Bizarre kapel

27 augustus – Pardubice
Vandaag richting Kutna Hora gereden, alleen hebben we dat niet gehaald. Bij Hradeck Kralové ligt een golfbaan en daar reden wij niet geheel per ongeluk langs. Natuurlijk even gaan vragen of wij konden spelen en dat was geen enkel probleem. Het is een mooie, vrij eenvoudige baan met hele groene fairways en greens. Alles prima onderhouden. Wij vermoeden dat deze baan er nog niet zo lang ligt, want de boompjes zijn nog klein en het clubhuis supermodern en erg mooi.

Het was uiteindelijk best warm om te spelen, zo 31* , dus daar hadden we wel een beetje last van. Heerlijk om te kunnen douchen aan het eind. Na een drankje op het terras zijn we weer verder gereden. De dag was al een heel eind om en we moesten nog een camperplaats zien te vinden. Op een ruim half uur rijden van de golfbaan vonden we een camperplaats, maar eerst hebben we onderweg nog even een gegeten in een gezellig restaurant langs de weg. Toen we daar aankwamen hing er een varken boven een open haardvuur te braden, jammer genoeg was alles al besteld. Dat had ik best willen proeven.

Na een prima maaltijd doorgereden naar de camperplaats, een leuk plekje aan de Elbe. Dat ging niet helemaal probleemloos, het was al donker, dat scheelt echt een stuk met Nederland. Hier gaat de zon om half acht onder en om half negen is het gewoon donker. We konden in dit slecht verlichte deel de camping niet vinden en reden over een heel smal pad langs de Elbe. De vrees is dan altijd dat je aan het eind vastloopt en niet meer kunt draaien. Gelukkig stond er nog een huis met mensen op het terras en die wezen ons terug langs de Elbe. Het hek waar we eerst voorbij waren gereden moesten we toch hebben…..😁😁

28 augustus – Rimovice
Toen we vanochtend wakker werden konden we zien waar we stonden. Gisteravond dachten we bij een soort zuiveringsinstallatie te staan op een open plek met wat kleine huisjes er omheen. Het bleek dus dat we bij een mega zwembad stonden met allerlei glijbanen. 
We zijn zo langzamerhand vanuit de bergen naar het middendeel van het land gereden. De bergen en bossen hebben we achter ons gelaten, het landschap is nu licht glooiend. Voornamelijk akkers, afgewisseld met kleine bossen en weilanden.

Vanuit de camperplaats is het een uur rijden naar Kutna Hora. In de middeleeuwen was dit dorp net zo belangrijk als Praag. Het is een dorp met veel goed bewaarde oude gebouwen, mooie kerken en een zilvermijn. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het is vroeger een rijk dorp geweest, dat kwam door de de opbrengsten uit de zilvermijn, maar zodra die opbrengsten minder werden nam ook de rijkdom af.

Een klein stuk van de zilvermijn is nog te bezichtigen. Je loopt een dertig meter onder de grond door hele smalle gangetjes met een helm op. Dat is ook wel nodig, want de gangen zijn zo laag dat je regelmatig je hoofd stoot. Interessant om te zien waar de mijnwerkers moesten werken. We zijn ook in het bijbehorende museum geweest, ook dat was leuk om te bekijken.

  Vanmiddag op de fiets naar de buitenrand van het dorp gegaan. Daar staat een kerk met bizarre versieringen, bestaande uit botten van 40.000 overleden mensen. Er zijn slingers, kroonluchters en zelfs een wapenschild van botten. Ik heb nog nooit zoiets bizars en macabers gezien. De kerk was niet altijd zo, in 1870 kocht de familie Schwarzenberg deze kapel en gaf de opdracht deze te versieren met de botten die al eeuwenlang in de crypte lagen.  

Na dit bezoek zijn we nog een klein stukje verder gereden. We staan nu op een landelijke plek met uitzicht over de weilanden. Heerlijk stil na alle drukte in de stad.

29 augustus – Rimovice
Wij zitten hier momenteel ook in een hittegolf. In de middag is het 32* en enorm benauwd. Best vermoeiend weer. We hadden bedacht vandaag maar lekker een stuk te gaan fietsen, dan vang je onderweg nog wat wind. Met google maps de hele tocht uitgezocht en opgeschreven. Het grappige is dan dat je geen idee hebt hoeveel kilometer het is en of je veel moet stijgen en dalen.  

Het was van alles een beetje, een prachtige tocht door het glooiende landschap door bossen en weilanden, langs akkers en door kleine dorpjes van tussen de tien en tachtig huizen. We fietsten 45 km ,we  zijn zeker door  twintig dorpen gekomen, maar in geen enkel dorp was een café te vinden, dus mooi geen koffie. Ook de bakker waarop wij gerekend hadden was nergens te vinden. Toch wel bijzonder, die gemeentes zonder voorzieningen.

Wat wij wel apart vonden was dat langs veel wegen fruitbomen stonden. We zagen appels, peren, kleine pruimen en wat kersen. Deze bomen zijn nog een overblijfsel uit de tijd dat alles van iedereen was, dus iedereen mocht plukken. Nu staan die bomen er nog steeds, maar ze zijn wel wat verwilderd en de vruchten klein. Toch konden we het niet laten van die kleine gele pruimen mee te nemen. Vanavond zijn we een tijd bezig geweest om alle pitten eruit te peuteren, maar er zijn wel 4 potten jam uit gekomen.

Erg benieuwd of het ook lekker is😊😊. Vanavond is dan eindelijk het onweer met de regenbuien gekomen wat er al een tijdje zat aan te komen. Morgen zal het beslist een stuk minder benauwd zijn.

30 augustus- Olomouc
Vanochtend weer prachtig weer en vanmiddag weer net zo warm als gisteren. In de nacht wordt het niet kouder dan 22* , dus best warm. Aan het begin van de middag op pad gegaan. We zijn vandaag een stuk naar het zuidoosten gereden door prachtige landschappen. Eerst was het redelijk vlak, wat later werd het weer meer heuvelachtig. Heerlijk over de binnenwegen, door kleine dorpjes. Op die manier zie je ook het meest.

Vooral in die dorpjes zijn veel mooi onderhouden tuinen met veel bloemen. Blijkbaar is er al een groot deel van de oogst binnen, want we zagen veel   versgeploegde akkers , grote lappen bruine aarde tot aan de horizon. In de bosgebieden  wordt  aan houtbouw gedaan, er waren veel omgezaagde bomen en er liggen overal stapels hout om vervoerd te worden. Niet zo gek, want  er  wordt hier, zeker in de buitengebieden , nog veel op hout gestookt en ook wel gekookt. 

Het rijden over de smalle, kronkelige binnenwegen schiet totaal niet op, dat is de doelstelling ook niet. Over een traject van 170 km doen we , weliswaar met tussenstops, rustig vijf uur. Het was dan ook al bijna zes uur toen we in Olomouce aankwamen. Geen zin meer om te koken, dus we zijn een kwartiertje gaan lopen richting de stad. Daar kwamen we een lokale kroeg tegen waar je ook wat eten kon bestellen. Dat ging op de bekende met handen-en voeten manier, maar ze hadden ons begrepen. Na een kwartiertje zaten we aan een lange tafel tussen de lokale Tsjechen een maaltijd van  stoofvlees met frieten te eten. Die zwommen in de jus, dus het knapperige was er wel vanaf, maar voor een prijs van € 10,80 voor twee maaltijden en twee grote pullen bier mag je niet al te kieskeurig zijn. Na de maaltijd weer op ons gemak naar de camper terug gelopen. Morgen maar eens op verkenning door de stad.