Gibraltar

22 april
Toch wel bijzonder zo’n vrije camperplaats gewoon middenin een dorp. We hebben prima geslapen en zagen vanochtend terwijl wij aan ons ontbijt zaten de inwoners voorbij rijden en lopen.

We zijn vandaag eerst op weg gegaan naar Gibraltar. Als je daar in de buurt bent moet je er toch even geweest zijn. Ik had een brede winkelstraat verwacht met een luxe uitstraling, maar het was toch heel anders.

We hadden de camper vlak voor de grensovergang geparkeerd. Daarna op de fiets verder. De grens wordt gevormd door de start- en landingsbaan, die dwars over de landengte heen loopt. Als er een vliegtuig komt gaat gewoon de weg even dicht.

Daarna kan je verder. Wij hebben helemaal om de rots heen gefietst en hebben daarbij een paar tunnels moeten nemen. We hebben gelezen dat er blijkbaar voor kilometers aan tunnel in die berg aangelegd moet zijn. Natuurlijk met militaire doeleinden. Die tunnels hebben wij natuurlijk niet gezien, al was dat best interessant geweest. Wel konden we overal in de berg grote uitgehouwen gaten zien, waarschijnlijk ook als verdedigingswerk. We zijn de rots niet op geweest, omdat de top in dikke wolken was gehuld.

        
De vuurtoren bekeken en de havens gezien.In de stad terug hebben we wat door de winkelstraat geslenterd. Dat is een lange, smalle straat met aan beide zijden kleinere winkels. Natuurlijk ook een Mark en Spencers. Helaas bijna allemaal dicht vanwege de zondag. Verder veel hoge gebouwen, niet echt mooi. Wel indrukwekkend hoe vol alles gebouwd is op zo’n klein stukje grond. Ook bijzonder te bedenken hoeveel gevechten er zijn geleverd om deze rots met grond in handen te krijgen cq houden.

  
Vanmiddag zijn we verder gereden en staan nu op een camping iets ten westen van Tarifa.

23 april
Er zitten hier heel veel golfclubs in de buurt en natuurlijk hebben wij er een uitgezocht om vandaag te gaan spelen. Adres in tomtom ingevoerd en rijden maar.

De rit leidde ons door een groen heuvelachtig landschap. De bergen zijn hier ver weg. We zien tientallen windmolens, het zal hier vast vaak en hard waaien.Een paar zonnevelden met panelen en heel veel bruine koeien die onder die windmolens grazen. Helaas houdt tomtom er soms heel eigen en eigenaardige routes op na. Vandaag dus ook. Wij kwamen in een stad uit, terwijl we een stuk erbuiten uit moesten komen. Diverse malen gevraagd en twee keer bij een verkeerde golfclub aangekomen. Uiteindelijk hadden we wel de juiste route te pakken, hoewel wij heel lang getwijfeld hebben of dat inderdaad het geval was.

We moesten over een heel smal weggetje met heel veel kuilen en putten rijden en we hadden geen idee waar we zouden uitkomen. Uiteindelijk werd de weg een beetje beter en zowaar, daar was de golfclub. Wel een uur later dan we hadden afgesproken, maar dat was geen enkel probleem. Het was doodstil op de baan, ik geloof dat we vier andere mensen gezien hebben. Heel bijzonder, want het was echt een leuke baan om te spelen, mooi groen en goed onderhouden met prima routebordjes. Halverwege kwamen we een oud vervallen boerderijtje tegen ( dachten we ). Het bleek van binnen een mooi sanitairgebouwtje te zijn. Tegenover de boerderij een oude waterput. Wel leuk dat de oude elementen in het landschap bewaard zijn gebleven.

 Na het spelen nog even wat gedronken op het terras en genoten van het uitzicht en het prachtige clubhuis.

Daarna weer hotsebotsend over een nog slechtere weg richting onze volgende camperstop gereden. Ongelooflijk dat dit soort wegen gewoon als regulier te boek staan. Het was ook echt de enige mogelijkheid om daar weer weg te komen. Na een paar kilometer gelukkig weer verharde weg. We staan nu in El Portue de la Sancte Maria. Een hele mond vol, maar wel een prachtige naam. We staan op een zogenaamde vrije plaats. Dat betekent in dit geval gewoon een grote parkeerplaats zonder enkele voorziening.

We staan wel vlak  bij het water, maar gewoon midden in de stad, dus weer heel wat anders dan een camping. Iedereen kan hier ook in  en uit lopen. Je mag op zo’n plek ook geen “ campinggedrag “ vertonen, dus geen tafel en stoelen buiten, geen wasgoed aan lijnen enzo. Ben benieuwd of het een beetje rustig is vannacht. We horen nog wel aardig wat verkeer. Er staan hier trouwens nog wel acht andere campers, dus helemaal alleen zijn we niet.

24 april
Op een knallend onweer na vannacht heerlijk geslapen. We hadden de wekker gezet, want we wilden met de boot de baai oversteken naar Cadiz. Omdat we Evi niet te lang in een warme camper wilden laten zitten besloten we om vroeg te gaan.

       Het was nog zwaar bewolkt toen we vertrokken en lekker koel. De boot was maar tien minuten lopen. Even over de brug en dan langs de kade verder. Het varen zelf  duurde maar 25 minuten. En toen stonden we om half tien in Cadiz. De touristinfo zat vlak bij de haven in een parkje, dus daar hebben we een stadskaart opgehaald. Wat ze hier wel leuk hebben gedaan is dat er verschillende routes door de stad zijn uitgezet die je kunt volgen door een bepaalde gekleurde lijn. Best grappig om zo de stad te verkennen.

                We hebben heel veel grote oude gebouwen gezien, veel hele smalle straatjes waar een auto maar net in past. Toch zijn er mensen die een garage hebben en die auto daar dan achterwaarts uitpeuteren. Knap hoor. Ook in deze stad is er aardig wat leegstand, maar van buitenaf wordt dat gecamoufleerd door die gebouwen leuk op te schilderen. Dan lijkt het nog wat op een afstandje. Er zijn heel veel kerken in deze stad en allemaal even rijk versierd . Er moet een vermogen zijn uitgegeven een paar eeuwen geleden om deze kerken zo in te richten. Nog afgezien van de moeite die het gekost moet hebben om zonder de ons bekende  bouwhulpen zulke gebouwen neer te zetten. 

   
Cadiz is een leuke, levendige stad, met veel leuke pleinen en terrasjes om te zitten. Toen wij aankwamen hadden we al een enorm cruiseschip zien liggen en dat was te merken ook in de stad. Je kon soms over de hoofden lopen.
Na de lunch zijn wij teruggegaan naar de haven en met de boot naar El Portue. Gelukkig was het met Evi goed gegaan, ze had best wel lang alleen gelegen. We besloten om vanmiddag nog een hortje verderop te rijden en kwamen na een half uurtje rijden uit in San Lucar de Barrameda. Ook hier weer een vrij matige weg aan het eind van de rit. We zitten hier op 50 meter van het strand op een camping die bijna is uitgestorven. Wel hele grote plekken, dus lekker de ruimte. Hier zijn we met Evi naar het strand gelopen en waar wij de afgelopen maanden aan zee ook meteen de zee zagen, zagen wij hier eerst een soort wad met heel veel stenen en modder en wel honderd meter verder begon de zee pas.

We zijn hier om de hoek van de Middellandse zee gegaan en hebben nu te maken met de Atlantische Oceaan en daar is eb en vloed. De wandeling over het strand was heerlijk. Op de terugweg in een miniwinkeltje een paar boodschappen gedaan en terug bij de camper gauw gaan koken.