Groen heuvelland

Vrijdag 18 september – Prem
Vanochtend bijtijds op weg gegaan naar de golfclub. Eerst wilden we nog wat boodschappen doen en ook wilden we graag het toilet legen en water bij tappen. We reden naar de giga camping die even ten noorden van Lechbruck ligt. We hadden er even over gedacht voor een nacht op deze camping te gaan staan, maar bij de aanblik van de enorme aantallen campers, tenten en mensen vonden we dat toch een minder aantrekkelijk idee. We vroegen of we het toilet mochten legen en dat was geen enkel probleem. We hebben ook maar wat water bijgenomen, zodat we voor het weekend ruim voorzien zijn. Plan was nu om vanavond terug te keren naar ons plekje aan het stuwmeer in de hoop dat er dan nog ruimte zou zijn.
Het weer was vandaag bewolkt en niet al te warm en hoewel het jammer was van het uitzicht was het  perfekt om te golfen. Gelukkig niet zo warm, want we moesten weer heel wat steile heuvels beklimmen. Een prachtige , uitdagende baan. We liepen  voor het eerst met elektrische trolleys en zijn daar eigenlijk de hele tijd heel druk van geweest. Voor je het weet gaat zo’n ding er in zijn eentje van door met jouw tas erop. Vooral bergop was het wel gemakkelijk, maar de fijne kneepjes van de bediening van zo’n ding moeten we nog een beetje leren.😁

Na de golf een heerlijke douche genomen en daarna snel in de camper om weer bij ons plekje terug te komen. Daar was gelukkig voldoende ruimte en van de negen campers die er vanochtend stonden waren er nog maar vier over. We gingen naar het restaurant aan de andere kant van de weg om daar een biertje te drinken en wat te eten. Dat biertje  kregen we,  maar wel met de mededeling dat ze over 10 minuten al dicht gingen. Daar hadden we niet  helemaal op gerekend, dus dronken we maar snel ons megaglas leeg. We raakten met de pachter in gesprek, een leuke, jonge vent. Die vertelde dat het restaurant morgen de hele dag gesloten zou zijn ivm een te geven viscursus. Het blijkt dat je hier in Duitsland eerst een soort brevet moet halen  ( na een vierdaagse cursus!!)  om te mogen vissen. Dat is  voor ons een geheel onbekende wereld en we kunnen ons er ook niet zoveel bij voorstellen en samen deden we er een beetje lacherig over. Omdat we ons bier zo snel moesten opdrinken kregen we het gratis, wel met de belofte om morgen dan nog even terug te komen. Daarna zijn we het dorp ingelopen om bij de enige  andere kroeg die het dorp rijk is een maaltijd te halen. Het bleek om een veredelde friettent met iets uitgebreidere kaart te gaan. Maar met al die kilometers in de benen en onze vermoeidheid waren we al lang blij niet zelf te hoeven koken.

Zaterdag 19 september – Prem
Vanochtend was het weer stralend weer en ben ik eerst naar het stuwmeer gelopen om een mooie foto te maken met een heldere lucht.

Na een uitgebreid ontbijt besloten we om vandaag te gaan wandelen in de heuvels achter Prem. Op de app hadden we al gezien dat er diverse wandelpaden zijn. Eerst liepen we een stukje door het dorp om te ontdekken dat er hier echt wel een bakker zit, maar ook dat die op dit moment met vakantie is. Aan het eind van het dorp liepen we tussen een paar huizen een prachtige groene grashelling op.  Van bovenaf een mooie blik op het groene stuwmeer. Alle weitjes hier zijn ongelooflijk groen en het ene uitzicht is nog mooier dan het andere. Ik maak eigenlijk de hele dag door foto’s van al die mooie plaatjes, kan er geen genoeg van krijgen.

Na een anderhalf uur lopen kwamen we bij een klein meertje. Er werd in gezwommen door een man en een familie met kleine kindjes amuseerde zich bij de waterkant. Wij liepen om het meer heen en aan de andere kant langzaam omhoog naar het volgende wandelpad. Het was werkelijk prachtige vandaag. Enorme boerderijen, vaak met bakken vol geraniums aan de balkons.

Heel veel koeien in grote weides en overal zagen we enorme voorraden hout om in de winter mee te stoken. Keurig opgestapeld hout bij de huizen, kleine en grote schuren met gestapeld hout en in de bossen meterslange houtstapels. Ook zijn er hier heel veel houtzagerijen en meubelmakers. Er is blijkbaar ruim voldoende om iedereen van te voorzien. Na een wandeling van ruim 13 km zijn we weer aan de overkant aan het bier gegaan. Binnen was de cursus nog steeds bezig, maar op het terras werd geserveerd.  We hebben daar van een heerlijke maaltijd genoten..

Zondag 20 september – Oberau
Het was vanochtend flink mistig bij het wakker worden. Wel een beetje jammer van de uitzichten die we misten onderweg naar Oberammergau. Gelukkig kwam tijdens de rit de zon al door de wolken heen en konden we bij het heldere weer dit mooie dorp bekijken. We hadden geparkeerd in Unterammergau, geleerd door de ervaringen met toeristische trekpleisters en het te kort aan parkeerplaatsen. Een heerlijk tochtje om te fietsen over een praktisch vlak fietspad.

Oberammergau is vooral bekend om de mooi geschilderde huizen, vaak met bijbelse voorstellingen , de vele houtsnijderijen én van de passiespelen die daar eens in de tien jaar worden gehouden. In 1633 waren er al veel inwoners aan de pest gestorven. De overgebleven inwoners beloofden deze passiespelen uit te voeren in de hoop dat er niemand meer aan de pest zou sterven. 

Het is een leuk dorp om doorheen te dwalen, inderdaad prachtige huizen en een prachtig rijk gedecoreerde kerk. Na dit bezoek zijn we doorgereden naar de golfbaan van Garmisch -Partenkirchen die uiteindelijk een stuk daarvóór in Oberau bleek te liggen. Daar hebben we gevraagd of we morgen kunnen spelen, het weer is morgen nog aardig, vanaf woensdag komt er een weersomslag, dan moeten we zien of we veel buiten kunnen ondernemen. Ook vroegen we of we mochten blijven staan vannacht. Dat was prima, dus nu staan we hier en zien zo langzamerhand alle auto’s van het parkeerterrein vertrekken.

Maandag 21 september – Garmisch-Partenkirchen
We waren er vanochtend al vroeg bij en konden wat eerder gaan spelen dan afgesproken. Wel fijn zo vroeg, het is dan nog heerlijk rustig in de baan. We hadden een prachtig uitzicht op de Zugspitze en het Wettersteinmassief, daar was het nog helder genoeg voor. In de loop van de ochtend begon de lucht alweeer te betrekken, de opmaat naar de regen die vanmiddag wordt verwacht.

Het was een praktisch vlakke baan, een rare gewaarwording met al die steile hellingen om je heen. Het duurde ook best lang tot de zon over de bergen heen kwam. Over de baan liep een beekje met glashelder water, je kon prachtig de stenen en waterplanten op de bodem zien.

Na de golf en de douche zijn we verder gereden naar Garmisch. We vonden het te laat om de stad nog te gaan bekijken , dus reden we naar een grote parkeerplaats bij een gondellift waar twee rijen zijn gereserveerd voor campers. Ook alle voorzieningen van laden en lossen van water en wifi en stroom zijn hier aanwezig, dus een prima plekje om de nacht door te brengen. Toen we net stonden barstte de onweersbui los die de hele middag al dreigde. Heerlijk om droog in de camper te zitten. Morgen op de fiets Garmisch in. Leuk om alle wintersportpunten die je altijd op tv ziet een keer in het echt te gaan aanschouwen.

Dinsdag 22 september – Garmisch – Partenkirchen
Zoals de naam al doet vermoeden bestaat dit grote dorp uit twee aan elkaar gegroeide dorpen. Het ligt op een tamelijk vlak deel, ingesloten door hoge, steile bergen. De bekendste daarvan is de Zugspitze, een indrukwekkende ruige berg. Natuurlijk gaan er overal kabelbanen naar boven.

Er is geen hoogbouw hier, wel heel veel grote, vrijstaande woningen met ruime tuinen er omheen. Veel daarvan ook weer prachtig beschilderd en vaak ook met mooie bloemen aan de balkons. Toch heeft dit dorp zo hier en daar wel stadse uitstralingen met een paar mooie winkelstraten, vol met mondaine winkels en behoorlijk wat publiek, heel veel restaurants en hotels en een paar brede doorgaande wegen met veel verkeer. Het grappige is dan dat je middenin het dorp een piepklein weitje ziet met daarin één koe. In het centrum de kerk met ook hier weer prachtige  versieringen en muur- en plafondschilderingen.

Na het dorp zijn we op zoek gegaan naar de springschansen, daar zitten we elk jaar op nieuwjaarsdag naar te kijken. De grote schans is echt enorm steil, zeker bovenaan. Het bovenste deel is gewoon een bouwwerk in de lucht, het steunt niet op de berg. Beneden de arena met banken voor het publiek. Bijzonder om te zien. Wij vinden het behoorlijk druk in het dorp, het is duidelijk een grote toeristische trekpleister. Dat zagen we vanmiddag ook bij een grote kloof waar je doorheen kunt lopen. Grote groepen mensen liepen daar rond, niet zo prettig vonden wij.

Voorlopig was dit de laatste dag met lekker weer. De verwachtingen hier zijn niet al te best, met vrijdag een prognose van 10* en 48 mm regen, zaterdag is het dan nog maar 6* met regen. Ook de dagen daarna herstelt het weer nog niet echt. Voor ons reden om op zoek te gaan naar een zonniger plekje.