Uit de bergen

Zaterdag 24 februari - Los Carlos

Het weer in de bergen wordt beduidend kouder. Na de regen van vannacht ligt er een laagje poedersneeuw op de omringende bergtoppen. We nemen maar weer eens een mooie, smalle pasweg. We rijden nu over de laatste bergketen die ons van de kust scheidt. Het hoogste punt is 1300 meter. Na de pas stoppen we bij een klein dorpje wat op een vooruitgeschoven post boven op een rots ligt met uitzicht op het dal beneden en in de verte de kust.  We zijn op zoek naar een kop koffie. Er is één café in dit dorp en het ziet er uit als een verwaarloosde voetbalkantine met dito meubilair, gelige, stoffige plafonds en tralies voor de ramen. Het is druk bij het kleine gebouw, er komen steeds meer mensen binnen en als we wat stoelen bij een lege tafel willen trekken krijgen we te merken dat dat niet de bedoeling is. In twee grote woks wordt achter een provisorische bar eten klaargemaakt. Hier gaat vast wat gebeuren vanmiddag. De man achter de bar is echter uiterst vriendelijk en heeft al snel onze koffie klaar.
Na deze stop zakken we verder af naar de kust. Bij Los Carlos, een piepklein dorpje boven Castell de Ferro, ligt een camperplaats. Het is het begin van het kassengebied, maar vanaf deze plek hebben we er geen zicht op. Het is vrij rustig, dus erg prettig.  Vanmiddag hebben we een wandeling op de berg hierachter gemaakt. Dat was nog een hele onderneming met de koude , harde wind. Zo nu en  dan konden we niet meer vooruit, omdat het te hard waaide. De terugweg liepen we gelukkig in een beschermd dalletje. 
 

Zondag 25 februari - Los Carlos

De wind is vannacht nog aardig in kracht toegenomen en hoewel we redelijk beschut staan hadden we daar toch wel wat last van vannacht. De temperatuur is echter prettiger dan een paar dagen geleden, dus tijd voor een fietstocht. We reden van de helling af naar Castell de Ferro. Het leek wel of we op een brommer zaten, bergaf en wind mee. En dat vijf kilometer lang. Op de zee waren allemaal witte schuimkoppen te zien.  De kustweg naar het volgende dorp wordt alleen door lokaal verkeer gebruikt, dus daar durfden we wel op te fietsen. Eerst over een berg, aan de andere kant weer fijn  naar beneden. In het dorpje was een restaurant. Het zag er erg leeg uit toen we aankwamen en we twijfelden of we wel naar binnen zouden gaan. Dat hebben we toch maar gedaan. Als botte Nederlanders gingen we meteen aan een tafeltje zitten, maar toen werd ons gevraagd of we gereserveerd hadden. Oeps, nee dus. We werden naar een andere tafel gedirigeerd en mochten daar wel zitten. Na een half uur was het restaurant bijna vol.😁 Wij hebben geluk gehad. De terugweg was het (ook met accu) erg hard trappen tegen de berg op met windkracht 7 tegen. We hebben onze beweging wel weer gehad vandaag.

Maandag 26 februari - Rincón de la Victoria

Vanaf vanochtend vroeg was het al aan het regenen, de wolken waren nog verder naar beneden gezakt. Tijd om weer eens een stukje te gaan rijden. De eerste stop was Nerja. Daar zit een winkel met Nederlandse producten. Want de hagelsag was op, de ontbijtkoek ook en zo stonden er nog wat andere dingen op ons verlanglijstje. Vanaf de grote parkeerplaats in het centrum van Nerja was het maar vijf minuten lopen door de natte stad.
Na deze stop ging het verder naar Vélez-Malaga, twee dorpen verder. Daar zit de fietswinkel waar Nout een nieuw fietslampje naar toe heeft laten sturen. Na een paar rondjes door de stad hadden we een parkeerplekje in de buurt gevonden en ging Nout op z’n fiets op zoek naar de fietsenmaker. Die was snel gevonden en was uitermate behulpzaam. Hij zette de lamp op de fiets. Super! De dag was al half om en in deze omgeving moet je echt op tijd zijn bij een camperplaats, anders is er geen plek meer. In Rincòn de la Victoria vonden we nog een plekje, we waren de laatsten die nog op de camperplaats werden toegelaten. Mazzel. Vanmiddag in de harde wind langs het strand gebanjerd, heel fijn. En vanavond de dag afgesloten met een enorme plensbui met hagelstenen erin. Er was wel een mooie regenboog.