Mooi achterland

13 december – Tercia
Gelukkig niet zoveel last gehad van de wind vannacht. Prima geslapen op het ritme van de zee die regelmatig op het strand bonkt. Zo langzamerhand wordt het tijd weer een beetje richting Alicante te rijden. Over een week vliegen we voor de feestdagen naar huis. Eerst moeten we op zoek naar een benzinepomp waar ook lpg verkocht wordt, de bodem van onze gasfles begint in zicht te raken. Ook daar bestaan prima sites voor. In Mazarron kunnen we de gasfles weer bijvullen. We hebben weer genoeg voor zeker vijf weken. Vanuit Mazarron  rijden we vandaag een mooie route over achterafwegen een stukje het binnenland in.

Eerst richting de bergen en dan rechts afslaand een heel stuk erlangs. Onderweg komen we wat kleine dorpen tegen en gelukkig ook een bakker, zodat we weer voorzin zijn voor het weekend. We komen in de loop van de middag aan in Tercia. Daar waren we al eerder. Het is een prima plek halverwege een heuvel , beschermd tegen de wind achter een muur. Door de opening hebben we een mooi uitzicht op het dal aan de overkant. In de avond blinken daar de lichtjes van de dorpen. 

14 december – Tercia
Een rustige dag gehad vandaag. Rustig opgestaan en krantje gelezen. Vanmiddag hebben wij ons vermaakt op de bowlsbaan. Een echt Engels gebeuren waarbij je op een baan met een groen tapijt met grote ballen moet proberen zo dicht mogelijk bij een kleine witte bal te komen. Handicap daarbij is dat er in de grote ballen een gewicht aan één kant zit , waardoor ze een kromme baan afleggen. De uitdaging is dan ook om behalve de snelheid van de bal ook die juiste kromming te bereiken. Erg leuk om te doen.

Op zondag wordt er competitie gespeeld en staat de baan vol met spelers die uit de wijde omtrek komen. Een heel gezellig, erg Engels gebeuren.

15 december – Rojales

Vanochtend weer op stap gegaan. De Zwitsers richting Murcia en wij richting Crevillent. Dachten we. Onderweg gebeld met Wim en Monique die wij hadden leren kennen in onze restaurant-werkperiode. Zij wonen sinds twee jaar in Rojales en op de Griekse avond in het restaurant hebben we heel gezellig gekletst met ze. Ze nodigden ons toen uit om een keer bij hen langs te komen. Aangezien hun woonplaats ligt op de route richting de luchthaven hebben we gebeld met de vraag of we deze week konden langskomen. Vandaag was dus prima. We maakten een mooie tocht langs sinaasappelboomgaarden, een mooi blauw stuwmeer en hadden een mooi uitzicht op een machtige berg en velden met zonnepanelen. Halverwege zijn we met onze lunch buiten op de stoeltjes in de zon gaan zitten. Wat een luxe.

    En zo zaten we vanmiddag ineens in een Nederlands huishouden gezellig te kijken naar FC Utrecht waar zij beiden fan van zijn. Dat kan natuurlijk ook niet anders als je , zoals Wim, een geboren en getogen Utrechter bent. Na de wedstrijd zijn we uit eten gegaan in het plaatselijke wokrestaurant. Dat was erg lekker, van goede kwaliteit en ook heel gezellig. Daar hebben we zo lang gezeten dat we bij terugkomst voelden dat het bedtijd was. We zijn dus snel ons bed ingedoken.

16 december – San Fulgencio
Prima geslapen vannacht op een plekje aan de rand van de woonwijk om de hoek bij Wim en Monique. Ze kwamen ons ophalen voor een ontbijt bij één van de talloze restaurants hier. Na dit uitgebreide ontbijt hebben we afscheid genomen en zijn we eerst naar de wasinstallatie gereden die we gisteren al zagen. Voor ons gevoel ligt er minstens een centimeter viezigheid op de camper en hebben we het idee dat we vies worden bij elke aanraking. Dus lekker een uurtje gepoetst en gespoten en nu blinkt ie weer als een zonnetje.

Daarna een half uurtje gereden  naar de camperplaats. Die ligt op een dik half uur rijden van de luchthaven, dus misschien blijven we wel hier tot wij vrijdagochtend vroeg moeten vertrekken.  Vanmiddag op de fiets een stukje rondgereden. Na een drukke weg reden we over  hobbelige zandwegen richting het strand. We konden het laatste stukje lopen , helemaal de pier op. Daar stonden tientallen mannen te vissen. Blijkbaar zit er hier ruimschoots vis. Ook aan de overkant werd er druk gevist. Deze pier ligt aan de monding van de rivier Segura. Aan de overkant staan op een smalle landtong ook wat flats. Wel een mooi uitzicht over zee denk ik.

Op de terugweg reden we een stukje langs de rivier, maar toen stuitten we op een grote hoop keien op de weg. Aan de andere kant van die berg zagen we dat er vanuit het achterland een brede sleuf naar de rivier was gegraven. Over het waarom tasten we in het duister, dat we niet verder konden was nogal helder. Een klein stukje terug konden we over een bruggetje weer terugkomen op onze oorspronkelijke route.