Tussen Vogezen en Zwarte woud

Vrijdag 13 oktober - Ebersheim

Vandaag is voorlopig de laatste hoogzomerse dag. Het is vanmiddag 30*.

We rijden bijtijds weg om vroeg bij de camperdealer verderop te zijn in Lachapelle sous Rougemont. We treffen daar een heel aardige meneer die meteen gaat kijken wat er aan de hand is. Het lukt hem echter ook niet om de boel weer op gang te krijgen, dus we besluiten de komende week een beetje creatief om te gaan met het afvalwater. Met een teiltje in de wasbak kunnen  we het meeste opvangen. We moeten nu alleen wat vaker lopen om het in een put te kunnen gooien.

We gaan verder naar Colmar. Voor we in het centrum zijn komen we eerst door de uitgebreide buitenwijken waar veel industrie is. Ook veel grote winkelketens bevinden zich aan de rand van de stad. Wel zo praktisch, in de binnenstad is geen ruimte voor grote winkels.

De stad is prachtig, met een goed bewaard middeleeuws centrum. Er zijn veel vakwerkhuizen en een grote kerk in het midden waaromheen tientallen stalletjes van de brocantemarkt staan. De kerk is al rond 1250 gebouwd.

We slenteren op ons gemak door de stad om al het moois te bekijken en zien ook de markthallen. Het is grappig hoe herkenbaar de bouwstijl is van dat gebouw. Het ligt aan een gracht waarover rondvaarboten met toeristen varen. En ook hier kennen ze de brug met allerlei slotjes eraan. Overal in de stad zijn prachtige bloembakken.

In de middag rijden we verder naar Ebersheim. We staan op een soort minicamping in het dorp naast de walnotenbomen  Het  is een leuk plekje, klein, maar rustig met prima sanitair. Het leuke is dat deze camping gerund wordt door de dorpsbewoners.

We maken nog een fietstochtje naar Sélestat. Ook dit centrum is oud, maar lang niet zo indrukwekkend als Colmar. We proberen een restaurant te vinden, maar zijn natuurlijk veel te vroeg. In Frankrijk kan je niet voor 19.00 uur terecht. Omdat we vanavond niet in het donker  willen fietsen gaan we maar meteen terug en koken in de camper.

Zaterdag 14 oktober - Ebersheim

Het regenfront is gearriveerd, het drupt al een beetje bij het ontwaken. Toch gaan we na het ontbijt wandelen om niet een hele dag binnen te hangen. In het volgende dorpje staat een abdij, daar willen we wel eens een kijkje nemen. De dalbodem tussen de Vogezen links en het Zwarte Woud rechts is praktisch plat, dat  loopt wel lekker makkelijk. Er zijn veel akkers in dit gebied. We lopen langs een akker waar resten van geoogste planten staan en hebben geen flauw idee wat voor gewas het is. Nout vraagt het aan een voorbijkomende meneer en die vertelt dat het om tabaksplanten gaat. Dat hadden wij dus niet verwacht. 
Na een uurtje wandelen zijn we bij de abdij.  Die staat in een rustig, klein dorpje waar we bij de bakker een kop koffie kunnen halen in een kartonnen bekertje. Een meevaller, vaak zit er helemaal niets in zo’n dorp. Op een bankje voor de abdij drinken we onze koffie. We vragen ons af of de abdij geopend is als er een bus met Duitse  toeristen  stopt. Zij wandelen naar de kerk van de abdij  en gaan naar binnen. Natuurlijk zijn we daar achteraan gewandeld, we sloten naadloos aan bij de leeftijdsgroep. Wat een buitenkans😁.
Het is een prachtige kerk met mooie plafondschilderingen. Er is een meneer wat uitleg aan het geven en het blijkt dat de organist is ingehuurd om wat muziek te spelen. Dat was wel indrukwekkend. 
Na een half uurtje luisteren vervolgen we onze wandeling. De lichte regen heeft plaats gemaakt voor echte druppels, dus we zijn aardig nat als we terugkomen bij de camper. We blijven hier nog een nacht staan. Morgen is het weer droog.