Chella
19 februari 2018 - Chella, Spanje
17 feb
Een dikke mist is sinds gisteravond het land ingedrongen. De geluiden zijn gedempt en je kan nog geen 50 meter zien. In alle rust de camper rijklaar gemaakt en verder getrokken. Na een half uur kwam er zowaar een flets zonnetje tevoorschijn en de temperatuur liep snel op van 7 naar 14 graden. De mist was toen ook door de kracht van de zon zo verdwenen. Wij waren inmiddels al bijna gearriveerd in Chella, een klein dorp 60 km ten zuidwesten van Valencia. Het ligt middenin een heuvelachtig gebied en je ziet overal boomgaarden en mooi verzorgde akkertjes.
Na de supermarkt in het dorp gingen wij naar onze bestemming, een camperplaats bovenop een bergje boven het dorp. Het terrein is gedeeltelijk een olijvenboomgaard en is eigendom van eenBelgisch/Nederlands stel. In de zomermaanden werken zij in een circus in Engeland, in de wintermaanden zitten zij hier op hun anderhalf hectare grote terrein, waarop ook een olijvenboomgaard. Daar hebben zij voor 6 campers een plekje gemaakt, meer willen zij er niet hebben. We hebben dus een zee van ruimte, een prachtig uitzicht en Evi kan hier gewoon los rondhobbelen. Daarbij is het vandaag ook nog eens heerlijk weer geworden. Ruim 23* , het kan gewoon niet meer stuk vandaag.
Voor het eerst in korte broek!!Er zijn hier diverse mandarijnenboomgaarden en als ik met Evi loop kan ik de losliggende mandarijnen meenemen. We eten dus elke dag heerlijke mandarijnen hier.
18 feb.
Wat een uitzicht als ik liggend in mijn bed het gordijn omhoog doe. Aan de overkant zie ik de heuvels.
We hebben geen beste nacht gehad, want Evi heeft last van haar darmen. Ik moest er vannacht drie keer uit om met haar naar buiten te gaan. Geen pretje☹️.
Vandaag is het niet zo warm als gisteren, maar mooi genoeg om een wandeling te maken. Eerst op de fiets naar beneden en dan de wandeling achter de berg om naar het volgende dorp. We lopen over kronkelige wegen langs allerlei boomgaarden, hoofdzakelijk olijven, maar ook amandelen. Dit landschap ziet er zo mooi uit met al die boomgaardjes en akkertjes.
In veel boomgaarden wordt het snoeiafval van de afgelopen winter nu weggestookt. Je ziet regelmatig een rookkolom tussen de bomen. Natuurlijk staat er in Bolbaite waar wij naar toe lopen een kapelletje op een heuvel.
Dat is voor ons altijd een reden om nog maar even zo’n heuvel op te lopen. We werden beloond met een prachtig uitzicht rondom. Van daaruit konden we ook goed zien dat er hier ook aan kassenbouw gedaan wordt, alleen niet met glas, maar met plastic of gaas. De gewassen zullen hier denk ik met een sneltreinvaart de hoogte ingaan met deze temperaturen. In het dorpje even koffie gedronken op een piepklein terrasje bij de brug. Er stroomde een kraakhelder beekje onder met grote vissen erin.
De terugweg ging over een smal pad vlak onder de bovenkant van de heuvel, Mooie uitzichten. Na de fietstocht naar boven hadden waren we wel toe aan een kop thee. We konden nog heerlijk het laatste halfuurtje in de zon zitten.
19 feb
Tussen Chella en de volgende plaats Anna ligt een geweldige kloof. In het bredere deel liggen daar akkertjes in, het smalle deel heeft alleen een kronkelig riviertje met brede rietpluimen en bramenstruiken aan de zijkanten. Aangezien wij niet zo van de gebaande paden houden leek het ons wel een uitdaging om door de kloof heen naar het andere dorp te lopen.
Over de weg is dit maar drie kilometer. Zo niet de tocht door de kloof. Het eerste deel ging prima over wat kleine spoortjes, maar die hielden al spoedig op. We moesten over de steile helling klauteren om nog wat verder te komen.
Na wat zoekwerk lukte dit uiteindelijk en kwamen we in een iets breder gedeelte van de kloof terecht. Prachtige bergen om ons heen met zo hier en daar dieprood gesteente.
Ook lagen er stukken steen met bergkristallen er op. Diegenen die mij al langer kennen weten dat ik heel vaak
met “ mooie” stenen in mijn broekzak rondsjouw met wandelingen, dus ja, ook vandaag is er wat meegekomen uit de bergen.
Zo makkelijk als het leek om de weg te vinden op googlemaps, zo lastig was het in de praktijk. We wisten wel ongeveer de richting, maar de dalen waren aardig kronkelig en niet overal begaanbaar. Uiteindelijk kwamen wij op een weg uit en daar vandaan konden we ons doel zien liggen.
De terugweg hebben wij maar over de gewone landweggetjes tussen de twee dorpen gedaan. Een prachtige wandeling met veel natuurschoon. Wel 16 km en dat voel ik nu wel😉😉
Enne voorzichtig op jullie avonturlijke tochten - we willen niet lezen Hollands echtpaar verdwaald in de Spaanse bergen.
Maar kan niet al jullie overnachtingsplaatsen vinden.
Gebtuiken jullie soms een gids van de ANWB.
Was wel spannend gisteren, maar ook erg uitdagend. We hadden er veel lol van😅😅
En wat een mooie foto's Dank je ik kijk weer uit naar je volgende verslag liefs van tilly
Geniet ervan🏜