Rondje berg

27 januari – Totana 
Vanochtend maar lekker rustig aan gedaan, de wandeling van gisteren zat nog in mijn lijf. Bij de camper koffie gedronken en daarna op de fiets gestapt. We wilden eigenlijk boodschappen gaan doen, maar kwamen er vanochtend pas achter dat er hier geen enkele supermarkt geopend is op zondag. Voor het eerst op deze reis, meestal was er wel een super in de buurt die op z’n minst een halve dag open was.  Het was inmiddels al lunchtijd , dus we besloten om maar op zoek te gaan naar een restaurant. Een goed excuus als je geen eten in huis hebt😀😀. Op de kaart een restaurant opgezocht en daar naar toe gefietst. Het straatje konden we gemakkelijk vinden, maar het restaurant niet. We zijn daar wel drie keer heen en weer gereden, maar vonden niets, zelfs geen uithangbord. Wel super de luxe grote huizen met prachtige tuinen en zwembaden. We zijn maar een stukje verderop gereden naar een ander restaurant wat we nog wisten. Het ging net open toen wij daar aan kwamen en we zaten met nog een stel in een enorme zaal vol met gedekte tafels. Het is dan zo leeg dat je van  de weeromstuit zachtjes begint te praten. Een half uur later was die hele zaal echter al redelijk gevuld en na een uur werden nieuwe bezoekers weggestuurd omdat er geen plek meer was. Echt een Spaanse zondag. Veel gezinnen die met ouders en / of ( klein ) kinderen uit eten gaan. Een gezellig geroezemoes in de zaal. 

We hebben heerlijk gegeten en zijn daarna nog een stuk gaan fietsen langs het kanaal, maar dan de andere kant op, daar waren we nog niet geweest. We hadden al gehoord dat het kanaal daar ondergronds ging en dat klopte ook. We zijn toch nog een stuk doorgereden en tot onze verbazing kwam het kanaal na 2 km weer tevoorschijn. We hebben het nog ern heel stuk gevolgd, maar kregen het idee dat het nog wel 20 km kon duren en dat was onze bedoeling niet. Dus omgedraaid en halverwege een ander weggetje genomen. Daar kwamen wij uit in een mooie kloof waar op de bodem een zandweg lag. Die kloof hebben we een tijdje gevolgd tot wij weer op de verharde weg kwamen. Van daaruit wisten wij de weg naar de camperplaats. Lekkere middag gehad zo. 

28 januari – Torrevieja 
We hebben vandaag gebombardeerd tot rijdag. Vanochtend op ons dooie akkertje de camper weer rijklaar gemaakt, afscheid genomen van de buurtjes en op pad gegaan. Doel was Torrevieja, ik moet daar morgen in het ziekenhuis zijn voor een controle van mijn zielige vinger. Van  te voren gekeken naar leuke binnendoor routes. Dat is aardig gelukt vandaag. Van de kaart af te zien leek het alsof we veel door buiten gebied zouden rijden, in de praktijk hebben we heel veel door lintbebouwing gereden. Wel een hoop gezien onderweg. De meest fantastische huizen, gewone straatjes met kaalgeknipte bomen erlangs. 

Kunstwerken op een rotonde, een klooster boven op een berg, mooi aangelegde boomgaarden….. heel afwisselend allemaal. Tussendoor nog een uurtje bij de Carrefour in Murcia doorgebracht, aansluitend een Mac gepakt met frietjes, koffie en internet. Onderweg wilden we even gas tanken. Dat is vaak een hele uitzoekerij, omdat er niet zoveel benzinestations zijn waar ook gas verkocht wordt. We zagen een pomp met de naam Gasexpress. Dan verwacht je toch dat ze gas hebben. Niet dus.😄😄😄. 

Uiteindelijk aan gekomen  bij het ziekenhuis. We staan daar op een zanderige parkeerplaats boven op een heuvel een beetje  buiten de stad, met uitzicht op het meer en Torrevieja, heel mooi eigenlijk.Er staan nog twee andere campers, dus blijkbaar was ons idee om hier te overnachten zo gek nog niet. Inmiddels zijn de meeste auto’s vertrokken en is het heerlijk rustig hier. Morgen de controle, ben benieuwd wat er gaat gebeuren….. 
 

29 januari – Torreviejo 
Het was lekker rustig vannacht, geen sirenes gehoord. Vanochtend vroeg kwam het verkeer wel op gang. Mooi om te zien hoe het leven in zo’n ziekenhuis begint. 

We zijn ruim op tijd naar binnen gegaan, met de ervaring van de vorige keer leek ons dat verstandig. De meneer achter de balie had mij zowaar na twee minuten al gevonden in het systeem en dirigeerde ons een wachtkamer tegenover hem in. Daar zaten we een kwartier te wachten toen er een verpleegkundige naar ons toekwam en op de stickertjes keek die ik had meegekregen. Ze maakte ons duidelijk dat we niet op de juiste plek zaten en begreep van ons dat wij daar naar toe gestuurd waren door de baliemeneer. Ze nam ons mee naar hem toe en begon een lang verhaal tegen hem af te steken. Het resultaat was dat wij twee wachtkamers verder mochten gaan zitten. Daar stonden op een scherm allemaal codes voor mensen die de verschillende kamers in mochten, alleen hadden wij geen flauw idee wat onze code was. Dus maar geduldig afgewacht. Op een goed moment kwam er een assistente naar ons toe om te vragen welke taal wij spraken. Een kwartiertje later mochten we naar binnen en zat daar een vertaler klaar. Best wel goed geregeld. De arts was heel vriendelijk, maar sprak natuurlijk alleen maar Spaans. Heel fijn dat die vertaler erbij zat. We hebben alles kunnen vragen wat we wilden. Toen de arts de vinger bekeken had vertelde hij dat er toch nog een paar weken een spalk om moest, dus ik loop nu met een verse spalk rond. Tegen half drie waren we weer terug bij de camper en zijn toen vertrokken naar een volgend plekje. 

Halverwege kwamen we langs een camperplaats waar we vorig jaar een poosje hebben gestaan. Ze waren daar toen net begonnen en we waren nieuwsgierig hoe ver ze nu zouden zijn met de opbouw. Zij vertelden ons dat ze nogal wat problemen hadden met de politie. Ze hebben geen vergunning en dan mag je maar maximaal 5 campers op je terrein hebben. Ze hadden er soms wel twintig. Tja, dat is natuurlijk vragen om problemen. Er worden nu vaak controles gehouden en dat is natuurlijk niet zo leuk.  

Na dit bezoek weer verder gereden. We hadden een camperplaats een paar kilometer verder op het oog, maar toen we daar aankwamen hadden we zo onze twijfels. Het was er nogal rommelig, we zouden volop in de wind staan, en de eigenaar was op dat moment niet thuis. Allemaal zaken waar we niet zo blij van werden, we zijn dus maar doorgereden. Op weg naar een camperplaats die middenin de mandarijnenboomgaarden ligt. Het was even zoeken, want de tomtom deed weer de kortste route over de supersmalle grindpaadjes, maar we staan nu op een leuk plekje. 

30 januari – Orihuela 
Het ruikt helemaal zoetig hier van al het fruit wat aan de bomen hangt. De eigenaar heeft ons al voorzien van een grote zak mandarijnen en we staan naast een sinaasappelboom waarvan we mogen plukken. Heerlijk!! Na twee dagen weinig beweging vonden we het wel weer tijd om wat te gaan doen. We kijken hier tegen een grote berg aan waar aan de andere kant wat leuke dorpjes liggen, dus we kwamen op het idee om maar om die hele berg heen te rijden. Natuurlijk weer over de kaart gehangen. Dus vol goede moed op pad gegaan. Het eerste stuk was wat rommelig, we moesten door de boomgaarden zien weg te komen naar een verharde weg. Dat lukte uiteindelijk wel. We kwamen daar twee wandelaars tegen die bezig waren met het verzamelen van wilde asperges. Daar had ik wel eerder van gehoord, maar nog nooit gezien. Ga ik ook eens op letten.Toen verder gereden naar Orihuela, een stadje achter de berg. We hebben daar heel leuk rondgefietst. Het is een klein stadje met veel oude gebouwen. 

Heel veel pompeuze kerkgebouwen en een groot klooster boven op een een heuvel achter het dorp. In de stad zagen wij mannen die bezig waren allemaal vlaggen  op te hangen, een heel feestelijk gezicht. Vanaf vrijdag is er een middeleeuws feest in de stad. Aan de buitenkant van de stad ligt een mega modern winkelcentrum met twee verdiepingen waar ook leuke restaurantjes zitten. We kwamen langs de Decathlon en konden de verleiding niet weerstaan. Prachtige winkel met mooi artikelen. We hebben nog een klein zonnepaneeltje erbij aangeschaft, heel handig voor het opladen van je telefoon. Je legt hem achter de voorruit en binnen de kortste keren is je telefoon weer helemaal bij. Erg prettig als je niet aan de stroom staat. 

Hierna zijn we aan de rest van de route begonnen. Dat was eigenlijk nog een heel eind. We hebben heel veel boomgaarden gezien en akkers met kruiden, sla, bloemkool en artisjokken. Die werden net geoogst door  groepen mannen die rondliepen met een grote mand op hun rug. Als de oogst gedaan is komt de schaapsherder met zijn kudde langs. Zij eten het resterende loof op. 

Ook kwamen langs kassen waar mandarijnen geoogst werden. Toen we even om een hoekje keken werden we meteen aangesproken en kregen handenvol  mandarijnen mee. We kunnen nu helemaal los😊😊😊.Het laatste stuk moesten we voor een deel langs de snelweg fietsen, dat was iets minder mooi, maar gelukkig konden we al snel de boomgaarden weer induiken. Uiteindelijk pas om 18.15 weer terug bij de camper met 40 kilometer op de teller. Bewegen gelukt vandaag😄😄.