Mascleta

Maandag 22 januari - Valencia

Wat een prachtige stad is Valencia toch. Vanochtend fietsten we langs de kust naar de stad. Rechts de zee, links kilometers lang volkstuintjes. In de skyline is het mooie gebouw van Océonagrafique goed zichtbaar. We fietsen eerst naar de stad en doorkruisen vele grote én smalle straten. Uiteindelijk komen we op het plein van de overdekte markthallen. Vandaag helaas niet geopend, maar een kop koffie kan altijd op dit plein.

We gaan op zoek naar de kathedraal, dat is niet zo ver. Als we op het plein aankomen en de kathedraal staan te bewonderen worden we aangesproken door een politie agente. Ze vertelt ons dat we naar de kant van het  plein moeten ivm de mascleta. Wij hebben geen idee wat het is, dus hebben we dat maar even opgezocht. Het is een vuurwerk overdag, in dit geval om de beschermheilige van de stad,  Vincente Martír, te eren. 22 januari is zijn gedenkdag, er wordt dan een mis gehouden in de grote kathedraal, er is een processie en het geheel wordt dus afgesloten met vuurwerk . Daar wilden wij natuurlijk wel even op wachten in het zonnetje. We hadden een mooi plekje op een muurtje vlak onder de kerk en hadden een goed uitzicht over het grote plein waar zich steeds meer mensen verzamelden. Om13.00 begon het met een paar oorverdovende knallen en het duurde maar vijf minuten. Maar wat een ontzettende herrie, oudjaarsavond is er niks bij. 
Hierna vonden wij het wel tijd worden voor de lunch. In een smal straatje heerlijk buiten gezeten. Daarna terug gefietst door het prachtige park wat midden door Valencia loopt. Vroeger was dit de rivier de Turia, maar na vele overstromingen werd besloten de rivier te verleggen. Van deze rivierbodem werd een groot park van 9km lang aangelegd met veel bankjes, speelgelegenheden en leuke bouwwerken. De route eindigt bij een complex met zes futuristische gebouwen. Één daarvan is het museum van wetenschappen.  Daar valt veel te zien over de evolutie van het leven, de technologie en ruimtevaart. Veel ruimtes hebben interactieve tentoonstellingen. Heel leuk om een keer gezien te hebben, maar ik was toch het meest onder de indruk van het enorme gebouw.  ( architect Santiago Calatrava ) Het doet wel denken aan een walvisskelet. Na dit bezoek weer op ons gemakje teruggefietst naar de camping. Een leuke dag met veel belevenissen.

Dinsdag 23 januari - Buñol

Gisteren hadden we contact met Joop en Carla. Zij zijn in een paar dagen vanuit Nederland hier naartoe gereden. Het idee was om samen een dag door te brengen. Wij zijn een studie gaan maken van de kaart en de wandelingen in de omgeving en hebben gekozen voor Buñol, een klein stadje ongeveer 40 km landinwaarts. Je bent hier de drukte en de vele bebouwing van de kuststreek kwijt en zit buiten het dorp echt in de natuur. We hebben een fijne witte weg genomen en hebben ons vergaapt aan de prachtige huizen die vlak buiten Valencia liggen. Een stukje landinwaarts is een grote heuvelrug en die is bezaaid met de meest mooie woningen. Niet verkeerd om hier te wonen met een prachtig uitzicht over de vallei en in de verte Valencia.

We zagen ook weer tallozen boomgaarden, nog  helemaal volghangend met sinaasappelen. Buñol ligt  in het heuvellandschap en daar zijn geen boomgaarden meer. We moesten door een heel smal straatje om uit te komen op de parkeerplaats onder het dorp , naast het wandelpad. We staan hier prima met een fijn uitzicht.

Vanmiddag zijn we het stadje in gelopen. Er zijn best wat winkeltjes en restaurants. We kwamen zo’n hele grote bazar tegen en hebben heerlijk lopen struinen. Natuurlijk kwamen we niet met lege handen naar buiten. Een onmisbare spons met wisser op stok, een schoenlepel en wat plastic haakjes ontbraken nog aan ons geluk. Gescoord dus. Vanmiddag heerlijk in de zon naast de camper gezeten. Morgen wandelen met Joop en Carla. Zin in.

Woensdag 24 januari - Buñol

Een prachtige dag vandaag, strak blauw en 25*, het lijkt wel zomer. Vanochtend begon fris, maar toen Joop en Carla hier aankwamen had de zon al aardig wat kracht. We zijn eerst maar op koffie uitgegaan. Dat lukte prima op een plein in de zon. Daar hebben we ook de eerste chagrijnige ober van Spanje meegemaakt. Hij had er niet zoveel zin in en begreep ons niet of wilde ons niet begrijpen. De koffie was trouwens heel lekker.

Hierna op pad voor de wandeling. Die staat bij de  verschillende apps heel anders omschreven. Waar de ene repte  over een levensgevaarlijke route waar alpiene ervaring voor nodig is kwam de andere app met een eenvoudig “easy”. De waarheid lag in het midden. Het eerste meertje met waterval was gemakkelijk te bereiken. Prachtig zoals het water tussen de rotshellingen naar beneden kwam in het blauwe water van het meer. Het was ook prettig koel daar.
We moesten een stukje teruglopen om de route weer op te pakken. We kwamen nog een mooi blauwgroen meertje tegen met waterval. Hier werd ook in gezwommen. Hierna werd de route wat lastiger, we moesten een stuk recht omhoog tegen een steile helling en zo nu en dan de handen erbij gebruiken. Dat lukte overigens pima. Vanaf daar was het nog een behoorlijk eind lopen terug naar het dorp. De 8 km die op de app beloofd werden  er wel 11. Het laatste stuk liepen we dalend over de weg. Dat was wel relaxed. Bij de camper nog even wat gedronken en nagepraat over deze mooie tocht met fantastische uitzichten. Het was supergezellig vandaag met z’n vieren. Een dag met een gouden randje.