Stuwmeer

4 februari – Bigastro 
Vandaag nauwelijks wind, een wereld van verschil met gisteren. Het voelt ineens weer voorjaarsachtig aan. Na het ontbijt alle schoonmaak – laad – en los klussen gedaan en toen weer op pad gegaan. Na 6 dagen op één plek gaat het toch weer kriebelen bij ons. We zijn  eerst naar de Carrefour in Orihuela gegaan. Natuurlijk voor de noodzakelijke aanvulling van de voorraden, want na zoveel dagen zijn de kasten echt wel aardig leeggegeten. Maar ook om te kijken naar een nieuw ventilatorkacheltje. De onze heeft het begeven, hij wordt nog wel een beetje warm, maar blaast niet meer. Dan heb je er niet zoveel meer aan. Bij de Carrefour hadden ze diverse kacheltjes, maar allemaal rond de 1800 a 2000Watt. En wij zoeken een tweestandenkacheltje van 500 tot 1000 Watt, anders slaan alle stoppen door. Helaas dus niet gelukt vandaag. We zullen de komende tijd de andere warenhuizen even aandoen. Na de boodschappen doorgereden naar het volgende dorpje. We hebben daar een tijdje rondgereden op zoek naar een leuk plekje.

Dat hebben we uiteindelijk ook gevonden een kilometer of twee buiten het dorp aan een stil weggetje met wat boomgaarden. Aan de overkant van de weg staat op 100 m een boerderij tussen de bomen, maar verder staat er niets. Er komt ook bijna geen verkeer langs, dus het zal lekker stil en donker zijn vannacht. Vanmiddag hebben we nog even gelopen. We moeten hier in de buurt van een mooi blauw stuwmeer staan en hebben geprobeerd daarbij in de buurt te komen. 

Dat was nog lastig, want tussen ons en het stuwmeer ligt een heel gebied dat is afgesloten met grote hekken. Daar willen ze duidelijk geen publiek. Daarom moesten we een  aardig eind omlopen, maar tenslotte stonden we op een heuvel en konden het meer zien. Morgen willen we een fietstocht er omheen maken. Vanavond al weer een hele studie van gemaakt…. 
 

5 februari – Bigastro 
Heerlijke fietstocht gemaakt. Dat meer is inderdaad zo blauw als we het op eerdere foto’s hadden gezien. Het kostte even wat moeite om op de juiste route terecht te komen. Het afgesloten gebied was nog groter dan we gisteren hadden gezien, dus de aanrijdroute was wat uitgebreider dan we hadden gepland en dat ging natuurlijk ook op voor het terugrijden😄😄😀. Het eerste deel ging over een vrij drukke provinciale weg, maar gelukkig konden we na een paar kilometer al afslaan naar een aanmerkelijk rustiger weg. Daar konden we het meer ook echt zien. 

Vandaar moesten we een afslag naar links zien te vinden naar een smalle grindweg. Na enig zoeken hadden we die gevonden en vanaf dat moment reden we echt vlak boven het meer. Het was goed te zien dat dit meer in het verleden waarschijnlijk een stuk groter is geweest dan nu. Je kon de ribbels in de berg nog goed bekijken. Erg snel ging het niet over deze weg, er lagen veel stenen op, dus het was goed uitkijken dat je die niet onder je banden kreeg. Na een ruim uur kwamen we weer op een geasfalteerd weggetje ( met een hoop kuilen )terecht en konden naar een dorp toe rijden. Daar natuurlijk een café gezocht voor de koffie en daar heerlijk in de zon gezeten. We kregen meteen contact met een Belgische meneer die ons natuurlijk Nederlands hoorde praten. Hij bleek daar al een tijd te wonen in een van die nieuw gebouwde dorpjes. Hij vertelde dat daar overwegend Engelsen woonden. Na de koffie weer verder, gelukkig nu over een gewone weg, dat fietste wel zo gemakkelijk. Op een goed moment waren we op de dam en waren hemelsbreed maar twee kilometer van de camper verwijderd, er liepen ook wegen, maar helaas allemaal afgesloten. We fietsen buitenom verder naar het dorp en hebben daar nog een keer aan de koffie ( en het internet😄😄) gezeten. Vlak voor het dorp zagen we een fabriekje waar artisjokken verwerkt werden. Intrigerend om te zien, allerlei lopende banden, spoelinstallaties en hete, stomende bakken.

 Het geheel had wat weg van fantasietekeningen uit een strip. Alles open en gewoon te zien vanaf de weg. We waren vandaag trouwens niet de enige fietsers op weg,  we hebben er een hoop gezien. Terug bij de camper in de zon gezeten. Na een uurtje kwam er een mevrouw van een naburig huis en zij gaf ons een tasje met sinaasappelen en wat artisjokken. Zo lief. Zo brengt elke dag ons wel iets verrassends en nieuws.  

6 februari – Santa Pola 
Vanochtend weer vertrokken van ons plekje en gaan rijden zonder een bepaald doel in gedachten. Wel wilden we een klein stukje verderop om weer nieuwe dingen te ontdekken. Tijdens deze rit is de jacht op een nieuw kacheltje geopend.  We zijn diverse zaken tegengekomen, maar nergens een klein blazertje met 500 tot 1000 Watt. Wel overal vriendelijk personeel wat ons probeerde te helpen. Helaas zonder succes.We blijven alert, maar het zal er denk ik op uitkomen dat we in Nederland een nieuw kacheltje aanschaffen. Tot die tijd kunnen we het ook prima af met onze combi gaskachel. Momenteel gebruiken we geen kachel, maar als we binnenkort noordelijker komen zullen we wel moeten verwarmen. Dan gaat alleen het gas heel snel. Ook het zoeken naar  een nieuw plekje liep niet helemaal soepel. We hadden gedacht in een beetje groene omgeving uit te komen, maar keken uit op lelijke industriegebieden met veel wegen en rails. Dat staat allemaal niet op de kaart. Na een paar plekken bekeken te hebben zijn we uiteindelijk afgezakt naar de kust bij Santa Pola. Daar is een vrije camperplaats aan zee.  

Wat we zagen toen we kwamen aanrijden hadden we niet verwacht. Er staan hier heel veel campers geparkeerd, ik denk wel meer dan honderd. Gelukkig niet al te dicht op elkaar. Het mooie is dat er aan het begin van het stuk een bord staat met verbod te kamperen. Niemand trekt zich er iets van aan en de politie rijdt langs en doet niets. Ik denk dat in de zomer strenger gehandhaafd wordt. Van hier uit zijn wij een stuk langs de kust gaan lopen naar, dachten wij, het einde van het kustweggetje om te zien waar de laatste camper stond. Alleen had dat weggetje geen einde. Na ruim een uur lopen kwamen wij even vrolijk in het volgende dorpje aan.

 ( We hadden onderweg wel veel campers zien staan). In dat villadorpje eindelijk een café gevonden, werden we niet meer bediend omdat ze gingen sluiten. Dat was even een tegenvaller. We zijn dus maar teruggelopen en hebben in de camper wat gedronken. We kunnen de zee vanuit de camper zien en horen de branding. Lekker om op in slaap te vallen… 
 

7 februari – Altea 
Vanochtend weer met verbazing naar dat hele camperdorp gekeken. Blijkbaar weten alle camperaars dat je hier gratis kunt staan en wij kwamen daar gisteren pas achter😄😄. Je hebt zo wel snel contact met mensen en er worden mooie routes en camperplaatsen uitgewisseld. Wij hebben van zowel een Duitse als een Engelse meneer uitleg gekregen over een losstaand zonnepaneel. Bizar hoeveel verschillende panelen en aansluitingen er bestaan. Na al deze zinnige informatie zijn wij vertrokken, op zoek naar een café en internet om de acties van de komende  dagen te bekijken. Na een kwartiertje hadden we op de boulevard zo’n café gevonden en daar hebben we heerlijk in de zon op de ipad gezeten. We vonden uiteindelijk een kleine camperplek een stukje boven Altea. Deze plek bestaat nog niet zo lang en wat het voor ons aantrekkelijk maakt is dat het er heerlijk rustig is. Er is maar plek voor 3 campers en je kunt er mooi wandelen en fietsen. Nu ligt deze plek niet bepaald aan een gangbare weg en moet je eerst bellen met de eigenaar. Dat hebben we dus maar gedaan. Hij had wel een plaatsje voor ons en gaf ons de coördinaten op van een plek waar hij ons zou komen ophalen, want het is erg lastig te vinden met de paadjes de “rimboe” in. Deze coördinaten dus maar ingevoerd op de tomtom en gaan rijden. Vlak voor Altea kwamen wij langs Albir waar wij nog wel een grote supermarkt wisten te vinden, want een voorraadje is wel handig op het nieuwe plekje een eind buiten de bewoonde wereld. Toen kwamen we weer langs de Hollandse winkel en wat doe je dan als je geen hagelslag en ontbijtkoek meer in huis hebt……natuurlijk even binnenstappen. Hierna doorgereden naar het ontmoetingspunt en daar de eigenaar gebeld. Na tien minuutjes was hij er en reden we achter hem aan de smalle weggetjes op. Het asfalt hield al snel op, het werden zandwegen en die werden ook steeds smaller. We reden door een paar hekken , tussen de rietvelden naast de rivier en op een bepaald punt moesten wij achteruit door een hek een stukje naar beneden rijden, omdat we daar een hele scherpe bocht naar rechts moesten nemen die we onmogelijk in één keer konden halen. 

Daarna nog een steile helling op en toen waren we er eindelijk. Een heel avontuur. De plek is  prachtig en idyllisch tussen de fruitbomen in met uitzicht op de bergen. Achter een klein huisje is de plek voor de campers, er stonden er al drie en wij konden er net tussendoor laveren naar de achterste plek met het mooiste uitzicht en de hele dag de zon. Hij liet ons de doucheruimte zien, net vorige week afgemaakt, de cementsporen zitten nog op de muur. Het toilethokje werd vandaag nog hard aan gewerkt en is net nog niet helemaal klaar, maar wel al te gebruiken. Heel duidelijk een camperplaats in opbouw, maar echt een schattig plekje op maar 4 km fietsen van Altea.  

8 februari – Altea 
Vanochtend lekker rustig hier rondgehangen en de was gedaan. Toen die eenmaal hing zijn we op de fiets gestapt en hebben onze weg gezocht over de smalle weggetjes richting Altea. Daar kwamen we bij de brug over de beek weer op de verharde weg. Toch zijn we daar eerst nog een stukje verder langs het water gereden richting de zee. We hebben hier vorig jaar gekeken naar een vrije camperplek aan zee, maar hebben dat toen niet kunnen vinden. Op de fiets is het een stuk gemakkelijker om over de smalle paden te gaan. Onze “angst” met de camper bij zo’n pad is altijd dat je niet weet waar je uitkomt en aan het eind vastloopt zonder mogelijkheid om te draaien. En achteruit rijden over zo’n smal pad is een hele uitdaging. We hebben de plek nu wel gevonden, inderdaad aan zee, maar het pad is onbegaanbaar gemaakt met een paar grote rotsblokken ervoor. Jammer, t was een mooi plekje. We zijn verder gereden over een fietspad achter de huizen door en kwamen uit bij een mini haven met een terras. 

Daar een poosje gezeten met zicht op zee. Na nog wat door Altea gereden te hebben zijn we weer teruggefietst naar de camper. Gauw de was afgehaald en naar  binnen, het koelde snel af.