Historische stadspoorten

Donderdag 8 oktober – Coburg
Een hele droge dag volgens de geleerden. Die kans maar aangegrepen om een mooie fietstocht te gaan maken. Alleen was het niet zo droog als we hadden gedacht. Al na een half uur begonnen er kleine spettertjes te vallen. Met een paar flinke klimmen voor de boeg niet echt uitnodigend, maar we wilden toch ook niet terug gaan. Uiteindelijk was het een prachtige tocht. Eerst hier de stad uit en over de snelweg heen, daarna werd het al snel een stuk rustiger en groener. Na een kleine klim over een bospad fietsten we tussen twee heuvelruggen door naar een klein dorp tegen de heuvel aangebouwd.

Eén dorp verder moesten we echt de heuvel op. Een forse klim van ruim 200 meter waar we erg hard voor moesten trappen, het spinnen op de sportschool was er niets bij😁😁. Eenmaal boven gekomen genoten we van het uitzicht over een dalletje met verderop weer een heuvel en ja, ook daar moesten we tegenop. Maar daarna kwam dan ook de beloning van een eindeloos lange helling naar beneden, heerlijk!! Inmiddels waren we al twee uur onderweg en hadden erg veel zin in koffie, maar met onze ervaringen van de laatste tijd hadden we er niet zoveel hoop op. Op de kaart stond een restaurant aan de rand van een stuwmeer waar een enorme spoorbrug op hoge pijlers overheen was gebouwd. We zagen uit de verte al auto’s staan en we konden inderdaad terecht.

Na de koffie nog een warme kop soep genomen en zo verwarmd en gesterkt konden we aan het laatste deel van de tocht beginnen. Dat voerde ons door een vrij vlak dal met aan beide zijden beboste hellingen en regelmatig een dorp. Halverwege dat dal stond er een enorm gebouw op de heuvelrug aan de rechterkant. Daar zijn we natuurlijk even gaan kijken en dat bleek Slot Rosenauer te zijn. Het is een groot buiten, wat in de jaren rond 1815 als  zomerverblijf werd gebruikt. Nu worden er nog rondleidingen gedaan en zit er een glasmuseum in. Rondom een ruim parkachtig landschap met diverse gebouwen. Na een ruim uur fietsen kregen we Coburg met het grote kasteel daarboven weer in het oog. Het was daar vandaan nog een half uur.

Gelukkig was het inmiddels droog geworden en kwamen we droog weer bij de camper. Daar hebben we alle peren geschild die wij van de week geraapt hadden, een hele grote pan vol, en hebben daar stoofperen van gemaakt. Die zijn wonderwel gelukt. Dus alles bij elkaar weer een fijne dag gehad.

Vrijdag 9 oktober – Kitzingen
Dit zou onze golfdag in Tambach worden, maar wat twee dagen geleden nog als een droge dag werd gezien sloeg gisteren om  in een hele dag regen. Gisteravond zijn we weer even op weerstudie geweest en besloten een stuk zuidwestelijk te rijden. Na drie kwartier rijden waren we onder het regenfront uit en werd ook de temperatuur aangenaam. Mooie binnendoorwegen genomen, het is een feest om de bomen  zo mooi te zien verkleuren. In de loop van de middag kwamen we aan in Kitzingen.

Als overnachtingsplek  hadden we een plekje bij een wijnboer uitgezocht. Toen we aankwamen werd er gevraagd waar we vandaan kwamen. Naar waarheid heb ik geantwoord uit Coburg. Toch kregen we even later te horen dat we maar één nacht mogen blijven staan, terwijl er verder niemand is hier. Het ligt aan de corona werd ons verteld. Het verband zien wij niet helemaal en na onze ervaring van vorige week geeft dit een wat onbestemd gevoel. We voelen ons toch niet helemaal welkom. Morgen gaan we wel op zoek naar een ander plekje. Vanmiddag lekker nog een stuk gefietst en een afspraak gemaakt bij een andere golfbaan. We zien wel of het weer het daar ook mee eens is.

Halverwege het ommetje kwamen we weer bij de Main uit. Het blijft toch een mooie rivier. Daarna dwars door de stad weer richting de camper.

Zaterdag 10 oktober – Sulzfeld am Main
Vanochtend maar bijtijds vertrokken, het is weekend en het is dan vaak wat drukker op de camperplaatsen. Nu hoefden we niet zo ver te rijden, 7 km verderop in het volgende dorp is ook een wijnboer met plekjes. Omdat we lekker vroeg waren hadden we het geluk nog een plekje te krijgen. We staan aan de rand met een fantastisch uitzicht op de heuvels met verkleurende wijngaarden.

Toen we geïnstalleerd waren zijn we op ons gemakje bovenlangs naar het dorp gekuierd. Daar bleek het weer om een historisch dorp, inclusief muur en torens te gaan. We hadden dat hier eigenlijk niet meer verwacht, maar hebben met veel plezier door het dorp gelopen. Oude gebouwen, smalle straatjes een groot, oud stadhuis, alles was er. Langs de Main zijn we teruggelopen naar de camper.

Vanmiddag nog een poos op de berg hierachter tussen de wijngaarden door gelopen. Het was echt heerlijk, een waterig zonnetje maakte het feestje compleet. Aan het eind van de middag waren we uitgenodigd voor een wijnproeverij. Met nog  een ander echtpaar, coronaproef uit elkaar, hebben we acht soorten wijn geproefd, allemaal even lekker😉. Ze hebben hier 8 hectare aan wijngaarden en produceren 40.000 liter per jaar. Het leuke daarvan vind ik dat het heel veel verschillende wijnen zijn. Je kan dat ook zien op de hellingen waar alle vlakken een ander kleurtje hebben. Uiteindelijk nog een poosje in de zon naast de camper gezeten. Wat een luxe!

Vanavond viel opeens de stroom uit. Nout is een poosje druk in de weer geweest met het controleren van de snoeren en aansluitstukken. Uiteindelijk kwam hij erachter dat we gewoon wat geld in een paal moesten stoppen😂😂. Daar hadden we geen idee van. Vanochtend hebben we blijkbaar het geluk gehad de stekker in een contact te stoppen waar de vorige bewoner van ons plekje nog geld in had gedaan. Nu zitten we lekker warm bij het kacheltje, want het koelt wel sterk af in de avond en nacht.

Zondag 11 oktober – Sulzfeld am Main.
Voor vandaag hebben we een fietstocht op het programma staan. Eerst richting het dorp en daarvandaan een berg van de derde categorie op. Een fikse klim later hebben we uitzicht . Als je eenmaal boven bent zijn de grootste heuvels verdwenen en lijkt het alsof we op een soort hoogvlakte fietsen. We zien kleine slaperige dorpjes zonder winkel of café, maar altijd mét een kerk. Enorme akkers die net omgeploegd zijn of waar alweer nieuwe sprietjes de grond uitkomen in mooie, rechte, groene, rijen. Zo hier en daar staan wat kleine bosjes die wel mooi aan het kleuren zijn.

Halverwege de tocht, vlak voordat we weer afzakken naar de Main, krijgen we uitzicht op het gigantische slot wat boven Würzburg staat. Daar zitten we dichterbij dan ik dacht. Omdat het best fris is gaan we op zoek naar een café waar we wat warme koffie kunnen drinken. Dat lukt uiteindelijk in een dorp wat aan de Main ligt. Langs het water fietsen we weer terug naar de camper. Deze terugweg is een stuk langer dan heen, omdat we nu alle bochten van de rivier volgen.

We komen hier weer regelmatig stadjes tegen met een oud historisch centrum. Ik heb vandaag diverse stadspoorten gezien en allemaal even mooi bewaard. Ik heb nooit geweten dat Duitsland zo enorm veel steden heeft met een historisch centrum. Na 41 km zijn we terug bij de camper. Daar maken we moes van de kweeperen die we hier mochten plukken. Dat heb ik nog nooit eerder gedaan, maar de moes ervan is erg smakelijk.

Maandag 12 oktober – Stammheim
Maandag golfdag. We hebben afgesproken op de golfclub van Kitzingen. Een vrij vlakke baan, maar wel erg lang. Het weer sputtert een beetje tegen, we krijgen wat kleine buien te verwerken, maar lopen gelukkig over het algemeen droog. De douche daarna is weer een fijne beloning.

Na een paar boodschappen rijden we door naar ons volgende camperplekje. We hebben weer een plek ontdekt in een heel klein dorp aan de Main, vlak naast een particulier oorlogsmuseum. Als we er aankomen staat er niemand op het vierkante grasveld. Het is jammer genoeg niet helemaal vlak en het kost ons wat moeite om de camper in balans te krijgen. Wel grappig dat we weer zo’n weinig gebruikte paats hebben weten te vinden. Er is hier dan ook helemaal niets te doen. Er is één kroeg waar we even een biertje gaan halen. Een lokaal waar een paar mannen  bij elkaar aan een grote stamtafel zitten en daar de zaken des levens doornemen. Denk ik, het was niet te verstaan wat ze zeiden. We hoopten  daar ook muntgeld terug te kunnen krijgen, want de camperplek moet betaald worden aan een zuil waar alleen maar muntgeld in kan. En 10 euro aan losse munten hebben we natuurlijk niet op zak. De uitbaatster van het café is allervriendelijkst en vistmde munten uit haar portemonnee. We staan vlak bij de Main en horen zo nu en dan de zware motor van een boot, en verder is het helemaal stil.

Dinsdag 13 oktober – Stammheim
Als we wakker worden blijkt het behoorlijk mistig te zijn. Toch stappen we vol goede moed op de fiets  in het idee dat het over een uurtje wel opgeklaard zal zijn. Helaas gebeurt dat niet. We maken een mooie fietstocht over de heuvels heen richting Volkach, jammer genoeg met weinig uitzicht.  Gedeeltelijk fietsen we boven de Main, tussen de wijngaarden door, maar buigen dan van de rivier af. Die maakt hier een enorme bocht en die snijden we zo af. Als we weer van de heuvel afrijden zien we in de verte een mistig Volkach liggen.

   Een aardig stadje, behoorlijk levendig met een aantal restaurants, veel winkeltjes en de onvermijdelijke stadspoorten. Een lange straat van de ene poort naar  de andere waar alle activiteiten plaatsvinden. Het komt vandaag niet boven de 9* , dus een warme kop soep gaat er wel in. Daarna rijden we langs de Main terug naar de camper. We blijven een poosje kijken bij een zandbaggeraar. In grote buizen wordt modderwater opgepompt en via een groot schoepenrad wordt het water gescheiden van het zand. Het zand komt op een lopende band terecht en vormt dan grote hopen op een schip. Tot onze verrassing komen we een pontje tegen, dat hebben we al die dagen langs de Main nog niet gezien. Terug bij de camper breekt de bewolking en kunnen we het laatste uur van de dag zowaar buiten zitten. Een mooi besluit van deze dag.