Olijvenpluk

10 november – El Palomar
Gisteravond  kwam er een Spaanse camper naast ons staan met een echtpaar en een kindje. Helemaal prima om niet helemaal alleen te staan op zo’n vrije plek, de nacht ervoor stond er ook al een Spaanse camper. Met deze gasten waren wij uiteindelijk wat minder blij. Er kwamen nog twee personenauto’s bij met vrienden  en al gauw dreunden de discoklanken door de lucht. Niet zo’n punt halverwege de avond, maar als je op een goed moment wil gaan slapen is het wat minder. Ook omdat de gesprekken steeds luider werden besloten we om onze camper een stukje verderop te zetten.Daarna een prima nacht gehad.
Vanochtend hebben we eerst uitgezocht waar we water kunnen lossen en laden. Op een 25 km afstand is in een stad zo’n plek en we besluiten daar naartoe te rijden. We vinden inderdaad het plekje maar zien ook meteen dat het niets is om te blijven staan. Gewoon langs de weg bijna in het midden van de stad. Die is ook niet erg aansprekend. Wat we wel vonden was een prima bakkerij met koffie, dus daar hebben we genoten van een alternatieve lunch. De Spaanse bakkers kunnen echt heel lekker gebak maken!

Vanmiddag zijn we doorgereden naar een plekje onderaan een dorp. Het is een ruime camperplek vlak boven een camping. We kunnen gebruik maken van het sanitair en er is ( zwak ) internet. Toen wij aankwamen stond er nog een grote groep Spanjaarden gezellig te kletsen. Van onze Belgische buren begrepen we dat het een heel feestweekend is geweest hier. In de loop van de avond vertrokken ze allemaal en werd het heel stil hier. Vanmiddag zijn we even in het dorp gaan kijken. Heel leeg en stil, zoals veel andere Spaanse dorpen.

Aan de ene kant een brede wandelboulevard met bijbehorende bankjes en bomen en aan de zuidkant van het dorp een brede parkstrook met bbq, bomen , bankjes en speelveldjes. Daar werd druk gebruik van gemaakt. Daar vandaan konden we zo de camperplaats oplopen. Aan de rand van het park stond een gebouw waarvan wij denken dat het de muziekschool is met notenbalken op de muur en de ramen.

11 november – El Palomar
Het terrein waar wij nu staan is groot genoeg voor wel 40 campers en\ of caravans. Er staat een aantal caravans met tenten eraan vlak bij elkaar, maar daar zit nu niemand in. Dus deze hele ruimte wordt nu maar door 4 campers gebruikt. Dat zien wij wel vaker bij de plekken in het binnenland. Bij de kust is het aanmerkelijk drukker. 
Vanochtend op de fiets een route gedaan naar de stad die hier een stuk onder ligt. We hadden van tevoren gekeken naar kleine weggetjes, dus het fietste wel leuk. In de stad hebben we boodschappen gedaan en een terrasje.

Op de terugweg kwamen we bij een olijvenboomgaard langs waar een oudere man in zijn eentje aan het plukken was.  Niet met een apparaat of met stokken, maar gewoon met de hand en op een ladder. Er lagen grote doeken rondom de bomen om alle vruchtjes op te verzamelen. We probeerden in ons beste Spaans te vragen of we een uurtje mochten helpen, maar zijn gehoor was niet best en onze vertaling op de telefoon app kon hij niet lezen. ( Geen bril? Of misschien is hij het lezen niet machtig??) We zijn dus maar lekker doorgefietst de berg op, en hebben vanmiddag nog heerlijk een poos in de zon naast de camper gezeten.

12 november – El Palomar
Het was ongekend mooi weer vandaag. Strakblauwe lucht, heel helder, weinig wind….. prima weer om een grote wandeling te maken. We gingen eerst op de fiets naar een volgend dorp wat onderaan de bergketen ligt. Op de kaart hadden we gezien dat op die bergketen een paar mooie wandelpaden lagen. Na een half uurtje fietsen zijn we op het beginpunt van onze wandeling. Na een poosje zagen we een grote toren, op het bord wat aan de weg stond bleek dat  een voorloper hiervan al in de elfde eeuw gebouwd was. Wel logisch, want die toren staat op een onneembare rots en heeft een enorm uitzicht naar alle kanten. Leuk zo’n historische noot tijdens de wandeling.  

De eerste anderhalf uur liepen we over een brede grindweg langs de wanden van de berg. De weg volgde alle plooien van de berg en steeg en daalde regelmatig. Na elke bocht weer een ander uitzicht. Kilometers ver weg konden we kijken over diverse bergketens heen. In de diepte een mooi blauw stuwmeer waar wij vorig jaar gestaan hebben. Leuk om dat van bovenaf te herkennen. Allerlei dorpjes in een grote langzaam oplopende kom omringd door boomgaarden van olijven en citrusvruchten.

Om van de ene kant van de berg naar de andere te komen moesten we over een smaller pad omhoog. Aan het eind daarvan een prachtige picknickplaats met bankjes , bbq en omzoomd door bomen. Dat zien we hier vaker, in het weekend wordt er druk gerecreëerd in de natuur met hele gezinnen. Hier was het hoogste punt van onze wandeling en het uitzicht fantastisch, we konden tussen de bergketens door de zee zien in de verte. Het stuk aan de andere kant van de berg leidde weer over een brede grindweg, dalend naar ons beginpunt. Zo heerlijk om in deze tijd van het jaar zo in de zon te lopen…..

13 november – El Palomar
Wat een gouden greep om de wandeling gisteren te doen, want hoewel voor vandaag ook temperaturen boven de 20 * verwacht werden was dit lang niet het geval. Dikke wolken, zo nu en dan een zonnestraal en harde wind. Ideaal weer om een was te doen. Toen alles lekker hing te wapperen zijn we op de fiets nog maar eens naar die olijvenboomgaard gereden. Niemand te zien toen wij daar kwamen, maar toen wij weg wilden rijden kwam het mannetje van de boomgaard net aanrijden. Hij had een jonge, speelse hond bij zich die blaffend op ons af kwam. Hij probeerde ons duidelijk te maken dat het beest ons niets zou doen. Hij begon te plukken en we begonnen gewoon mee te doen. Toen kreeg hij in de gaten wat onze bedoeling was en vond dat wel leuk. Hij begon ook hele verhalen tegen mij op te hangen en wat ik eruit begreep was dat de hond van zijn zoon was, dat de vogels regelmatig de rijpe olijven aanvreten en dat met zijn drieën plukken veel sneller gaat.

We hebben een aantal bomen mooi leeggeplukt en toen vond hij het welletjes, er waren ook geen netten meer om onder de bomen te leggen, wij denken dat die er door anderen ter voorbereiding neergelegd worden. Het was een leuke ervaring. Vanmiddag rondom de camper wat klusjes gedaan en buiten gezeten. Het is hier doodstil, er staat nog maar één andere camper. Dat blijft niet lang zo. Aan het eind van de middag kwam er een Spaanse camper bij en de man vertelde ons dat er morgen en overmorgen zeker 70 campers  bijkomen om hier het weekend feestelijk te vieren. Wij hebben besloten dat maar aan ons voorbij te laten gaan, dus vanavond al over de kaart gebogen gezeten.Het lastige is dat er best heel veel mooie plekjes zijn, maar die liggen ook vaak hoog, dus is het er behoorlijk fris. Morgen dus weer verder op stap, we zien wel waar we uitkomen….