Nog meer vakwerkhuizen

Maandag 28 september – Michelstadt
In het weekend stonden er drie of vier campers op deze enorme plek, sinds gisteravond stonden we alleen.

Wat een verschil met de drukte op de bekende toeristische routes. Het landschap is hier echt niet minder mooi en ook zien we regelmatig burchten bovenop de hellingen staan. Vandaag weer een stuk gereden. Grotendeels over de kleine binnenwegen, we blijven daar toch veel plezier in houden. Al die leuke kleine dorpen met mooie huizen. Wat hebben de mensen in dit deel van Duitsland toch veel woonruimte en veel natuur vlakbij. Het ademt de sfeer van heel,rustig en ontspannen leven, maar dat kan natuurlijk in werkelijkheid heel anders zijn. In de loop van de middag kwamen we aan bij Michelstadt. Vlak buiten het centrum is daar op een grote parkeerplaats ruimte gemaakt voor campers. Heel attent, zelfs stroom was voorhanden. Een mooie manier om extra toeristen naar je stad te lokken. 

De stad was zeker de moeite van het bekijken waard. Ook hier was er weer een dorp in een grote ronde om de kerk gegroepeerd met een stevige muur er omheen. Allemaal prachtige oude huizen, veel vakwerk, je waant je gewoon in de middeleeuwen. Met een beetje fantasie zie je de middeleeuwers hier rondlopen. Het was ook zeker interessant om te kunnen lezen wie er in die gebouwen had gewoond en welke beroepen er werden uitgeoefend. Het leek wel een levend museum. We kwamen weer ogen tekort om al dat moois te bekijken. Na een uitgebeide rondwandeling zijn we teruggegaan naar de camper en hebben daar gegeten.

Dinsdag 29 september – Brombachtal
Vanochtend zijn we op weg gegaan naar Brombachtal. Alleen de naam al doet me denken  aan een sprookjesboek. Het is een heuvelachtig gebied, veelal bebost, afgewisseld met wat weiden. Als vlekken in het landschap zijn overal de dorpen te zien, verbonden door supersmalle wegen. We waren al een heel stuk op weg toen bleek dat de doorgaande route geblokkeerd was door een wegopbreking, dus moesten we weer terugrijden om het dorp vanaf de andere kant te benaderen. Niet erg, want deze andere weg was eigenlijk veel mooier. Vlak boven het dorp ligt een golfbaan en we hebben voor morgen een afslagtijd gereserveerd. Ook mochten we hier blijven staan, er werd zelfs een stroomkabel aangeboden. Zo gastvrij.

Vanmiddag zijn we een stuk gaan fietsen. Dat werd een vochtige aangelegenheid. Niet dat het regende, maar de wolken hangen hier nogal laag vandaag en als je daar een tijd doorheen fietst word je vanzelf wel nat. We hadden dan ook weinig uitzicht jammer genoeg. Terug bij de golfclub zijn we daar maar een poos in het restaurant gaan zitten om weer op te drogen. Vannacht zal het vast een stuk rustiger zijn dan afgelopen nacht op de parkeerplaats. Die lag vlakbij een doorgaande weg en daar hebben we  veel verkeer gehoord.  Deze golfbaan ligt aan een doodlopende weg bovenop een heuvel, dus stilte verzekerd😁😁

Woensdag 30 september – Brombachtal.
Het is hier echt doodstil ’s nachts. Om tien uur is het doodstil, iedereen is naar huis en het is aardedonker. Achter ons staat een Belgische camper, die kwam een uurtje na ons binnen. De dag begon redelijk bewolkt, maar droog en in de loop van de middag kwam er zelfs een zonnetje door. Wel zo leuk, want we wilden er een feestelijke dag van maken voor Nout zijn verjaardag. Dat is ook goed gelukt.

We hebben met wisselend succes gespeeld op een mooie, maar moeilijke baan boven op de heuveltoppen. We hadden wat meer zicht dan gisteren, maar door alle waterdamp in de lucht zie je daar weinig van op een foto. Na het golfen en douchen zijn we in het restaurant gaan eten. Was lekker en gezellig. Vannacht staan we echt alleen hier.

Donderdag 1 oktober – Kreuzwertheim
Toen we gisteren wilden gaan slapen kwam er een auto de donkere parkeerplaats oprijden en begon daar rondjes te rijden. Een beetje vreemd en we hebben er naar zitten kijken  tot die uiteindelijk weer verdween. Ze hadden geen kwaad  in de zin, maar je bent dan toch wel extra alert. 
Vandaag konden we de herfst ruiken toen we buiten kwamen. Zo’n vochtige, kruidige geur. Een waterig zonnetje deed zijn best, er hingen nog wat nevelslierten 
Na  het ontbijt de camper weer rijklaar gemaakt en vertrokken naar een volgend stekje. Er zijn best veel camperplaatsen in dit deel van Duitsland, maar er zijn er ook veel waar geen voorzieningen zijn. Prima voor een dag of twee, drie, maar dan willen we toch echt een keer schoon water innemen en stroom. Dan wordt het zoeken wat lastiger. We hebben nu een plekje uitgezocht aan de Main, bij Wertheim.  Het was weer een mooie route om te rijden en we zijn er steeds weer verbaasd over hoeveel mensen er in Duitsland in rustige dorpjes wonen, omgeven door het groen van weilanden en bossen. We reden langs de historische stad Miltenberg waar een prachtige brug over de Main ligt.

Na een uur of twee rijden kwamen we aan in Kreuzwertheim. De camperplaats ligt aan de overkant van de rivier, de rustiger zijde. We staan met de neus op een paar meter van het water af en zien regelmatig een groot schip voorbij varen. Vanavond waren er roeiers te zien. Aan de waterkant scharrelen eenden, ganzen en zwanen rond. Wij hebben een prachtig zicht op de stad Wertheim met daar bovenuit torenend een grote burcht. Vanmiddag zijn we op de fiets de stad in geweest. Ook deze stad heeft een oud centrum, met mooie vakwerkhuizen en een groot marktplein waarop  allemaal gezellige zitjes staan. Het harde blauw in het vakwerkhuis was ook voor die tijd een heel bijzondere kleur. De bewoner kon daarmee laten zien dat hij heel rijk was.

Op een deurpost in de stad staat aangetekend hoe hoog het water heeft gestaan met de diverse overstromingen. Die vinden volgens de jaartallen zo eens in de vijf á tien jaar plaats en zetten dan de hele oude stad soms behoorlijk onder water. Ik denk dat ik allang verhuisd zou zijn. Die oude stad ligt op een punt tussen de rivieren de Main en de Tauber in. De Tauber stroomt hier in de Main. 

Vanavond zagen we langzaam de lichtjes aangaan in de stad. Het geeft een prachtige weerspiegeling in het water, je kan er eindeloos naar kijken. Rechts aan de overkant is een minikermis met een lekker bonkend muziekje en knipperende lichten. Links de burcht bovenop de heuvel, nu mooi verlicht. Het is nog lang niet rustig hier, maar het uitzicht is geweldig.

Vrijdag 2 oktober – Kreuzwertheim
Het was weer een prachtige dag vandaag, zonnig , beetje sluierbewolking. Perfect weer om een fietstocht te maken. We startten stroomopwaarts langs de Main en kwamen al gauw een sluis tegen. Daar begon net een groot schip te schutten, het paste maar net in die sluis en voer er dan ook tergend langzaam in en uit. Wel heel knap stuurmanswerk.

Het hoogteverschil is rond de 4,50 meter, dus een behoorlijk eind naar benedenof boven. Het stuk  Main waarover beroepsvaart plaats vindt is 387 km lang en op dat stuk zitten er 40 sluizen. Dat zal natuurlijk een hoop tijd kosten, maar blijkbaar is het lonend. Na de sluis zijn we verder gefietst langs de Main die hier heel bochtig is.

Hemelsbreed zaten we op een paar kilometer van de camper, terwijl we op het verste punt 23 km gefietst hadden. Onderweg leuke dorpen en een paar zeer steile hellingen met druivenranken. Het is duidelijk dat we hier weer op de Romantische Strasse zitten, want het stikt van de wijnhuizen in deze omgeving. Bij de eerste brug zijn we de rivier overgestoken en zijn aan de andere kant bovenlangs door de bossen teruggereden naar de camper. Er staan hier heel veel walnootbomen. We hebben weer een zak vol geraapt. Daar valt vast wel iets lekkers van te maken.