Rondje ziekenhuis

10 januari – Cuesta Blanca 
Een mooie wandeling gemaakt. We zijn lopend vanaf de camperplaats achterlangs gelopen, door de heuvels. Onderweg mooie uitzichten, bloeiende onkruiden en een schaapskudde gezien. 

Uiteindelijk kwamen we uit in het dorp. We vonden dat we de plaatselijke middenstand wel wat konden ondersteunen toen we zagen dat de bodega vandaag geopend was.Daar zijn we dus maar even naar binnen gewipt. Langs de wand stonden een paar grote vaten met in krijt de naam erop gekalkt. Natuurlijk moesten we even een paar wijntjes proeven. Heerlijk. Voor de prijs hoeven we het niet te laten. Voor €2,10 krijg je al een liter mee. Er komt dan een grote plastic fles aan te pas en die wordt rechtstreeks uit het vat gevuld. Gewapend met een tweeliterfles rood én een tweeliterfles van die heerlijke muscadet kwamen we weer naar buiten. 

Aan de overkant bij bar Ana een kop koffie gehaald en nog wat van die overheerlijke ham meegenomen. Daarna op ons gemakje teruggekuierd naar de camper. Vanavond kwam de geitenkaasboer hier nog langs en daar hebben we een lekker stukje geitenkaas bij gekocht. Wat je er al niet voor over moet hebben om de middenstand op peil te houden😂😂😂 

11 januari – Cuesta Blanca 
Gisterochtend heb ik mijn ringvinger geknakt, het deed even wat pijn, maar later viel het wel mee. Het topje hing er een beetje bij en ik kon het niet meer zelfstandig overeind krijgen, alleen als ik het omhoog duwde. 

In het idee dat de meeste blessures wel weer vanzelf overgaan zijn we lekker gaan wandelen gisteren. Wel hadden we bij de apotheek in het dorp wat tape gehaald waarmee ik de ringvinger overeind vastplakte aan de middelvinger. Gisteravond was er echter nog geen verandering in de zaak gekomen, dus ik ben toch maar wat op internet gaan rondkijken. Daar vond ik een aantal berichten waar ik niet helemaal blij van werd, maar die wel precies omschreven wat er bij mij aan de hand was. Een afgescheurde pees in het bovenste kootje, mogelijk kon dat ook met wat botschade gepaard gaan. Dat leek mij voldoende reden om toch maar op zoek te gaan naar een arts, t liefst één die ook Nederlands spreekt in de buurt van een ziekenhuis. Na wat zoekwerk had ik die gevonden in Torrevieja, een uur rijden hier vandaan. Hij had vanochtend een inloopspreekuur. Dus gisteravond eerst ons uitje voor vandaag afgezegd. We zouden gaan fietsen en dan een zes gangen lunch doen in een kasteeltje voor de prijs van €16,-. Dat wilden we natuurlijk wel eens meemaken. Niet vandaag dus…. In plaats daarvan vanochtend vroeg uit de veren, ’t was echt nog erg koud, maar 3* in de camper. Brrrrr. Toen we de poort wilden uitrijden bleek die nog op slot te zitten, had onze gastheer zich verslapen😂😂. Na enig gebonk op de deur hadden we ze wakker en werd snel de poort geopend. De tomtom kende het adres niet waar we moesten zijn maar maar bij de omschrijving stond dat de praktijk tegenover de Carrefour zat. Dat is niet zo moeilijk uit te zoeken. Dachten we. We stonden braaf bij de Carrefour, maar konden in geen velden of wegen een praktijk ontdekken. Maar even gevraagd aan een paar mannen die daar voor de deur stonden. Bleek dat er een klein stuk verderop nog een Carrefour zat. En daar zat inderdaad de praktijk van de huisarts. Daar hebben we welgeteld 5 minuten binnen gezeten en hadden toen gehoord dat hij niets voor mij  kon betekenen. Er moesten foto’s gemaakt worden om te zien welke schade er zat van binnen. We kregen uitgelegd waar het ziekenhuis was. Dat was gelukkig niet zo ver. Het was nog wel even een dingetje om de camper geparkeerd te krijgen op het drukke parkeerterrein, maar ook dat lukte. Binnen hebben wij ons met brief van de dokter gemeld bij de balie. Daar kregen we te horen dat zij graag eerst van de zorgverzekering groen licht zouden krijgen voor behandeling. Wij hebben dus contact opgenomen met de alarmcentrale van de zorgverzekering. Daar trof Nout een vriendelijke dame die het verhaal aanhoorde en ons daarop verzekerde dat het in orde zou komen. Zij zou meteen een mail naar het ziekenhuis sturen met de goedkeuring. Na een uur wachten werden wij toch wat ongeduldig, dus nogmaals contact opgenomen met de zorgverzekering. Daar vertelden ze dat ze het even druk hadden gehad,de mail was nog niet verstuurd. Ze verzekerden ons dat hij nu binnen tien minuten in de mailbox van het ziekenhuis zou zitten. Na een half uur nog geen oproep van de balie, dus nogmaals gebeld. Bleek dat ze een fout in het emailadres gemaakt hadden, ondanks het feit dat wij het juiste adres in een sms gezet hadden. Grrrrrr. Toen toch maar even boos geworden. Inderdaad, binnen een paar minuten was de toestemmingsmail binnen. Daarna ging het eigenlijk vrij snel. Ik moest een formulier invullen met alle toeters en bellen over mijzelf, daarna werd ik opgeroepen bij een assistent arts. Die stelde na een paar vragen vast dat er een foto gemaakt moest worden. Ook dat was binnen een paar minuten gebeurd. Uiteindelijk werd ik opgeroepen om bij de echte arts te komen in een kleine behandelkamer. Ze hadden heel attent een Belgisch/ Nederlandse tolk voor mij geregeld. Toen de arts kwam keek hij even naar mijn vinger en begon toen een heel verhaal af te steken tegen de tolk en verdween weer door het gordijntje. De tolk vertelde mij dat er een afgescheurde pees was en mogelijk wat beschadigde zenuwen. Daarvoor zou er een spalk worden aangebracht en die moet minstens drie weken blijven zitten. Ik had nog wat vragen willen stellen, maar de arts was al verdwenen en die heb ik ook niet meer terug gezien. Vervolgens kwam er een verpleegkundige die de spalk aanbracht en ook die verdween weer. 

Uiteindelijk kwam de tolk weer terug met het ontslagformulier. Dat was het dan. Wel moest ik nog wat medicijnen halen. Dat bleek niet in het ziekenhuis te kunnen, dus toen wij eindelijk bij de camper terug waren zijn we maar op zoek gegaan naar een apotheek. Aansluitend maar even wat boodschappen bij de Carrefour en dan weer terug naar de camperplaats. Het was een dagvullende ervaring. Deze had ik nog niet in mijn pakketje zitten, kan ik dus afstrepen😂😂😂 .Uiteindelijk zijn we als troost in bar Ana maar een paar koffie Aziatico gaan drinken. Geen idee wat erin zit, maar het heeft zeker te maken met alcohol en room😉😉
 

12 januari – Cuesta Blanca 
Het is hier heerlijk donker ’s avonds en ’s nachts met een geweldig heldere sterrenhemel. Zo mooi om te zien. Verder is het doodstil en dat is natuurlijk prima voor de nachtrust. Ook vannacht heb ik prima geslapen, weinig last gehad van mijn spalk. Natuurlijk loop je wel tegen wat praktische problemen aan. Zoals met een ingepakte hand en een spalk proberen douchegel uit je flesje te knijpen😂😂😂, angstvallig proberend om met die ene arm niet in de waterstraal te komen. En dingen snel even afspoelen en handen wassen, dat doe je meestal gedachteloos, maar nu moet ik er bij nadenken. Gelukkig gaat fietsen nog prima, met twee vingers kan ik de handrem bedienen, dus vandaag zijn we ons geplande uitje van twee dagen geleden maar gaan doen. Eerst een mooi stuk fietsen in de heuvels hierachter, met uitzicht op de hogere bergen een stukje verderop. Natuurlijk kwamen we weer mooie kapelletjes tegen.

Toen we wat hoger fietsten konden we goed zien dat het vlakke stuk tussen de bergen eigenlijk best veel bewoning kent. Als je er tussendoor fietst valt dat niet zo op, want de meeste mensen hebben een groot stuk terrein. Deze hele vlakte staat bezaaid met huizen, maar ademt toch een hele rustige, landelijke sfeer. Na een uurtje fietsen kwamen we bij het kasteeltje aan. We werden ontvangen door een vriendelijke meneer die ons wees waar we mochten gaan zitten. Een gezellig zaaltje met niet al te veel tafeltjes. 

Vrij snel nadat we zaten werden de eerste borden op tafel gezet. We kregen bij geen van de gerechten uitleg, maar zodra er een bord leeg was kwam zonder commentaar het volgende bord op tafel. Eigenlijk hebben we een aantal heerlijke voorgerechtjes gegeten en daarna een hoofdmaaltijd met lekker vlees. Als nagerecht kwam er een enorm stuk taart aan. Ook heel lekker. De maaltijd werd afgesloten met een kop koffie. Tonnetje rond zijn we weer op de fiets gestapt richting camper. Na een klein heuveltje ging het daarna alleen maar bergafwaarts, wel zo prettig na zo’n copieuze maaltijd. Vanavond niets meer gegeten, de lunch was genoeg voor de rest van de dag. 

13 januari – Cuesta Blanca 
Alweer een strakblauwe lucht vandaag. Na wat huishoudelijke klussen gaan we lekker een stuk wandelen. Het is opmerkelijk hoeveel er nog staat te bloeien, terwijl het hier ook gewoon winter is. Dat komt omdat het in oktober en begin november behoorlijk nat geweest is hier, binnen een paar dagen kleurde het landschap groen en dat is nog steeds zo. 

Veel boeren zijn nu druk bezig om al dat prachtig bloeiende onkruid uit hun boomgaarden te verwijderen, want het neemt natuurlijk wel voedingsstoffen en water weg. Ze rijden dan met kleine trekkertjes door de boomgaarden en ploegen tussen de bomen door keurige rechte voren. Het stuk waar wij liepen is gewoon aan de overkant van de weg, je loopt een pad in en je komt in een landelijk gebied met boomgaarden, akkers en wilde landjes. Wij kwamen een mooie kloof tegen. Steile , recht afgesleten rotsen, bovenop boomgaarden. We zagen zelfs al bloeiende amandelbomen en dat is zelfs voor deze regio aan de vroege kant. 

Vanmiddag schoven wij aan bij een maaltijd die Saskia , de gastvrouw, gemaakt had. Zij doen dit als het mooi weer is één keer per week. Het was gezellig met nog een Nederlands en een Duits stel. Lekker gegeten  aan de buitentafel en mogen genieten van het prachtige uitzicht vanaf het dakterras. Een heerlijk relaxte dag.