Om de rots van Calpe heen en een hele leuke dag

23 feb
Daimus was een typische camperplek. Allemaal campers op twee rijen tegenover elkaar. Het was wel een rustige plek, maar ik vond het niet erg om daar weer weg te gaan. De reis naar Calpe duurde niet zo lang.

Onderweg zag ik mensen bezig om hun stoepje te vegen en te dweilen. Dat bracht mij in herinnering weer terug naar mijn jeugd waar dit een heel normale bezigheid was. Tegenwoordig zie ik niemand in Nederland zijn stoepje nog met een dweil te lijf gaan😁😁.

Wij hadden erop gerekend dat wij vrij snel een plekje zouden vinden, we waren lekker bijtijds, nog voor 11.00 uur. Dat viel dus tegen.

Veel campings en camperplaatsen zijn al voor weken volledig volgeboekt. Als je hier wil staan moet je van tevoren reserveren. Dat past meestal niet zo erg in onze plannen. We hebben een aantal campings gebeld, omdat we geen zin hadden heel Calpe en omgeving te bekijken vanuit de camper op zoek naar een plekje. Dat scheelde al vast een hoop rondjes rijden. Uiteindelijk zijn we op goed geluk naar een grote camperplaats gereden en hadden daar de mazzel dat er nog precies een plekje was. Dat hebben we maar snel geconfiskeerd. Voor morgen heb ik een stukje verderop ook alvast een plekje vastgelegd. Door ervaring wijs geworden zullen we maar zeggen.

Na de lunch Calpe ingegaan. Dat is heel groot met enorme flatgebouwen en het spreekt mij absoluut niet aan. Wel hebben we lekker gefietst om de enorme rotspartij heen die voor Calpe ligt en hebben daarna bij de haven in de zon en uit de wind heerlijk op een terras gezeten. Dat was wel heel lekker.. 

24 feb
Wat een leuke dag hadden wij vandaag! Om 11.30 kwamen Yolande en Carel naar de camperplaats in Altea waar wij vanochtend naar toe waren gereden. Zij kwamen het pasje brengen wat Jelmer van de week in Nieuwegein had afgeleverd. Super om dat hier te hebben. 
Yolande stelde voor om met z’n vieren een dagje op stap te gaan in het achterland boven Altea en Benidorm. Goed plan natuurlijk.

Een prachtig berglandschap met kronkelige wegen en prachtige uitzichten. De bergen zijn hier ruig en toch is , zeker in de lagere gedeeltes, een groot deel daarvan in cultuur gebracht met akkertjes en boomgaarden. Vaak zijn die aangelegd in terrassen. Ik blijf dat bewonderingswaardig vinden als je gaat bedenken hoeveel moeite het moet kosten om op zo’n steile helling en harde grond zulke nette akkertjes te krijgen.
Yolande had een gidsje bij zich en heeft ons door een mooi gebied met allerlei leuke dorpjes geloodst met Carel als chauffeur. Dank daarvoor! 

We zagen een prachtige oude begraafplaats van eeuwen geleden  boven  op een heuvel . Eerst een kruisgang op naar boven en natuurlijk ook een weids uitzicht. Gelukkig was er wat lager ook een restaurantje waar we buiten in de zon aan de koffie konden.

Een paar dorpjes verderop waren prachtige watervallen te bewonderen. Het kostte even wat zoekwerk, maar het wandelpad langs de watervalletjes naar boven leverde mooie uitzichtjes op.

Tenslotte zijn wij aan het eind van de middag in een kunstenaarsdorpje beland hoog boven op een rots met een toegangspoort onder de rots door. Heel bijzonder, je had geen idee dat er achter die poort nog een dorpje lag. Ook daar vandaan een prachtig uitzicht op een groenig stuwmeer, waar het waterstand aan de lage kant was. Het tekent de droogte in dit gebied.

Natuurlijk zijn de stembanden vandaag goed getraind, we hebben de hele dag lekker zitten kletsen.
Wat bijzonder om zo een dag met z’n vieren op stap te zijn en elkaar ook wat beter te leren kennen. Dat is ook het mooie van tijd hebben en de tijd er voor nemen.
We hebben de dag afgesloten met heerlijk eten in een soort van western restaurant waar we ongegeneerd lekker met ons handen etend aan de spareribs zijn gegaan. Een mooie afsluiting.

En dan deze nog speciaal voor de meisjes van het koor