Driestromen tocht

Woensdag 23 september – Burg Harburg
De verwachte regen kwam inderdaad vannacht. Gelukkig was het vanochtend met het opruimen even droog, maar onderweg begon het weer te spetteren. Gisteravond hebben we uitgezocht wat nog een fijn plekje met wat aardig weer zou zijn om de komende weken door te brengen. In de regio rondom Frankfurt ziet het er, op een paar mindere dagen na, het best uit voor de komende  tijd. We hebben dus een leuke route binnendoor uitgezocht en in de loop van de dag bleek dat een groot deel daarvan tot de Romantische Strasse behoort. Halverwege de dag kwamen we langs Landsberg en besloten daar in de oude binnenstad te gaan kijken. Dat was zeer de moeite waard.

Een mooie oude binnenstad. In het centrum een groot driehoekig plein met rondom hoge gebouwen in allerlei kleuren. Aan één zijde een grote toren met een poort eronder. Aan de andere kant konden we het tweede deel van de oude stad bekijken. Prachtige smalle straatjes met aan weerszijden vrolijk gekleurde huizen, een paar kerken en rondom een muur die nog voor een groot deel in tact  is. Overal kleinere doorgangen en poortjes naar delen van een park rondom die muur. Onderaan de stad stroomt de Lech als een brede rivier richting de Donau. Daar mondt hij uiteindelijk ook in uit. Landsberg heeft een rijk, maar roerig verleden. Er is al sprake van een nederzetting rond 1150, maar zoals dat toen ging in die tijd is alles een paar keer platgebrand. Ook hier waren weer Zweedse legers bij betrokken. 

Vanmiddag reden we weer verder en hadden als overnachtingsplaats Burg Harburg uitgezocht. We staan op de parkeerplaats bij het kasteel met een mooi uitzicht daarop. Het is een machtig groot gebouw en het blijkt één van de grootste nog intact zijnde kastelen van Duitsland te zijn. Het kasteel staat op een hoge rots boven het dorpje en heeft een aantal torens en bijgebouwen.

Vanmiddag was het te laat om nog naar binnen te gaan, misschien doen we dat morgenochtend. We zijn wel over een rotsig paadje naar het dorp beneden gelopen. Ook dat straalt een middeleeuwse sfeer uit. Prachtig onderhouden huizen, een aantal echt al een paar eeuwen oud. Een grote brug over het water, wat hier tot ongekend grote hoogte kan stijgen zagen we aan een grafiekje op een muur. Een prachtig dorp waar je heerlijk kan rondslenteren. De tocht terug naar boven was even pittig, maar we hebben een lekker plekje hier. 

Donderdag 24 september – Gaildorf
Vanochtend zorgden we ervoor bijtijds bij het kasteel te zijn om mee te kunnen met de eerste begeleide toer. Er liepen 10 mensen mee en dat was ook ruim voldoende. We konden zo wel goed afstand houden. Als eerste bekeken we de kerk. Een vrij eenvoudig gebouw met een paar kleinere plafondschilderingen en een paar levensgrote beelden van één van de vroegere bewoners met zijn twee vrouwen.

Daarna klommen we de houten omgang op, vanwaar alle gebouwen bereikbaar zijn. We mochten maar een klein gedeelte van de binnenkant van het kasteel zien, lang niet alle ruimtes zijn ingericht en een deel van  het gebouw wordt gebruikt voor administratieve doeleinden. Ook is er een deel waar een hotel/ restaurant in zit. Wel zagen we de eetzaal, een feestzaal, de wapenzaal en de grote vierkante toren waar men zich terug kon trekken in tijd van oorlog. Vanuit een raampje hadden we uitzicht op het dorp en de tunnel die hier precies onder de rots doorloopt. Overal hingen schilderijen van vroegere bewoners. Wel bijzonder om te zien wie er door dat kasteel heeft rondgelopen.

Met een kop koffie in de hand hebben we over de kaart gebogen gezeten om te kijken waar we naar toe willen. De komende  week wordt er aardig wat regen verwacht en wij proberen die gebieden op te zoeken waar het een beetje meevalt. Voorlopig is dat een stuk verderop in noordwestelijke richting, een beetje de kant van Frankfurt uit. Onderweg kwamen we langs de plaats Nördlingen. Het is een dorp waar nog een hele muur omheen staat. Er zijn diverse poorten met torens waar je naar binnen kunt. Aan de binnenkant kan je op een hoogte van zes meter helemaal overdekt rondom het dorp lopen. Het dorp zelf bestaat uit grote, vaak middeleeuwse gebouwen, mooi onderhouden en over het algemeen gewoon in gebruik als woning of bedrijf. Het is leuk rondlopen daar.

We hebben al gemerkt dat er langs die Romantische Strasse talloze oude kastelen en dorpen liggen. Als je een beetje van geschiedenis houdt kan je je hart ophalen. Toch besloten we om deze route te verlaten, we hebben wel even genoeg oude gebouwen gezien. Onderweg waren er nog genoeg kastelen te zien, op ongeveer elke bergrug staat er wel een. Aan het eind van de middag hier in Gaildorf aangekomen. Een prima camperplek achter een sporthal. Inmiddels is het eerste regenfront gearriveerd. Volgens de weerkaarten duurt dat tot morgenmiddag.

Vrijdag 25 september – Langenbeutingen
Vanochtend rustig aan gedaan, zodat het redelijk droog was toen we vertrokken. Na een bezoek aan de supermarkt weer op weg gegaan. Over de landelijke wegen een stuk noordwestelijk gereden. Het landschap is hier ook mooi, maar de heuvels zijn veel kleiner en vlakker. We reden door een langgerekt dal naast een riviertje. Om de paar kilometer een klein dorp.

Heel rustig leven zo op het eerste gezicht. In de middag kwamen we aan bij deze camperplek. Het is een groot grindveld vlakbij een hotel, de plekken zijn ruim, vers water bij elke plek, stroom, douches en internet. Ideaal om de komende regenachtige tijd door te brengen. Op de enorme camperplek staan we slechts met drie campers, dus alle ruimte. Het hotel zit in een soort omgebouwde manegeruimte. Een enorme hal waar het restaurant zit, aangekleed met veel planten, buiten een biergarten met tafels en parasollen en daaromheen allemaal appartementjes die verhuurd worden. Aan de andere kant van het hotel nog een grote hal die dienst doet als paardencentrum.
Vanmiddag in de laatste droge uren nog een stuk gewandeld op de beboste heuvel waar we op uitkijken. Bovenop stonden de wijnranken, nog vol met trossen. Het bos was mooi, maar enorm modderig, de klonten plakten samen onder mijn schoenen. Lekker nog even bewegen, morgen zal waarschijnlijk een zitdag worden.

Zaterdag 26 september – Langenbeutingen.
Een hele natte, koude dag vandaag. Vanmiddag in een minder nat uur toch maar een poos aan de wandel gegaan naar het dorp wat hier vlakbij ligt. Een uitermate saai dorp, waar niets te beleven viel. Wel allemaal keurige huizen, met keurige tuinen, alles netjes aangeharkt. Halverwege de hoofdstraat stond een sigarettenautomaat. Die heb ik in Nederland al jaren niet meer gezien. Ik denk dat wij wat verder zijn met het ontmoedigingsbeleid.

Vanavond in het restaurant gegeten. Hier moesten we ook, zoals we al zo vaak hebben meegemaakt de laatste weken, cash betalen. Het contactloos betalen komt hier nog niet zoveel voor. In het pikkedonker tussen de plassen door laverend naar de camper teruggelopen.

Zondag 27 september – Langenbeutingen
Gelukkig liet de zon zich vandaag weer zo nu en dan zien. Dan ziet de wereld er meteen anders uit. Gisteren had ik al een fietsroute voorbereid. Er lopen hier vrij veel beken en riviertjes en mijn idee was om daarlangs te rijden. Dan heb je niet de steilste heuvels te pakken, maar gaat het stijgen en dalen wat geleidelijker. Dat klopte ook. We reden langs de Brettach , de Kocher, en de Ohm.

Het eerste deel kwamen we veel dorpen tegen. Het was overal heel rustig. Dat had misschien wel met het weer te maken, het was vandaag maar 10* en windkracht 4. Een frisse aangelegenheid, maar lekker om weer buiten bezig te zijn. Het laatse stuk langs de Ohm voerde door een kronkelig,  langzaam oplopend dal met aan beide kanten steile beboste hellingen en onderaan frisgroene grasvelden. Prachtig om de langzaam verkleurende bomen op de hellingen  te zien.

Er zijn hier overal fietspaden, dus dat reed ook wel erg prettig. Onderweg hadden we walnoten  en appels geraapt. Er staan hier overal langs de wegen appelbomen en je bent vrij om daar wat van mee te nemen. Dat hebben we dus gedaan. Terug in de camper hebben we daar een heerlijke appeltaart van gemaakt en een paar potjes appelmoes. Leuk bezig geweest vandaag😁😁