Terque

17 februari 2024 - Terque, Spanje

Donderdag 15 februari - Terque

Zittend aan de koffie op weg naar een loosplek ontdekten we een dameskapper. Buitenkansje voor mij. De kapster had tijd en heeft erg haar best  gedaan om me weer een beetje toonbaar te maken. Fijn dat dat nu gelukt is.
De dichtstbijzijnde loosplek was zeker drie kwartier rijden. Daarvoor moesten we eerst over een weg rijden die boven een langgerekte kloof ligt.  Het was een ruig, onherbergzaam gebied, alles grauwbruin, er lagen ook regelmatig stenen op de weg. Op de bodem naast de beek waren nog wel wat boomgaarden te zien. Verder was het een verlaten landschap, heel imposant om doorheen te rijden. Als je de Alpen hebt als referentiekader voor bergen is dit toch een heel andere belevenis.
De laad/loosplek was snel gevonden, het lag naast een tankstation. Dus ook maar even diesel en adblue getankt en de bandenspanning op orde gebracht. Daarna naar de supermarkt. Die was gelukkig iets beter gesorteerd dan de hele kleine dorpswinkeltjes hier in de omgeving. Een nuttige dag, zo kunnen we er weer een aantal dagen tegen.
De terugweg reden we een prachtige pasweg met talloze bochten en met mooie uitzichten richting het woestijngebied van Tabernas. Het is zo mooi om te zien dat die berggebieden enorm van elkaar verschillen. Halverwege de tocht zagen we een grote kerk, daar zijn we natuurlijk even wezen kijken. Een stukje verderop kwamen we een paar steenbokken tegen. Gelukkig is er bijna geen verkeer op de weg, dus we zijn  gewoon midden op de weg gestopt om te kijken en foto’s te maken. We hadden bedacht om onder het naastgelegen dorpje te gaan staan bij het (nu gesloten)  zwembad. We hebben vanmiddag daar wat rondgeslenterd en wat gedronken. Uiteindelijk vonden we het na het eten toch niet zo’n prettige plek, dus zijn we maar teruggereden naar het plekje waar we vanochtend vandaan kwamen. Wel zo rustig slapen straks.

Vrijdag 16 februari - Terque

Op wikilocs hadden we een mooie wandeling uitgezocht door het gebergte achter Terque. Eerst een stuk langs het drooggevallen kanaal. Daar zijn toch heel wat boomgaarden aan de droge kant, soms staat er één onder water. Je ziet het meteen aan de blaadjes van de olijfbomen dat ze dat water hard nodig hebben.
Na een half uur konden we de bergen in. Eerst een breed zandpad, even later werd dat een geitenspoortje. Het was veel zoekwerk om het groene lijntje van de kaart niet kwijt te raken. We liepen door een oude uitgedroogde boomgaard waar de ijzeren constructie om de beschermende zeilen op te hangen volledig was vergaan en bijna tot op de grond hing. Het vereiste wat gymnastische toeren om daar doorheen te komen. Even verder waren we maar een klein stukje van het spoor, maar stonden toen wel aan het eind van een kloof met een steile wand voor ons. Met wat kunst- en vliegwerk kwamen we daar ook op. Gelukkig kwamen we op een bredere weg. Na veel  zoekwerk tussen wat boomgaarden leek die weg ons wel prettig om te lopen en kwamen we op de doorgaande weg uit. Een spannende tocht door een onnavolgbaar ruig landschap. Bij de volgende tocht zullen we zeker van te voren nog beter kijken of we net zoals vandaag wel of niet dwars door de bush lopen. Wel weer een avontuur.

Zaterdag 17 februari - Terque

Vandaag was de bedoeling om weer een stukje verder te gaan op onze route. We kwamen uit in Padules, een half uur verderop. Een leuk dorpje waar vandaan we een fijne wandeling hadden uitgezocht naar het volgende dorp. Toen wij daarvoor wilden vertrekken bleek dat de wandelstokken van Nout niet meer in de camper aanwezig waren. Na enig nadenkwerk kwamen we tot de conclusie dat ze waarschijnlijk op het terras van het café in Terque zijn blijven staan waar wij na de wandeling van gisteren neerstreken. Balen! Vandaag dus maar zonder stokken op pad. Na de wandeling zijn we teruggereden naar Terque en zijn meteen doorgelopen naar het café. De jongen die daar bediende zei van niets te weten, omdat hij gisteren niet gewerkt had. We gaan het dus morgenochtend nog een keer vragen voor de zekerheid in de hoop dat degene die er vrijdag wel was iets meer weet. Komen ze niet boven water dan gaan we even wat andere plannen maken.

Foto’s

8 Reacties

  1. Ireen:
    17 februari 2024
    Avonturiers op pad!!! Ik zag jullie klauterend voor me!!
  2. Maaike:
    17 februari 2024
    Nou dat gebied hebben jullie nu wel helemaal uitgekamd! Veel spannende avonturen weer... Dat maakt het toch allemaal alleen maar mooier. 😅
  3. Ellez:
    17 februari 2024
    Mooi!!!!
  4. Lien en Rinus Braam:
    18 februari 2024
    Mooi hoor,nu maar hopen dat Nout zijn stokken weer terugvindt.
  5. Jos en Angèle:
    18 februari 2024
    Weer mooie foto's en een leuk verhaal👍
  6. Mary:
    18 februari 2024
    Prachtig. Succes met de stokken van Nout. 😘
  7. Tilly hofsteden:
    18 februari 2024
    Mooi verhaal ik zie een ruig gebied ook een schattig kerkje hoop dat nout xijn stokken terug vind die heb je hard nodig xo te zien
  8. Eugèn:
    19 februari 2024
    Een bijzondere belevenis en reisverhaal. De Spaanse binnenlanden zijn toch wel heel erg mooi, uitgestrekt en erg dun bevolkt. Is heel iets anders dan de kust. Misschien nu ook wel een goede tijd om die gebieden te ontdekken. In de zomermaanden waarschijnlijk veel te warm. Succes met het zoeken naar de verdwenen stokken. Groetjes uit weer een erg nat en guur Houten. Ria en Eugèn

Jouw reactie