Watermolen

4 september – Telc
Vanochtend richting Znojmo gereden, ik had gelezen dat dat een hele leuke stad moet zijn. Het was inderdaad wel aardig, maar ik denk dat de verhalen mooier waren dan de stad. Wel een mooie kerk bovenaan de stad en een aantal mooi onderhouden oude huizen. Toen we op het grote plein aankwamen was daar net een happening. Het was de dag van de verenigingen en de zorg. Er stonden allemaal standjes op het plein waar iedereen zich mocht presenteren en op het grote podium werden steeds mensen uitgenodigd om iets te vertellen. Tussen de gesprekken door was er een lokale band, waarvan ééntje op een enorm lange toeter aan het blazen was, waardoor er een doordringende bastoon uitkwam. Wel grappig.

Na dit gebeuren wilden we verder rijden naar een camperplaats, maar in dit deel van het land is niets te vinden. Wel vlak over de grens in Oostenrijk waar we vlak bij zijn. Er gaan overal kleine witte weggetjes de grens over, maar zodra we Oostenrijk in willen staat daar een verbodsbord voor voertuigen die zwaarder zijn dan 3, 5 t. Na het ophogen van de camper voeren wij een maximumgewicht van 3850 kg, dus mogen we deze wegen niet op. Na drie keer ons neus gestoten te hebben geven we het op en rijden door een prachtig landschap over kleine achteraf weggetjes naar het noorden. Er zijn hier heel veel zonnebloemvelden. We komen nog een aantal wegopbrekingen tegen en worden gedwongen een hele andere kant uit te rijden. Soms heb je van die dagen dat het even niet zo mee zit😁😁.

Uiteindelijk komen we aan op een grote parkeerplaats bij  Telc. Daar komen we pas om 19.30 uur aan en en we hebben geen zin meer om te koken. Gelukkig staat er aan de rand van het parkeerterrein een hotel. Probleem opgelost…. Heerlijk gegeten en vanavond in bed dom tv gekeken, dat is soms wel lekker om te doen ……

5 september – Telc
Vanochtend zijn we Telc in geweest. Dat was echt een verrassing. We kwamen binnen op een groot plein waar allemaal prachtige gekleurde huizen staan met geweldige gevels . De huizen zijn maximaal drie verdiepingen hoog en onderaan zijn grote galerijen waar je doorheen kunt wandelen met natuurlijk heel veel winkeltjes. Het zag er allemaal goed onderhouden uit.

Telc is van origine een watervesting en ligt dan ook aan drie kanten aan het water. Nu is daar een  prachtig park aangelegd en kan je leuk om het dorp heen wandelen. We hebben er uitgebreid de tijd voorgenomen om dit dorpje te bekijken, maar om twaalf uur waren we wel ern beetje klaar mee.

We hadden een 30 km verderop een camperplaats gevonden in de buurt van bos en na alle steden die we gezien hebben leek wat groens ons ook wel prettig. We waren echter nog geen 10 km op weg toen we een golfbaan tegenkwamen. Dan weet je het wel……Een hele leuke baan over de heuvels, heuvel op en heuvel af, leuke uitzichten bovenop. Het was wel pittig om te spelen, we voelen onze voeten.

Toen we hier aankwamen was de parkeerplaats helemaal leeg. Die ligt een eind van de weg en een klein stukje van het clubgebouw af en is omzoomd met grote bomen , vlakbij een hotel iets hoger op de helling. We kwamen op het idee om te vragen of we hier vannacht mogen blijven staan en dat was geen bezwaar. Inmiddels is de parkeerplaats niet leeg, maar staan er aardig wat auto’s op, maar vannacht is het vast heel rustig. Weer eens wat anders op de parkeerplaats van een golf te overnachten…

6 september – Horni Dubenky
Een heerlijk rustige nacht gehad, niets gehoord. Na het ontbijt dan toch maar op weg gegaan naar de camperplaats die wij voor ogen hadden. Het was niet zo ver, dus na een goed half uur rijden door de bossen waren we er. Het is een oude boerderij, groot en vierkant met een binnenplaats. Op de weg staat een bordje dat het een historisch monument is.

De beheerder was ergens in één van de gebouwen bezig en zag ons pas toen we er al een poosje waren. Een vriendelijke man, die een beetje Engels spreekt. In elk geval genoeg om mee te communiceren. Hij vertelde ons dat het gebouw vrij oud is en vroeger van zijn opa was. In die tijd zat er een watermolen in de boerderij die graan maalde van de boeren uit de omgeving. Op een goed moment is opa overgegaan op modernere machines. In de communistische tijd is het geheel onteigend en overgedragen aan de lokale communistische boerderij. Pas in 1995 kwam de boerderij weer in het bezit van de familie. De molen was ernstig beschadigd en is nooit meer opgebouwd. De huidige eigenaar heeft zaken binnenin zoveel mogelijk opgeknapt en heeft er nu een museum van gemaakt. Na deze uitgebreide kennismaking  hebben we een plekje voor de camper gezocht op het enorme grasveld onder de boerderij met zicht op een beekje en de prachtige zwarte koeien die hier gefokt worden. Vanmiddag zijn we op de fiets naar het naburige dorp gegaan om even wat boodschappen te doen. Een mooie tocht door de heuvels. Op het plein een kop koffie gehaald bij ( wat later bleek ) een Schot. Ook daar hebben we een hele tijd mee gesproken. Hij woont hier al een aantal jaar en is getrouwd met een Tsjechische. Zo doe je nog eens wat kennis op😁😁. De terugweg was bijna nog mooier dan de heenweg over een heel smal weggetje met uitzicht alle kanten op.

7 september – Horni Dubenky
De hittegolf is hier ook alweer een aantal dagen voorbij. Het is zelfs herfstachtig op het moment. Rond de 15 * en regenachtig. Vannacht kwam het met bakken naar beneden en ook vanochtend drupte het nog aardig door. Op de weersites zagen we dat het vanmiddag en vanavond droog zou zijn. Ze hebben er hier net zoveel verstand van als in Nederland, want tijdens onze wandeling  vanmiddag zijn we flink nat geregend. We zijn aan de overkant van de weg via een klein dorp het bos ingelopen. Op de hellingen hier staan voornamelijk naaldbomen voor de houtbouw. Allemaal keurige rechte rijen, de grond eronder opgeruimd en hele percelen die omgezaagd worden. Her en der enorme stapels hout. Omdat we een stuk moesten stijgen zaten we al gauw in de wolken, dus weinig uitzicht. Zo’n naaldbomenbos met slecht weer is altijd wat somber.

Na een wandeling van drie uur waren we weer terug bij de camper. Echt soepweer, dus lekker een bordje soep klaargemaakt. Aan het eind van de middag zijn we in het watermolenmuseum geweest. Die molen blijkt veel groter dan wij van buitenaf konden vermoeden. Over vier verdiepingen verdeeld staan  allerlei apparaten die het malen, schoonmaken en zeven mogelijk moesten maken. Het zag er behoorlijk ingewikkeld uit. Erg leuk dat we even binnen mochten kijken.