Kanonnenbuit

Zaterdag 29 augustus – Bad Peterstal
Vandaag een droge dag tussen twee regendagen in. Prima temperatuur bij een halfbewolkte hemel om met een wandeling de andere kant van het dal te gaan verkennen. De wandeling heeft de naam Himmelsteig meegekregen, er zal dus wel wat klimwerk aan te pas komen. Eerst gaan we op de fiets een stuk boven het dorp over een steile weg richting het zwembad. Daar begint de wandeling. Het is ook nu weer een prachtige tocht.  Veel door bossen, met soms wat uitzicht op de overkant en de dorpjes, zo nu en dan weitjes.

Op het hoogste punt staat een prachtige picknicktafel, dat is hier erg goed geregeld. Nout heeft bij de boterhammen een thermosfles koffie meegenomen. Dat smaakt na al die inspanningen extra lekker. De terugweg moeten we goed kijken dat we geen verkeerde afslag nemen, er zijn  veel zijwegen. Na een ruime twaalf kilometer komen we weer bij de fietsen uit.

Vanaf de helling sjezen we naar beneden, naar het zwembad. De zwemspullen hadden we vanochtend al in de fietstassen gestopt. Het is eigenlijk best fris om te zwemmen, maar 16 *, maar we willen ons niet laten kennen na dit plannetje vanochtend bedacht te hebben. Er is niemand in het zwembad, bizar om zo’n grote bak water helemaal voor je alleen te hebben. Het was bijzonder verfrissend en na een half uur was ik blij dat we een warme douche troffen in de kleedruimte. Na deze mini triathlon vonden we dat we wel iets lekkers verdiend hadden, dus zijn we bij de plaatselijke bakker met terras neergestreken en hebben daar genoten van een een grote kom warme chocolade met een onwaarschijnlijk groot stuk taart. Daar hadden we met z’n tweeen aan één stuk wel genoeg. 

Zondag 30 augustus – Bad Peterstal
Dachten we vrijdag een regenachtige dag te hebben, vandaag komt er nog veel maar naar beneden. Al vanaf vannacht is het aan het regenen en vandaag zit er geen enkele drogere periode tussen. Het water loopt in stromen over de weg naar beneden en ook over de camperplaats lopen wat stroompjes. Vanochtend heel lang in bed blijven liggen met een kop thee, de krant en een boek, maar uiteindelijk toch maar opgestaan. Een hele dag in bed is ook niks. We hebben ons vandaag vermaakt met lezen, spelltjes, info opzoeken voor de komende week en mailtjes. Uit verveling heb ik vanmiddag in de kasten rondgestruind om met wat restjes voorraad en wat fruit een taart in elkaar te flanzen. Altijd dankbaar werk op zo’n dag. Wel fijn dat we hier een plekje hebben met goede stroomvoorziening en goed internet. Dat scheelt toch echt op zo’n dag.

Vanaf morgen zet de weersverbetering in. We mogen al blij zijn niet in Italië te staan, daar is het nu echt bar en boos met hagelstenen tot wel 8 cm groot…..

Maandag 31 augustus – Zell am Harmersbach
Wat heerlijk om vanochtend weer droog naar buiten te kunnen stappen. De beek waar we vlakbij stonden is deze nacht behoorlijk volgestroomd en maakte een hoop meer lawaai dan voorheen. De wolken hangen nog vrij laag tussen de bergen, een mooi gezicht die witte pluimen langs de donkere bergwanden. Na het ontbijt pakken we de boel weer in om een klein stukje verderop te rijden. We slaan al snel van de hoofdweg af om onze tocht te vervolgen op een smalle, zeer bochtige weg. Prachtig om te rijden. Met hellingen van 12% bereiken we een kleine pas, daarna weer dezelfde steile hellingen omlaag. We moeten bij dit soort wegen extra rekening houden met het grote gewicht van de camper en moeten dus erg rustig rijden in een lage versnelling. Als je harder gaat moet er meer geremd worden met het risico op oververhitte remmen. We rijden door een paar kleine dorpjes heen en we blijven ons verbazen hoe mooi alles hier er uit ziet. Grote huizen met prachtige bloembakken er aan. Rijk gevulde, kleurige tuinen, heerlijk groene weiden met koeien en geweldige uitzichten.

We rijden langs de Harmersbach naar beneden en doen boodschappen bij de eerste grote supermarkt die we tegenkomen. Want al die prachtige kleine dorpjes hebben hooguit een zeer bescheiden winkeltje. In Zell am Harmersbach rijden we naar de golf waar we voor morgen een reservering hebben. Het is geen enkel probleem om hier te blijven staan vannacht, dus zoeken we een plek uit die niet al te schuin is. We hebben nog een ruime middag te gaan, dus besluiten we de fietsen te pakken en het dorp te bekijken. Toen we binnenreden zagen we al dat ook dit een prachtig dorp is met een mooi bewaard oud centrum. In de toren naast de oude stadspoort zijn in een kleine ruimte een paar oude kanonnen opgesteld. Volgens het bordje aan de wand was dit een oorlogsbuit, veroverd op een Zweeds legeronderdeel in 1646. We hadden er toch werkelijk geen idee van dat er in die tijd Zweedse legers hier hebben rondgezworven. Zo leer je nog eens wat.

De kerk is zoals veel van de kerken hier rijk gedecoreerd. Veel tierelantijnen en bladgoud. Na een rondje door het dorp fietsen we over een fijn fietspad naar het volgende dorp. Daar twijfelen we of we de route over de berg zullen nemen om weer terug te komen. We proberen het heel dapper, maar de hellingen hier zijn toch te steil voor ons, dus we keren maar om. Dit blijkt even later een goed besluit, want waar we tot nu toe van zonnig weer konden genieten komen nu de regenbuien over de heuvels heenzetten.  Met wat kleine onderbrekingen om te schuilen voor de ergste buien rijden we langs dezelfde weg terug en komen we niet al te nat weer bij de camper. Blij dat we niet de berg opgefietst zijn, want een half uur later plenst het heel hard.

 1 september – Nordrach
Bijtijds opgestaan vanochtend om te kijken of we de afslagtijd kunnen vervroegen. Vanmiddag worden er weer buien verwacht. Dan is het best handig om met je campertje bij de golf te staan. Het was zo geregeld en om negen uur liepen we de baan in. Tegen de bergen nog wat wolkenslierten. In de loop van de ochtend werd het steeds warmer, maar zagen we ook de wolkenformaties toenemen. 

We hebben heerlijk gespeeld. Prachtig om zo in de bergen te lopen en een weids uitzicht te hebben op het dal rondom ons. Toen we na een kop koffie de tassen weer in de camper legden begon het te spetteren. Goede beslissing dus om vroeg te starten. We zijn hierna een klein stukje terug gereden naar een dorpje waar we gisteren met de fiets waren. Daar hadden we een kleine camperplek gezien met voor een mooi uitzicht en achter ons de kerk. Het is heerlijk stil hier en als de kerkklok straks stopt met slaan zal het vast een hele rustige nacht worden.

2 september – Titisee-Neustadt
De klok stopte inderdaad om 22.00 om weer om 7.00 van start te gaan. Prima nacht gehad. Voor vandaag hadden we wat toeristische trekpleisters op het programma staan. Op weg daar naar toe zagen we weer veel houtfabrieken waar de boomstammen nat geworden houden. Hele stapels gezaagde boomstammen liggen als planken te drogen. Ook zien we regelmatig vrachtwagens met enorme boomstammen rondrijden. Het schijnt dat er op het moment meer hout uit de bossen gehaald wordt, omdat er een voorjaarsstorm was én omdat aardig wat bomen verzwakt zijn door de droogte en op voorhand geruimd moeten worden. 

Vlakbij Triberg staat de grootste koekoeksklok ter wereld. Natuurlijk moesten we dat even gaan bekijken. Van buiten een grote houten slinger en bovenaan een luikje waar een enorme koekkoek uitkomt op het hele uur. De binnenkant was wel interessant om te bekijken. Het was een ingewikkeld raderwerk , waarvan sommige raderen zichtbaar bewogen. Natuurlijk ging de terugweg door een enorme souvenirshop waar wanden vol koekkoeksklokken hangen te wachten op een eigenaar. 

   Vanaf hier reden we door naar Triberg. Daar moet volgens de beschrijvingen een grote waterval zijn. Na enig zoeken naar een parkeerplek ( we waren echt niet alleen in dit stadje) liepen we door de straten naar het begin van het pad. Daar bleek dat er per persoon €6 betaald moest worden om de watervallen te kunnen bekijken. Is dit toeristenmelkerij, onze Hollandse zuinigheid of het feit dat we in ons leven best al wat mooie watervallen hebben gezien? De waarheid zal wel in het midden liggen, wij vonden het de prijs niet waard en zijn het wandelpad naar boven opgelopen. Ook daar stond een kassa.  Dus uiteindelijk heerlijk de berg op en neer gewandeld, maar geen waterval gezien. 

Daarna doorgereden , deels over de Schwarzwald Hochstrasse, naar het plekje wat we hadden uitgezocht om te overnachten. Dat is een parkeerplaats bij een picknickplek hoog in het Zwarte Woud op 970 meter. We staan hier aan een klein weggetje waar zo goed als geen verkeer komt met een fantastisch uitzicht naar beide kanten. Een mooie houten picknicktafel naast de camper. Aan het eind van de middag nog uurtje gewandeld. Prachtig hier!!