, voor een prijs waarvan ik thuis nog lang niet in mijn eentje kan. We kunnen er weer weken tegenaan. Daarna op het plein bij de bakker een heerlijk vers broodje gehaald en daar tegenover een kop koffie gedronken.

Op de terugweg bij de wijnfabriek langs, het winkeltje was vandaag open. We hebben allerlei heerlijke wijnen geproefd ( niet aan te raden als je eigenlijk erge honger hebt en moet lunchen ) en hebben er ook wat meegenomen, waaronder een enorme tweeliterfles met heerlijke dessertwijn (muscadet). Het lijkt wel een grote fles azijn, maar lekker…..!

  
Vanmiddag een stukje gefietst en vanaf de weg een bergpad opgelopen. We zien namelijk vanaf de kampeerplaats een berg met een kruis erop. Daar moet altijd een pad naartoe zijn. Dat hebben we dus gelopen en op een enorm tochtige top genoten van het weidse uitzicht alle kanten op. Onderweg weer aardig wat bloemetjes tegen gekomen. Echt voorjaar aan het worden hier.

  
Terug op de camping was er iemand reibenkuchen aan het maken, een soort van röstikoeken uit de hete olie. Erg lekker, maar behoorlijk vet. Dit werd gedaan voor het goede doel, een mevrouw helpen die hier oude en zwerfhonden opvangt. Dus na de maaltijd werd er met de pet rondgegaan. De mevrouw kwam aan het eind even langs om te vertellen over haar werk en om de envelop in ontvangst te nemen. Een gevarieerde dag dus