Op herhaling

17 november – El Campello
Ook vandaag hebben we lekker rustig aan gedaan. Vanochtend lekker rond de camper blijven hangen en van het mooie weer genoten. Vanmiddag hebben we een stuk gefietst. Van hier tot de bergen ligt een vrij groot stuk redelijk plat land. Dat is dan meteen ook volgebouwd met huizen, bedrijven en wegen, maar er blijven ook wilde stukjes land over. Wel grappig om te zien hoe men hier omgaat met landschapsinrichting. In Nederland is alles tot op de vierkante centimeter gepland, aangeharkt of omheind.Hierachter liggen prachtige wijken omringd door verrommelde stukjes land en matige wegen. De huizen liggen in kleine wijkjes bij elkaar, vaak prachtige huizen, ommuurd en veelal met een zwembad. Vaak ook prachtige bloemen op die muren.

Je kan maar op één manier de wijk in en uit , dus we liepen regelmatig vast op onze fietstocht. Uiteindelijk kwamen we bij een bedrijvenpark met een enorme Carrefour aan, maar daar was alles gesloten, behalve de Burgerking. Daar dus maar even een kop koffie gehaald.

 18 november - El Campello
De camperplaats waar we staan is niet echt aansprekend, we staan keurig in een rijtje met tig andere camperaars, maar we hebben we prima sanitair hier, er is stroom en internet. Met tien minuten lopen zijn we op het strand. Het weer is hier fijn op het moment. Zo dicht bij de kust is er geen camperplaats te vinden met meer ruimte en het vrij staan wordt hier soms gedoogd, maar vaak ook niet, ingegeven door de overlast. Als er tientallen campers op een vrije plek staan en mensen gooien afval of zelfs de inhoud van toiletcassettes in de berm dan kan ik het me ook voorstellen dat dit verboden wordt.

Het is wel een internationaal gebeuren hier. Ik zag Fransen, Duitsers, Engelsen, Noren , Denen, Zweden, Belgen, Nederlanders een paar Italianen, een Zwitser en natuurlijk ook Spanjaarden. Wel grappig dat mensen uit alle delen van Europa op zoek zijn naar hetzelfde, relaxed leven in een prettig klimaat.
Wat ik mij vorig jaar had voorgenomen om niet meer bij een Spaans ziekenhuis uit te komen is niet gelukt. Ik heb al twee weken erge last van mijn rug en kreeg het de laatste dagen ook erg benauwd. Dus toch maar op zoek naar een Nederlandse arts. Die vonden wij in Benidorm, een klein uur rijden van hier.

Aan het eind van de middag kon ik hier terecht en werd onderzocht door een vriendelijke arts. Er werden ook foto’s genomen en om het onderzoek compleet te maken moet ik morgen in het ziekenhuis bloed laten prikken. Dus nog maar een dagje hier blijven hangen…

19 november - El Campello
Vanochtend weer de rit naar Benidorm gemaakt en ons gemeld in het ziekenhuis. Het duurde bijna een uur voordat ik volledig was ingeschreven  en geregistreerd.Daarna kwam er een vriendelijke Nederlandse dame met ons mee naar de  verschillende afdelingen. Er werd bloed geprikt en alweer foto’s gemaakt, maar dat bleek achteraf een foutje…. Hierna mochten we gaan.

We hebben de rest van de middag op de uitslag gewacht, maar pas toen we al op weg waren naar de camperplaats kwam het telefoontje. Er is niets ernstigs aan de hand, maar door de vervelende pijn in mijn rug haal ik te oppervlakkig adem en krijg het dan benauwd. Waar die pijn vandaan komt is niet bekend, maar de komende tijd moet ik maar veel paracetamollen slikken in de hoop dat het wat minder wordt. Tot zover weer het gezondheisverhaal….we gaan  maar weer gewoon doen….. Morgen gaan we weer een stukje rijden, we hebben het hier wel gezien.

20 november – Urbanova
Op ons gemakje de camper weer reisklaar gemaakt en met een lekker zonnetje vertrokken.

Plan is  om te onderzoeken waar de parkeerservice zit waar wij de camper willen achterlaten als we in december naar Nederland komen en hoe het allemaal werkt daar. Het terrein ligt schuin tegenover de luchthaven van Alicante, maar is niet bereikbaar van de kant waarvan wij nu komen. We moeten eerst langs de luchthaven , dan een stuk doorrijden naar de volgende afslag en daarna over een plein weer terug. Het inritje is smal en gaat vrij steil naar beneden, wat lastig is als je van zo’n drukke weg heel langzaam moet afslaan. Het gaat echter prima en bij het kantoortje krijgen wij alle info die we willen hebben. Het ziet er allemaal prima uit. Hierna gaan we weer op weg, weer langs de luchthaven, maar nu een stukje verder. We komen uit bij een stukje strand waar meerder campers geparkeerd staan. We staan prima met uitzicht op zee.

   Aan de andere kant van de baai kunnen we Alicante zien liggen. Prachtig. Een klein stukje verderop zien we steeds de vliegtuigen vanuit zee de luchthaven naderen. Wel een mooi gezicht. Vanmiddag een stuk over de boulevard gelopen tot het einde van het dorp. Het waait gelukkig nauwelijks, dus het is prima te doen. 

21 november – Santa Pola.
Het plekje is wel mooi, maar er was vannacht toch aardig wat geluid van langsrijdende auto’s, maar ook van opstijgende of dalende vliegtuigen. Dus niet helemaal ideaal. We gaan vandaag eerst een lekker stuk fietsen langs de kust, richting Santa Pola. Dat is ruim 17 km, dus ruimschoots voldoende om uit te waaien.

Onderweg komen we langs een camperplaats waar we eerder gestaan hebben, ook een vrije plek en ook aan zee. We fietsen verder naar Santa Pola. Dat is een langgerekte stad langs de kust met veel appartementen die allemaal uitkijken op de zee. Er zijn er op dit moment niet veel bezet. We fietsen door naar de haven en gaan daar op een terras een kop koffie halen. Dan dezelfde weg langs de kust terug naar de camper. Het is inmiddels wat bewolkt geworden. We besluiten om de camper  te verzetten naar de plek onder de rotsen van Santa Pola. We staan weer prima met een mooi uitzicht op zee. Het was maar een klein stukje rijden, maar het is vast een stuk rustiger vannacht.