Rotsformaties

23 augustus – Tanvald
Helemaal niet koud geweest vannacht en een stralend begin van de dag. We staan hier een stukje boven het dorp en kunnen hier vandaan zo de heuvels inlopen.

Dat was precies de bedoeling van vandaag. Vanaf de camping langs een weitje en dan de heuvel op, het bos in. Na een half uur klimmen kwamen we in een weideachtig gebied met allerlei prachtige huizen en wat skiliften. Dit is echt een wintersportgebied!! Over de weitjes verder omhoog naar een prachtig uitzichtpunt waar een bankje stond. Een prima plek om de lunch te verorberen.

Daar hebben we even over het kaartje gehangen wat we op de camping hadden gekregen. Er liepen diverse paden vanaf dit punt en wij kozen voor een minder belopen pad dwars door de bossen  heen. Het was een afwisselend bos met naaldbomen en veel beuken. We liepen langs een lange heuvelrug en aan het einde daarvan konden we de heuvel ronden en langs het beekje weer de andere kant oplopen. Halverwege kwamen we een skischans tegen. Wel vreemd zo midden in het bos als het zonnig is. Ik kan me niet voorstellen dat er op deze hoogte veel sneeuw valt…Na een heel lang pad kwamen we uit in het buurdorpje Desna. Vandaar moesten we weer over een hoge heuvel terug naar onze kant, dat was nog een fikse klim door weitjes en het bos.

Uiteindelijk hebben we ruim vijf uur gewandeld en een ruime 17 km gelopen. Een prachtige tocht, best vermoeiend. We hebben onszelf maar beloond met een restaurantje wat hier op 5 minuten fietsen vandaan ligt. Voor slechts €12,- met ons tweeën, wel zo gemakkelijk.

24 augustus - Tanvald
Vandaag op de fiets naar het dorp gegaan om boodschappen te doen. We moesten een heel eind naar beneden en kwamen eerst door een wijk met gekleurde flats en kleine groenstrookjes. Daarna langs een skilift met sneeuwkanonnen. Toch echt wel wintersportdorp hier (600-980m).

Als we de weersite openen begint die ook met de sneeuwhoogtes. Wel grappig. Het dorp beneden was best saai. Een grote doorgaande weg, grote gebouwen uit oudere tijden, afgewisseld met wat nieuwbouw en een oude niet meer werkende fabriek. Dat hebben we hier al vaker gezien, verlaten fabrieken die op instorten staan. Oude vergane glorie. Dat heeft waarschijnlijk ook te maken met de levensstandaard hier.

Na de omwenteling van 30 jaar geleden is de economie niet zo hard gegaan als men had gehoopt. Het land is wel in opbouw, maar is lang niet op het niveau van Nederland. De prijzen liggen hier ook aanzienlijk lager dan bij ons. Is heel prettig voor de portemonnee😁😁

25 augustus – Ardspach
Op een half uur rijden van hier in Harrachov, ligt een oude glasblazerij die nog in gebruik is. Er wordt prachtig Boheems glas geblazen. In deze fabriek concentreert men zich op lampen en wijnglazen. Als we binnenkomen krijgen we eerst zicht op de immens hete ovens van wel 1450*. Deze ovens mogen niet verder afkoelen dan 1200*, daarom wordt er in het weekend ook gewoon doorgewerkt.

Er wordt in serie gewerkt. Eén blaast het glas wat hij aan een staaf uit de hete oven haalt, één maakt de steel eraan, één het voetje en de laatste zet ze weg om af te koelen. Daarna worden ze geslepen. De mannen worden per afgewerkt glas betaald, ze maken er per dag 300, dus het salaris zal geen vetpot zijn. Daarbij verdienen de “stelenzetter” en “ voetjesbevestiger” meer, omdat dat het moeilijkste onderdeel is. Tijdens het werk moeten ze verplicht veel drinken, waaronder ook laagalcoholisch bier om de mineralen voldoende aangevuld te krijgen. Als de glazen afgekoeld zijn gaan ze naar de slijperij, daar worden ook andere voorwerpen geslepen op grote schijven met heel zacht schuurmateriaal.

Het was een interessante rondleiding en wij hadden de mazzel dat de gids Nederlands sprak omdat ze een jaar in Nederland gestudeerd had. We zijn daarna nog in het glasmuseum ennatuurlijk de winkel geweest. Allemaal prachtige voorwerpen.
Na de fabriek zijn we weer een eind verder gereden over eindeloos kronkelende, vaak smalle wegen door een prachtig groen heuvelachtig landschap. Veel bossen vandaag ,regelmatig dorpjes onderweg. Het was een mooie tocht, erg intensief om te rijden. We zijn nu op een camperplaats in Adrspach, een natuurgebied met grillig gevormde rotsen. Die gaan we morgen bekijken.

26 augustus – Adrspach
Lekker vroeg wakker, dus fijn bijtijds op stap. Met de fiets de weg een eindje terugrijden naar de ingang van het natuurpark. Daar stond natuurlijk een kassa, want waar je geld kunt maken moet je het niet laten… Even daarvoor bij de info al een kaartje gehaald, zodat we ongeveer wisten wat we wilden gaan doen.  Het was een fantastische wandeling tussen bizarre rotsformaties door. Vrij snel aan het begin van de wandeling waren er (300) traptreden omhoog naar een uitzichtpunt. Na al die trappen is een sportschool niet meer nodig.

Iets verderop kwamen we echt tussen die enorme zuilen te lopen. Heel indrukwekkend die rotsblokken die tientallen meters loodrecht uit het bos omhoog rijzen. Sommige van die rotsen hebben namen, omdat ze ergens op lijken. Halverwege kwamen we door een hele smalle kloof te lopen waar de rotsen elkaar bovenaan bijna raakten. In die kloof was het ook maar 11*, heerlijk koel na alle drukkende warmte.

Met name bij het laatste deel van de wandeling kwamen we heel veel verschillende paddenstoelen tegen. Ik kan wel een fotoboek ervan aanleggen. Zo prachtig allemaal. Er worden hier vaak paddenstoelen in het bos verzameld voor de maaltijd. Van de  week zagen we diverse mensen met een mandje door het bos  lopen.

Een half uur voordat we bij de uitgang waren kregen we een knetteronweersbui met flinke regen te verwerken. Natuurlijk konden we nergens schuilen, zodat we ondanks de jacks behoorlijk nat het park uitkwamen. Daar zijn we meteen een terras met hele grote parasollen opgedoken en hebben twee uur gewacht tot het wat droger werd. Zodra de zon begint te schijnen heeft die veel kracht, dus bij de camper alles opgehangen en droog weer binnengehaald. Een prima dag met een mooie ervaring.