Changing plans

29 oktober – Grenay
Ja, we hebben het weer voor elkaar, we zijn weer op pad. Daar is zoals elke keer weer een drukke periode aan vooraf gegaan. Veel klusjes, veel gezellige bezoeken, veel uitzoekwerk van eventueel te bezoeken streken. Je weet maar nooit waar je uitkomt. We doen ook nu weer ons best  om het mooie weer te vinden. Plan is om via het noorden van Spanje  ( Galicië ) richting Portugal te gaan. Vorige keer is dat niet door gegaan vanwege het slechte weer. 
Op het laatste moment naar de tandarts gaan voor een controle is trouwens niet zo’n best idee. Dat bezoekje stond voor gisteren gepland en toen werd er wel even een gaatje gevonden. Nooit rekening mee gehouden natuurlijk. Gelukkig mocht ik ’s middags nog even terugkomen. Hoef ik tenminste niet in Spanje op zoek naar een tandarts.
Vandaag samen met oudste zoon nog even bij mijn moeder in Tilburg langs geweest, daarna  samen met hem geluncht bij het nieuwe van der Valk. Was erg gezellig. De start van onze reis was dus wat later dan gedacht. Een mooie opmaat naar meer onverwachte avonturen de komende maanden. We staan nu in Grenay, een dorp in Noord Frankrijk.

We kenden dit plekje van vorig jaar, dus was het niet zo lastig om in het donker aan te komen. Wat ik niet meer wist, maar nu weer achter ben gekomen is dat we weer naast die kerk staan die elk kwartier twee keer de tijd aangeeft door de kerkklokken. Horloge niet nodig vannacht…

30 oktober – Saint Genouph
De klok viel mee vannacht, heerlijk geslapen. We waren lekker vroeg wakker, dus konden we bijtijds gaan rijden. De eerste uren over de tweebaanswegen. De meeste akkers zijn alweer ingezaaid met wintergewassen. De aardappels worden nu gerooid. We zaten vandaag regelmatig achter een trekker met een overvolle kar aardappels. Het is mooi om te zien hoe de herfst de bladeren aan de bomen laat kleuren, een heel palet van bruin naar geel, oranje en rood. 
Vanmiddag hebben we een stuk over de tolweg gereden, dat schiet wel wat sneller op. Het weer is somber, met regelmatig miezer.  Halverwege hebben we getankt en we waren verbaasd over de prijs van diesel. Die is echt een heel stuk hoger dan vorig jaar en ook hoger dan in Nederland. Dat is misschien ook een deel van de onvrede van de gele hesjesbeweging hier. Aan het einde van de middag vonden we een camperplek in Saint Genouph, vlakbij Tours.

Het is een  klein dorpje met aan de kant van de weg een bescheiden kerk en aan de overkant een nog bescheidener gemeentehuis.  Ik had gedacht dat we aan de Loire zouden staan, maar die ligt een klein stukje verderop. We zijn er even naar toe gelopen. Opvallend dat er twee dijken zijn, het deed me echt denken aan de Nederlandse zomer- en winterdijken. Wellicht dat het water in de Loire ook enorm kan stijgen in bepaalde jaargetijden..

31 oktober – Urrugne
Het was een hele natte nacht en ook vanochtend en een groot deel van de middag was het regenachtig. Pas in de loop van de middag werd de hemel wat lichter. We hebben een deel van de route over de tolweg gereden, met dit weer op drukke smalle binnenwegen trok ons niet zo. Het laatste stuk naar Urrugne, een dorp op een paar kilometer van de Spaanse grens, rijden we door een tamelijk vlak landschap, maar wel met zicht op de hoge bergen van de Pyreneeën. De bergen komen steeds dichter op de kust te staan, er blijft nog maar een smalle landstrook over. Daarover moet al het verkeer van en naar Spanje. Het is dan ook vaak erg druk hier. 

Aan het begin van de avond, net voor het donker wordt komen we op een camping aan. Ook hier zijn we al eerder geweest, dat is wel gemakkelijk zo aan het eind van de dag.
Niets veranderlijker dan een mens. De afgelopen dagen hebben we de weerkaarten nauwkeurig in de gaten gehouden. Die lieten een beeld zien van behoorlijk nat en ook fris weer in het noorden van Spanje en een groot deel van Portugal. Na lang en rijp beraad ( lees bij de Mac met koffie en internet :) )besloten we onze plannen om het noordelijke deel van Spanje en verder Portugal te gaan zien te wijzigen.  We zitten duidelijk in het verkeerde jaargetijde, dit moeten we een andere keer maar doen. De temperaturen in het district Valencia zien er wel prima uit, dus met een omweg gaan we toch die kant uit. We willen morgen eerst via Vitoria- Gasteiz richting Burgos en dan later richting Madrid. De eerste dagen ziet het weer er nog aardig uit, daarna zien we wel hoe we verder gaan. 

1 november – Monasterio de Rodillo
De weg leidt in eerste instantie vlak langs de kust. Niet dat je daar veel van ziet, want het gebied is hier bergachtig. Prachtige groene heuveles, afgewisseld met puntige rotsen. De weg kronkelt enorm en ook de uitzichten veranderen steeds. De weides waar schapen of koeien in staan, de dorpjes tegen de berghellingen aangekleefd , industriegebieden, de rivier beneden en soms fel gekleurde hellingen met herfstbossen.  

 Mooi  om te zien.  Omdat we zo dicht onder de kust rijden merken we goed waarom het zo groen is. Vanuit zee komen de wolken hier landinwaarts zeilen en het regent hier dan ook zeer regelmatig. Hoe verder wij het land inrijden des te mooier wordt het weer. Na door een aantal tunnels gereden te zijn komen we aan het begin van een ook al weer zeer groene hoogvlakte. In het midden hiervan ligt de stad Vitoria- Gasteiz. Hier willen we rondkijken en aan de koffie gaan. Volgens de weerkaart is het vandaag lekker weer hier en dat klopt voor een deel. Over brede lanen rijden we op de stad aan. Aan de rand vinden we een ruime parkeerplaats waar ook plek is ingeruimd voor campers. Ideaal. Op de fiets gaan we de stad verder verkennen. Na wat rondrijden vinden we de info en kunnen we een plattegrond van de stad scoren. Daarna op het grote plein aan de koffie. In de zon! Wat een heerlijkheid. Aan dit grote plein staat het raadhuis en aan drie kanten zijn er terrassen, deels onder de zuilengang, deels daar vlak buiten.   Omdat we vandaag op een nationale vrije dag in de stad zijn , is het verkeer heel rustig. In de stad is het in eerste instantie ook rustig, maar naarmate de dag vordert wordt het steeds drukker. Hele gezinnen en vriendengroepen flaneren door de stad, de terrassen worden steeds voller en overal hoor je drukke Spaanse gesprekken. 

Gisteren is in de stad Halloween gevierd, dat is nog te zien aan de troep en glasscherven op straat. De schoonmaakdiensten zijn nog druk bezig om de straten weer schoon te krijgen. Vandaag  op  1 november, viert bijna heel Spanje de Día de todos los Santos, Allerheiligen, een traditionele dag waarop men de overleden personen eert. De meeste winkels zijn gesloten, behalve de bloemenwinkels. Daar worden de bloemen gehaald die men bij de graven legt. En natuurlijk zijn de restaurants geopend, gelukkig voor ons.

Vitoria heeft een historisch centrum wat op een heuvel ligt. Rondom de eerste bebouwing is eeuwen geleden een stadsmuur gebouwd. De stad breidde echter uit en het is mooi om te zien dat er steeds meer ringen om de oude stad heen gebouwd zijn. Op twee plekken zijn er roltrappen gemaakt waarmee je zonder moeite de heuvel op kunt komen. We bekeken een aantal van die historische gebouwen. Er zijn veel parken en ander groen in en om de stad, die zichzelf heeft uitgeroepen tot groenste stad van Europa. 

In de loop van de middag zakt het weer wat in en tegen de tijd dat wij weer in de camper zitten om door te rijden komt het met bakken naar beneden. Gelukkig is dat weer over als we bij ons camperplekje aankomen, een parkeerplaats boven een klein dorpje waar aan de overkant een kerk staat. Bij de kerk is een mooi parkje waar onder de grote bomen picknicktafels en een openbare bbq staan. Een prachtig plekje om een middag door te brengen. Wij wandelen nog een uurtje en zijn net voor de volgende buien weer binnen.