Storm Gloria en een geode
22 januari 2020 - Pilar de Jaravia, Spanje
19 januari - Vera
We hoorden dat er vandaag iets te doen zou zijn in het dorp, dus de fietsjes gepakt en het dorp in gereden. Op het plein voor de kerk stonden al veel mensen. Veel daarvan hadden een huisdier bij zich, van vogeltjes, fretten naar poezen en honden. Vandaag werd de naamdag van San Antonio Abad gevierd, de patroonheilige van de (huis)dieren. Op deze dag komen de mensen uit het dorp naar de kerk om de zegen van San Antonio te ontvangen.
Na een half uur gewacht te hebben gingen de balkondeuren van het gemeentehuis open en kwam de priester op het balkon staan. Hij hield een korte preek en zwaaide toen ruimhartig met de wijwaterkwast rond waardoor de dieren gezegend werden. Ik heb ook een spetter opgevangen en ben dus nu ook vast gezegend. Daarna was het de beurt aan een andere hoogwaardigheidsbekleder voor een toespraak en tenslotte kwam de burgemeester nog aan de beurt. Na alle fraaie toespraken werden er door een paar mensen vanaf de balkons allemaal kleine presentjes het publiek ingeworpen. Tenslotte kwamen de priester en burgemeester naar beneden om zich aan het hoofd van een processie op te stellen. Daarvoor was het beeld van San Antonio uit de kerk gehaald.
De priester en burgemeester liepen als eersten, daarachter een soort praalwagen met kinderen erop die naar de toeschouwers ook allemaal kleine cadeautjes gooiden. Tenslotte San Antonio en de mensen van het dorp. Alweer een hele belevenis die wij wel leuk vonden om mee te maken, maar door veel Spanjaarden heel serieus wordt genomen.
Na al deze commotie zijn we maar op zoek gegaan naar een restaurant om wat te eten in afwachting van het voorspelde slechte weer.
20 januari - Jaravia
Dat slechte weer is inderdaad gekomen, er waren ook heel veel waarschuwingen aan vooraf gegaan. Voor ons een reden om niet verder noordwaarts te rijden, maar een poosje in deze omgeving te blijven. Wij hebben hier te maken met de randen van de storm Gloria, dat betekent veel regen en wat wind, maar niet meer dan we op een Nederlandse regendag gewend zijn. Vanochtend dus gewoon binnen blijven zitten, veel anders zat er niet op. Vanmiddag zijn we gaan rijden naar Los Jurados, een heel klein dorpje iets ten zuiden van Pulpi. Het was maar 25 km rijden, dus we waren er ook zo.
We hadden gezien dat er hier een kleine camperplaats is vlakbij een oude zilvermijn waar rondleidingen worden gegeven. Het bijzondere aan deze mijn is dat er een aantal jaren geleden een enorme geode is gevonden. Dat is een holle ruimte waar grote kristallen in zijn ontstaan. De geode hier is wel 8 a 9 meter lang. Bij werkzaamheden is het puntje van de geode afgeslagen, waardoor je het hele ding in zijn lengte kan bewonderen. Een heel bijzonder natuurverschijnsel. Wij hadden een tijd geboekt voor een rondleiding en zijn door de stromende regen naar de mijn gefietst. Daar liepen we eerst door de oude , maar nu opgeknapte , mijnwerkersgangen een heel eind de berg in. Die berg lijkt wel een gatenkaas met allemaal gangen en holen en putten. Onderweg zagen we al heel wat kristallen in de muur zitten. Ook kregen we een heel zware steen vast te houden waar zowel ijzer als zilver inzat. Best bijzonder.
Natuurlijk was het klapstuk van de rondleiding pas als laatste aan de beurt. In groepjes van 4 mochten we over een lange trap naar beneden en daar was de heel nauwe ingang van de geode. Één voor één mochten we door het nauwe gat een stukje naar binnen schuiven. Daar ging dan een lamp aan waardoor je de kristallen goed kon zien. Echt prachtig, en echt de moeite waard. Daarna weer de enorme trap op ,170 treden heb ik geteld, en alle gangen door naar buiten.
Daar was het al donker geworden. Gelukkig was het wel droog, in het donker was het al lastig genoeg de juiste weg te vinden zonder regenwater in je ogen. Zo hebben we van een regendag toch nog iets moois gemaakt.
21 januari – Jaravia
De berichten over de schade die storm Gloria heeft veroorzaakt druppelen binnen. Vooral in de gebieden van de Costa Blanca, rond Valencia en Alicante is er behoorlijk wat schade en de storm is nog niet over. Aan de kusten is er veel kapot en de binnenlanden kampen met zware sneeuwval. Hier is het alleen maar erg nat, onze buurman staat met de wielen in het water en kan niet droog de camper uitkomen. Gelukkig staan wij een halve meter hoger😊😊. Het regent nog behoorlijk door. Het sterkt ons wel in ons besluit voorlopig nog niet richting het noorden te rijden. We zijn een groot deel van de dag als mollen in de camper blijven zitten, regelmatig naar buiten kijkend of het al wat lichter werd.
Vanmiddag in twee minder natte uren even naar het dorpje gelopen. Dat bestaat uit wel 40 huizen, maar er was een café, dus we mogen niet mopperen. Daarna nog een rondje boven het dorp, langs het station en de heuvel weer af met zicht op de mijnen.
Verder een prima dag voor lezen, dingen uitzoeken voor de komende tijd en Spaans. Hopen op beter weer
22 januari – Jaravia
Ook vanochtend spetterde het nog regelmatig. Toen het wat droger werd zijn we op de fiets naar de kust gegaan, 7 km de berg af naar beneden. Boven het dorp daar, San Juan de los Torreros, staat een klein fort. Daar hadden wij gratis toegang, dat behoorde nog bij de mijntoer. Het was even een pittige klim, maar bovenop hadden we een mooi uitzicht over het dorp en de zee. Aan de ene kant was het licht en zonnig, maar boven de bergen hingen dreigende wolken.
In het fort konden we een 3D film bekijken , met speciale brillen op en een koptelefoon. Zo konden we de mijntoer nog eens dunnetjes overdoen. Het leuke was wel dat aan het eind van de toer je echt helemaal binnen de geode zat en die van alle kanten goed kon bekijken. Na deze toer zijn we weer afgezakt naar het dorp. De zon begon voorzichtig wat door de wolken heen te komen en na de boodschappen hebben we heerlijk op een terras in de zon en menu del dia gegeten. Dat hadden wij vanochtend niet verwacht.
Op de terugweg zagen we een paar van die enorme resorts liggen. Prachtig gebouwd, maar vaak met veel leegstaande huizen. Ook weer zo’n typisch staaltje van de Spaanse wegenverkeersdienst, een routebordje bij een weg die niet bestaat. Lekker dan😁😁. Het werd steeds zonniger en na terugkomst bij de camper konden we daar nog een tijdje buiten zitten. Heerlijk na al die regen.
Nu Zwijndrecht nog. We gaan ervoor.
Lieve groet Monique van Veggel.
Die dieren die gezegend worden, leuk om mee te maken, ook die processie 👍