Polopos, steenwoestijn en olijfoliefabriek

15 januari – Juviles
Vanochtend is Nout eerst aan de slag gegaan met het waterverhaal. Eerst van buitenaf via het luikje van de toiletcassette gekeken, maar daar was niet zoveel te zien. De enige mogelijkheid was de wasbak los te draaien van de wand en daarna een stukje wand losmaken. Dat lukte wonderwel en toen bleek ook dat de toevoerslang gewoon losgeschoten was. Geen wonder dat het water langs de wand naar beneden liep. De slang weer netjes in een klem gezet, wand en wasbak weer teruggezet. Eerste klus geklaard . Volgende klus was het fornuis. Gisteravond is er een pan kokend water uit onze handen geglipt over een gaspit heen. Vanochtend bubbelde dat ding alleen maar, terwijl de vlammen er aan de buitenkant langs lekten. Niet zo fijn dus. Ook dat werd gefixt. Zo konden we aan de dag beginnen. Ook voor vandaag hadden we een wandeling gepland. De grote rots aan de overkant waar we op uitkijken leek ons een aardig doel.  De wandeling er naar toe was niet zo heel lang. Bovenop hebben we lekker in de zon zittend even wat gegeten.

  We konden van bovenaf niet aan de andere kant naar beneden wat eigenlijk onze bedoeling was. Op de kaart van phonemaps vonden we een andere route. Eerste weer van  de berg af en een heel stuk lager er omheen. We liepen via een heel klein dorpje waar het doodstil was, maar waar blijkbaar nog wel wat mensen wonen.  Vanaf daar werden we achtervolgd door een hond. Een mooi beest met een halsband om, ziet er goed uit en heel vriendelijk. Hij liep natuurlijk achter de hond van de Zwitserse dames aan. We hebben op diverse manieren geprobeerd om dat beest  terug te sturen of achter te laten, maar dat is niet gelukt. De hele wandeling liep hij mee en bleef gezellig voor de camper liggen. We hebben in het dorp geïnformeerd of iemand dat beest kent en waar we hem eventueel kwijt kunnen. Gebeld met een dierenarts en de politie, maar dit heeft nog niets opgeleverd. Nu ligt hij in de camper van de Zwitsers, hij zou vanavond opgehaald worden, maar dat is niet gebeurd, we hopen hem morgen bij een dierenarts af te kunnen leveren. Zo blijven we bezig met bijzondere belevenissen.Vanochtend voor de wandeling nog even in het piepkleine winkeltje geweest. Toch wel mooi dat zo’n klein dorp toch nog een winkel heeft.  

16 januari – el Ejido
Vanochtend zijn de Zwitsers vertrokken met hond naar een dierenarts. Die kan controleren of het beest een chip heeft. Toen wij onderweg waren naar Ugijar , daar is een loosplaats, kregen we al een appje van de dames dat het beest inderdaad een chip heeft en hier bekend is. De eigenaar is gebeld en heeft hem vandaag opgehaald. Wij hebben vanaf Ugijar de bergen doorkruist richting de kust. Het was weer een prachtige route. In dit ruige gebied zijn toch nog veel olijven – en amandel boomgaarden. De amandelen zijn door de prima temperaturen van de afgelopen weken in bloei gekomen. Echt geweldig om te zien.

We wilden graag langs Polopos rijden waar vorig jaar het tv programma is opgenomen van de 5 Nederlandse stellen die voor €1 een huis ( of iets wat daarop leek) konden kopen, waarbij het de bedoeling was om in het dorp te integreren en daar wat leven in de brouwerij te brengen. Iets buiten het dorp hebben we de camper op een uitwijkplaats van de weg geparkeerd, het dorp zelf heeft hele smalle straatjes. Na een klein stukje lopen zagen we in een straatje een cementmolen in werking. Daar was het gezin van vier nog steeds druk bezig met verbouwen. Mevrouw stond in de deuropening, maar was niet zo spraakzaam. Ze wees ons de richting naar het centrum.

We hebben een poosje hier rondgelopen en hebben ook wat van de andere Nederlandse huizen gezien, maar verder niemand gesproken. Polopos is net zo’n typisch klein, stil dorpje als honderden andere. Gelukkig was er een café open en konden we in de zon op het terras zitten. Daarna hebben we de enorm kronkelige weg naar de kust gereden. Een mooie, smalle weg. Beneden zijn we linksaf geslagen en hebben kilometers lang tussen de plastic kassen door gereden. Niet zo’n fraai gezicht. We hebben nu een plekje aan het strand op een landtong onder een oude vesting die ’s avonds verlicht is.  Heerlijk uitzicht over zee. Vanavond de laatste avond nog gezellig met de Zwitsers gezeten,  zij gaan richting Portugal en wij een stukje noordelijker.

17 januari – Tabernas
Vanochtend definitief afscheid genomen van de Zwitsers. We reden in het gebied van  Almeria kilometers lang tussen de plastic kassen door. Echt geen mooi gebied, maar waarschijnlijk heel belangrijk voor de voedselvoorziening.

Vanaf Almeria reden we van de kust weg, richting Tabernas. Dat is een natuurgebied waar een halfwoestijn ligt. Wij dachten eigenlijk in een grote zandbak uit te komen, maar dat was niet het geval. De Tabernas woestijn is een gebied van 280 km² waar het minste regen valt van heel Spanje en zelfs van Europa.

Bijna het hele jaar door schijnt de zon er. En in de zomer kunnen de temperaturen er oplopen tot rond de 50 graden Celsius. Het resultaat: een soort maanlandschap vol weggesleten kale bergen, barsten en diepe kloven. De woestijn  is dus geen zandwoestijn, maar een steenwoestijn. Met afzetting van zout daar waar het grondwater boven komt. En hier en daar een bloem of plantje. In dit gebied zijn ook diverse westerns gefilmd, de filmlocaties zijn nu nog als pretpark te bezoeken. We hebben  een prachtige wandeling door het gebied gemaakt.

Deze keer lag het echt niet aan ons dat we van de route afweken, hij was gewoon erg slecht gemarkeerd. Dat mocht de pret niet drukken, we hebben volop rondgezworven en ons verwonderd over de grillige rotsformaties en de planten die zo hier en daar nog groeiden.

Wat ons ook verbaasde was dat er nog aardig wat stroompjes door dit gebied heenlopen, waar wij een kurkdroge omgeving verwachtten. In de zomer zal dat zeker het geval zijn. De temperatuur was inderdaad hoger dan die in de omliggende omgeving, we hebben heerlijk warm gewandeld.

Na dit natuurspektakel zijn we op zoek gegaan naar een plekje. Dat vonden we een paar kilometer verderop bij een net geopende en nog niet geheel op orde zijnde camperplaats. Wel een prima stekje.

18 januari – Vera
Vanochtend op ons gemakje de camper weer reisklaar gemaakt om een stuk verderop te gaan. Eerst gingen we echter bij de olijfoliefabriek langs. We hadden gehoord dat er daar rondleidingen gegeven werden en dat leek ons wel interessant. Dat was het zeker. Buiten konden we zien waar de olijven worden aangeleverd, gesorteerd en schoongemaakt voor ze de fabriek ingaan.

We hebben heel veel gehoord over verschillende soorten olijven, wanneer ze de beste olie opleveren en hoe belangrijk het is voor een goede kwaliteit olie dat de temperatuur waarbij het proces in werking treedt niet hoger mag zijn dan 18*. Dan komt er een uitstekende kwaliteit olie van koude persing uit. Wordt er meer verwarmd , of een tweede persing gedaan dan is er ook nog een aardige kwaliteit. De pulp die uiteindelijk overblijft wordt weer gebruikt voor andere doeleinden, oa veevoer en compost. De pitten worden verbrijzeld en als brandstof gebruikt. Zo gaat niets van de olijf verloren. Deze fabriek heeft z’n eigen boomgaarden van wel 100.000 bomen en is  dus verzekerd van een constante kwaliteit. Net zoals bij de wijn  komt er hier ook een aparte keurmeester aan te pas om de olie van een bepaald label te voorzin. Bij de coöperaties is het altijd maar afwachten wat de kwaliteit van de verschillende olijven van de diverse boeren is, daar komt nooit een topkwaliteit uit. De rondleiding werd besloten met een proeverij. Met een broodje  konden we de verschillende soorten proeven. 

Een heel leuke en leerzame ochtend gehad.
Hierna zijn we verder gereden naar het stadje Vera. Daar op de camperplaats gaan staan en vanmiddag met de fiets de stad een beetje verkend. Een leuke stad, de buitenzijde is ruim opgezet, het centrum heeft de smalle straatjes. Alles wel heel goed en mooi onderhouden.

Uiteindelijk zijn we bij de Mercadona uitgekomen voor de boodschappen voor we weer naar de camper fietsten. Het weer is omgeslagen. Na wekenlang een blauwe lucht gezien te hebben was het vandaag flink bewolkt en regende het wat vanmiddag. Dat is de opmaat naar heel slecht weer de komende dagen. Er wordt al dagenlang gewaarschuwd voor hevige regen al, harde wind en hoge golven.