Soms zit het mee, soms zit het tegen

Donderdag 25 januari - Urbanitzacío Lloranel ( 10 km zuid van Macastre )

Vandaag alweer een stralende dag. Na de boodschappen in het naburige dorp zij we een kleine 20 km verderop gereden naar een grote picknickplaats in de buurt van een dorp. Het is er heel rustig en we staan alleen. Het is een prachtig gebied, een weids dal met heel veel tussenheuvels. Alles is groen hier, begroeid met stekelige struiken en kleine dennetjes. Heel anders dan de kale stoffige bergen die we vaak zien. We maken een wandeling door dit geweldige landschap. We kijken natuurlijk regelmatig op de telefoon om te zien of de route die we hebben bedacht ook klopt en aan het begin van de wandeling stopt er twee keer een auto en vraagt men of ze ons kunnen helpen met de route. Zo aardig!! 
Het is heerlijk om te lopen met dit prachtige weer. We zijn echte bofferds.

Vrijdag 26 januari - Carcelén

We besluiten vandaag naar Cofrentes te rijden om daar een fietstocht bij het grote stuwmeer te maken. We vervolgen onze route van gisteren en rijden de hele tijd over de bovenkant van een bergrug met uitzicht naar beide kanten. Naar rechts het gebergte  en naar links de ruimte in waar in de verte nog veel meer bergketens te zien zijn. We zien de eerste amandelbomen in bloei staan. Halverwege zien we in een piepklein dorpje een terras. Wat fijn, een café tegen te komen. Het is een dorp van niets, maar die kroeg zit er wel mooi en is druk bevolkt. Er is ook een klein schooltje, kerk en speeltuin en zelfs een toeristeninfo. Wel gesloten, dat dan weer wel. We genieten van de koffie en van de zon die  op deze hoogte van 700 meter toch lekker warm is.

We vervolgen onze tocht en zien heel in de verte in het dal twee grote rookpluimen. Van een grote fabriek veronderstellen we. Bij nadering van Cofrentes blijken het twee enorme koeltorens van een energiecentrale te zijn. Misschien hard nodig, maar wel erg beeldbepalend voor het  landschap. 
Logisch dat ze hier staan bij het stuwmeer, zo zijn ze verzekerd van het nodige koelwater.Vlak voor we Cofrentes inrijden zien we een steenbok. We kunnen vrij dichtbij komen. Mooi om te zien.

We parkeren bij de sporthal en gaan de beoogde fietstocht maken. Al snel blijkt dat de fietsroute  meer een mountainbike route is , steil, modderig en veel stenen. Het eerste stuk lukt wel, later komen we een geasfalteerde weg tegen die naar een installatie leidt die halverwege het meer is gebouwd. We kunnen er niet bij en de weg gaat ook niet verder, dus rijden we maar terug. Aan deze kant van de berg waar je de koeltorens niet kunt zien is de omgeving prachtig. 
We laden en lossen water een klein stukje verderop en duiken dan de CV441 op, een  weg die van west naar oost loopt richting Albacete. Het landschap is hier heel anders, grote stoffige vlakten , ruime akkers, net ingezaaid. Bij Carcelén ( op 900 m hoogte ) vinden we de camperplaats aan de buitenrand van het dorp. We maken een wandeling door het dorp en komen daar een klein fort tegen. Een stukje verderop bij het dorpsplein met bbq plaats is nog een washuis in originele staat. De beek loopt er aan de bovenkant in, vult alle bakken met daarnaast de schrobplanken en loopt er aan de onderkant weer uit. Het lijkt er op dat veel huizen niet bewoond zijn, andere worden mooi opgeknapt. Vaak staat erook een bouwval midden in zo’n dorp. Lastig om te zien of zo’n huis bewoond is. Overal zitten de luiken ervoor.

We denken dat we een koude nacht krijgen. Niet zo gek op deze hoogte, dus vannacht uit voorzorg de kachel maar zachtjes aanzetten.

Zaterdag 27 januari -Murcia

We hoorden dat het dorp Alcal de Jucar de moeite van het bekijken waard is. De weg er naar toe reden we over de hoogvlakte die er steeds breder uit begon te zien. Veel stenige landjes waar wel geploegd was. Alcala ligt in een grote kloof in dit landschap. Die kloof zie je pas als de weg naar beneden duikt. In de loop der eeuwen heeft de rivier de Jucar (468 km lang ) die kloof in de rotsen uitgesleten. De huizen zijn tegen de steile helling aangeplakt, maar hebben een een enorme extra ruimte in de grotten in de rotsen daarachter. Natuurlijk moet dit toeristisch uitgebuit worden en tegen betaling konden we de grotten in. Het kwam erop neer dat we heel veel trappen en gangen gelopen hebben en aan de achterkant van de grote rots uitkwamen in een grote ruimte  waar nu een restaurant gevestigd is. Vanaf het terras konden we goed zien hoe loodrecht die rots is. Na de grotten zijn we naar de bovenkant van het dorp gelopen waar de stoere toren al eeuwenlang staat. Een prachtig uitzicht daar vandaan over de kloof en de kronkelende rivier. Langs dat water zijn wij verder gereden langs Jonquera, een stadje bovenop een rotsblok en daar vandaan door eindeloze akkers en boomgaarden naar  Chincilla de Monte-Aragon. Het was de bedoeling dat wij daar zouden overnachten, maar we hebben problemen met de sensor van de afvaltank, er is iets met een gasfles, want die licht rood op op het scherm én we krijgen de koelkast niet meer aan. We zijn er de rest van de middag mee bezig geweest, maar het lukt ons niet om de problemen te verhelpen. We besloten vanavond om nog naar Murcia te rijden, daar een camperplaats met stroom te zoeken in de hoop dat de koelkast daar op werkt en maandag dan naar een camperdealer te gaan om het één en ander te laten repareren. Dat ligt wel een anderhalf uur rijden verderop.  De eerste camperplaats was niet te vinden in heel smalle achterafstraatjes in het donker. Na een half uur rijden vonden we de tweede camperplaats, maar daar zat de grote poort al dicht. Gelukkig kreeg Nout de eigenaar aan de lijn die de poort op afstand kon openen. Het was inmiddels al 22.30 uur. 
Helaas doet de koelkast het ook niet op stroom, dus morgen moeten we een ons dagje vermaken om maandagochtend vroeg bij de camperdealer op de stoep te staan. Dit was zo helemaal niet de bedoeling🥴 na een mooie start van de dag.