Het staartje

6 juni
We hebben een knipkaart op onweer…..Ook vannacht waren er weer enorme klappen, ik zat van schrik recht overeind in mijn bed. Vanochtend om zes uur de laatste onweersbui. Daarna kwam heel voorzichtig de zon door. Vanwege alle nattigheid waren de heuvels gewikkeld in een fijn waas van heel dunne mist. Heel mooi om te zien. 

Al gauw werd het vochtig, klam warm. Tijdens de wandeling die we maakten tussen de wijnvelden door hadden we het erg warm
In de wijnvelden werd hard gewerkt. De mensen liepen tussen de rijen druivenstruiken door en verwijderden de onderste takjes en de takken die te lang waren. Andere takken werden teruggeschoven tussen de lijnen in die gespannen zijn tussen palen. Dat wordt gedaan om de plant een maximale kans op zon te geven én op die manier kan de wind er goed tussen  doorblazen waardoor er minder kans is op ziekte. Daar wordt overigens ook tegen gespoten. Dat gebeurt met enorm landbouwvoertuigen waar aan beide zijden een hele hoge opening is gemaakt. Die gaat precies over de struiken heen.

Achterop liggen dan een aantal slangen die wel over zes rijen struiken iets heen spuiten. Het is denk ik een klus die nogal wat stuurmanskunst vereist. We zitten hier midden in het champagne gebied en er staan dan ook talloze champagnehuizen.

Vanochtend in het dorpje even gekeken bij een infocentrum. De mevrouw vertelde over de verschillende druivensoorten, persingen en de kwaliteit van de verschillende champagnes. Heel interessant.
Vanmiddag weer een stuk gereden. Noord Frankrijk heeft erg instabiel weer, dus zijn we uiteindelijk naar het zuidelijke deel van België gereden. De tocht voerde eerst door heuvelachtig landschap met 
heel veel wijnvelden. Later werden dit graslanden met zo hier en daar een bosje en het laatste stukje in België weer heuvels met bossen. We hebben een heel stuk langs de Maas gereden. Prachtig!

We zitten nu vlak bij Dinant op een mooie camping middenin een bos in een dalletje bij de beek. En nu maar duimen dat we geen onweer krijgen. 

7 juni

Onze knipkaart op onweer is nog niet vol. Ook vannacht weer een paar uur fiks onweer. Vanochtend wel weer droog, dus besloten we toch maar de voorgenomen wandeling te gaan maken. Het was natuurlijk kletsnat in het bos, dus je moest wel voorzichtig lopen om niet uit te glijden in de modder en op de gladde stenen. Het was een leuke wandeling. Eerst heuvelopwaarts door het bos naar het dorpje. Daar hadden ze wel een café, maar dat was nog niet open. Daar gingen onze koffieplannen.

      
Daarna een stukje over de weg door het dorpje naar buiten , tot we bij een akkerweg kwamen waar we in moesten. Vandaar weer naar de bosrand dalen tot aan de beek.

Die moesten we een poosje volgen in allerlei kronkels tot we de camping weer in zicht kregen. Onderweg allerlei prachtige vlinders en insecten gezien.  

Bij terugkomst even een kop koffie gemaakt, daar waren wij na twee en een half uur wandelen wel aan toe. Toen was het tijd om weer verder te trekken. Zoals de verwachtingen waren , klopte het ook. Binnen een half uur begon het weer te spetteren. Hebben wij toch maar mooi het droge deel van de dag goed gebruikt.
Plan was om richting Nederland te rijden en daar een camping te zoeken in de buurt van Eindhoven. We kregen wel wat files te verwerken op de snelweg en de verdere tweebaanswegen waren heel vol en druk. Niet zo’n geweldige rit dus. Na een paar uur kwamen we net over de grens aan in Bergeijk. Daar hadden we in oktober ook al eens een weekend gestaan, dus wel fijn als alles bekend is. 

8 juni
Vandaag op de kop af vier maanden weg. De tijd vliegt.
Vanochtend vroeg opgestaan om zoon Paul in Eindhoven te bezoeken. Die hadden we natuurlijk ook al vier maanden niet gezien. Heel gezellig aan de koffie geweest en elkaar een hoop verhalen verteld. Daarna zijn we doorgereden naar Tilburg om mijn moeder te bezoeken. Daar zijn we de rest van de middag geweest. 

Aan het eind van de middag naar de camping in Berkel-Enschot. Nog even een dagje genieten van het mooie weer en dan morgenmiddag nog even een keertje naar mijn moeder. Huis komt nu wel in zicht…….

9 juni
Vanochtend eerst nog even op het fietsje gestapt en een rondje van 40 km gemaakt rond de Loonse en Drunense duinen.

Een mooi natuurgebied. De route er naar toe liep door weidegebiedjes met akkers en bosjes. Heel gevarieerd. Prachtige boerderijen met mooi onderhouden tuinen, weilanden met paarden met veulens, schapen die in een grote drom onder een boom zijn gekropen om wat schaduw te vangen, koeien in verschillende kleuren en leuke dorpjes. Dit is weer heel wat anders dan Spanje en Frankrijk, maar ook erg mooi. We zijn nog even aan het genieten van het geweldige weer in Nederland. 

Vanmiddag zijn we weer bij mijn moeder geweest. We zijn met haar naar het nieuwe van de Valk geweest. Zij heeft een jaar lang kunnen uitkijken op de bouw ervan en het leek ons leuk haar nu ook de binnenkant te kunnen laten zien. Ze vond het erg leuk. We hebben haar meegenomen naar de hoogste verdieping waar ze een mooi uitzicht had op het mooie gebouw waar zij nu woont.

       
Na dit bezoek zijn we nog een klein eindje verder gereden. Stiekem willen we eigenlijk geen afscheid nemen van het camperen. We zitten nu in Bruchem in de Bommelerwaard, dus eigenlijk vlak bij huis. Morgen nog een laatste dagje met mooi weer. Nog even lekker fietsen.  Vannacht voorlopig de laatste nacht in de camper. Raar idee om morgen weer in mijn eigen bed te liggen. De camper is vier maanden ons thuis geweest.

10 juni
Tja, en ook dit liep weer even anders dan gedacht. De camping was leuk, prima plekje, de fietstocht lag al uitgezocht klaar. Probleempje was dat op deze camping heel veel Poolse seizoenswerkers zitten. Die hadden het heel gezellig met elkaar. Ze zaten aan een grote tafel vlak naast onze camper. De gezelligheid hield aan en werd steeds luidruchtiger. Na elf uur hebben we een paar keer gevraagd of het misschien iets rustiger kon, omdat we graag wilden slapen. Dan werd er braaf gezegd dat ze dat zouden doen, maar de praktijk was wat weerbarstiger. Rond half één waren wij er wel klaar mee. We hebben de stekker uit de stroom gehaald en zijn weggereden. Ik had in Zaltbommel nog een vrije camperplaats gevonden, dus daar maar naar toe. Na wat omzwervingen ( met dank aan de tomtom, die vond het zeker ook wat laat ) kwamen we daar aan. Bleek daar een fantastische disco aan de gang te zijn waar wij niet helemaal op zaten te wachten. Eind van het liedje is dat we fijn naar huis zijn doorgereden. Daar hebben we de camper op de grote parkeerplaats van de Hornbach tegenover ons huis neergezet om de rest van de buurt niet te storen met de zware motor van de camper. We zijn heerlijk ons camperbedje ingedoken  en hebben de rest van de nacht heerlijk geslapen. Wel grappig om vanochtend bij het wakker worden naar ons eigen huis te kunnen kijken. 

Na de eerste kop thee maar eens naar binnen gegaan. Lekker ramen en deuren open gezet en nu bezig om de camper uit te  ruimen en dan maar aan de schoonmaak….

Wij hebben een fantastische reis gemaakt. Veel gezien, veel beleefd. We zijn 123 dagen weggeweest. In die tijd hebben we ruim 9100 km gereden met de camper, ruim 1100 km op de fiets, zeker 800 km gewandeld, 62 slaapadressen gehad en bijna 1000 foto’s gemaakt. Het zijn zomaar wat getallen. Dankzij de hulp van lieve buurtjes uit de straat en een zoon die regelmatig even ging kijken bij het huis en onze post afhandelde konden wij onbezorgd op reis. 
Dank aan iedereen die de moeite genomen heeft onze verslagen te lezen. Dank ook voor alle leuke berichten die wij kregen.
De komende tijd zal even druk zijn met allerlei afspraken en dingen die weer geregeld en in gang gezet moeten worden. Deze week weer naar koor, golf en bridge. Leuk om iedereen weer te gaan zien.
Één ding is zeker, dit reizen smaakt naar meer. Dat zal ook zeker gaan gebeuren. Tot de volgende keer allemaal.

Liefs van Nout en Liesbeth.